七律四首 附道德经第三十章原文及现代汉语译文

陶俊石

<p class="ql-block">《道德经》第三十章原文及译文如下:</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">原文</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">以道佐人主者,不以兵强天下。其事好还。师之所处,荆棘生焉。大军之后,必有凶年。善者果而已,不敢以取强。果而勿矜,果而勿伐,果而勿骄,果而不得已,果而勿强。物壮则老,是谓不道,不道早已。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">译文</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">用道辅助君主的人,不靠兵力逞强于天下。用兵这件事一定会得到还报。军队所到的地方,荆棘就长满了。大战过后,一定会变成荒年。善用兵的只求达到目的就是了,不借用兵力来逞强。达到目的却不矜持,达到目的却不夸耀,达到目的却不骄傲,达到目的却出于不得已,达到目的却不逞强。凡是气势壮盛的就会趋于衰败,这是不合于道的,不合于道很快就会消逝。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">以下是根据《道德经》第三十章创作的四首七律:</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">其一</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">道佐人君忌逞强,穷兵黩武必招殃。</p><p class="ql-block">师经之处荆榛满,战后之年饥馑长。</p><p class="ql-block">善者求果知适度,圣心去傲守谦良。</p><p class="ql-block">物强易老循天理,不道难存警世方。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">其二</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">用兵辅主道为尊,不以兵强天下闻。</p><p class="ql-block">荆棘丛生军旅处,凶年必至战云纷。</p><p class="ql-block">果成勿伐怀谦逊,力取无矜显素心。</p><p class="ql-block">物壮而衰皆有数,守道长久可安身。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">其三</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">佐主依道莫逞强,兵锋慎用保安邦。</p><p class="ql-block">师行荆棘荒原遍,战后灾荒饿殍伤。</p><p class="ql-block">果就当知收敛意,功成应戒傲娇肠。</p><p class="ql-block">物极必反皆常理,遵道无为福寿长。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">其四</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">道辅君心勿逞强,兵戈慎用免灾殃。</p><p class="ql-block">师临荆棘田园废,岁遇凶荒百姓惶。</p><p class="ql-block">善战只求成果好,成功未可自矜狂。</p><p class="ql-block">物盛而衰千古训,守真抱朴韵悠长。</p>