<h3>1、原诗预览</h3><h3> 《登岳阳楼》</h3><h3> 杜甫</h3><h3>昔闻洞庭水,今上岳阳楼。 </h3><h3>吴楚东南坼,乾坤日夜浮。</h3><h3>亲朋无一字,老病有孤舟。</h3><h3>戎马关山北,凭轩涕泗流。</h3><h3><br></h3><h3></h3><h3></h3> <h3>2、汉译对照阅读</h3><h3> 《登岳阳楼》</h3><h3> 杜甫</h3><h3> Climbing up the Yueyang Tower</h3><h3> By Du Fu</h3><h3> Tr. by Xie Shilin</h3><h3><span style="line-height: 30.6px;">昔</span><span style="line-height: 30.6px;">闻</span><span style="line-height: 30.6px;">洞</span><span style="line-height: 30.6px;">庭</span><span style="line-height: 30.6px;">水</span><span style="line-height: 30.6px;">,</span><span style="line-height: 30.6px;">今</span><span style="line-height: 30.6px;">上</span><span style="line-height: 30.6px;">岳</span><span style="line-height: 30.6px;">阳</span><span style="line-height: 30.6px;"></span><span style="line-height: 30.6px;">楼。 </span><br></h3><h3>In the days of yore,I heard of the famous Lake Dongting.</h3><h3>Today, I've succeeded in the Yueyang Tower by the lake climbing.</h3> <h3><span style="line-height: 1.8;">吴楚东南坼,乾坤日夜浮。</span><br></h3><h3><span style="line-height: 1.8;">The lake separates the southeast of Wu and Chu ancient.</span><br></h3><h3>The heaven and the earth are like floating on it day and night.</h3><h3></h3><h3></h3> <h3><span style="line-height: 1.8;">亲</span><span style="line-height: 1.8;">朋无一字,老病有孤舟。</span><br></h3><h3>Roaming away from home,I've received no letters from friends and relatives.</h3><h3>Being old and weak, I with my family live in the lonely boat ourselves.</h3><h3></h3><h3></h3><h3></h3><h3></h3><h3></h3> <h3>3、译后小记</h3><h3> 最近,诗琳外语翻译了<span style="line-height: 1.8;">江南三大名楼的两首古诗,《黄鹤楼》(湖北武汉的黄鹤楼)、《滕王阁诗》(江西南昌的滕王阁)。今天翻译第三首:《登岳阳楼》(湖南岳阳的岳阳楼)。</span></h3><h3><span style="line-height: 1.8;"> </span><span style="line-height: 1.8;">这首诗的主要艺术成就表现为以下两点。</span></h3><h3> 第一,作品运用了变化多样的表现手法。作品虽然只有八句话,但是却运用了多种表现手法。开篇两句运用的是叙述的手法,交代的是登临岳阳楼的缘由。三四两句运用的是描绘的手法,绘制了岳阳楼的宏阔壮观图景,并且在描绘中,又运用了形象的比喻,增强了作品的生动性。作品最后两句又运用了抒情的写法,揭示出诗人的内心世界,开拓了作品的意境。</h3><h3> 第二,作品内容和感情两方面大跨度的跳跃。从内容方面说,开篇一联写的是诗人登楼的过程,其中蕴含了“昔”与“今”的时间跳跃过程。颔联中,诗人由上联的写自己推进到写洞庭湖,这里有一个从小到大的跨度。在写景中,又由吴、楚之地面到日、月之天空的空间跳跃。到了颈联,诗人又转回自身的描写,前后联之间有一个从大到小的跨越。到了尾联,诗人又从个人身世遭际的描写扩展到国事的描写,上下联又是一个从小到大的跨越。在写国事时,又有一个从国难的跳跃到诗人感情抒发的过程。这就构成了纵横开阔,跳跃性强的特点。从诗人的感情发展脉络上说,首联蕴含喜悦,颔联带有雄壮,颈联转为凄苦,尾联变为悲伤。诗人的感情随着诗篇的进展,显示出不断变化,跳跃性强的艺术特点。(引自网络)</h3><h3> 译文尽力再现原诗的含意:在“音美、意美和形美”方面做了一点努力。</h3> <h3>4、作者简介</h3><h3>杜甫(712年—770年),字子美,自号少陵野老,唐代伟大的现实主义诗人,与李白合称“李杜”。原籍湖北襄阳,后徙河南巩县。为了与另两位诗人李商隐与杜牧即“小李杜”区别,杜甫与李白又合称“大李杜”,杜甫也常被称为“老杜”。 历五年(770年)冬,杜甫病逝,时年五十九岁。杜甫在中国古典诗歌中的影响非常深远,被后人称为“诗圣”,他的诗被称为“诗史”。后世称其杜拾遗、杜工部,也称他杜少陵、杜草堂。</h3>