花中第一流,10首桂花经典古诗词与您共赏

琅琊无盐

<p class="ql-block">桂花从我国古代就和人民文化生活紧密联系在一起了,先秦时期古籍《山海经》就有“招摇之山多桂”的记载。因桂花成熟季节正是中秋时候,赏月赏桂就成为习俗,桂花和广寒宫和嫦娥就有了不解之缘。很多吟诵桂花的诗中都有广寒宫和嫦娥的意象,大概是月宫中真有一棵桂花树吧。</p><p class="ql-block">毛泽东主席在《蝶恋花答李淑一》中就有“问询吴刚何所有,吴刚捧出桂花酒”的诗句,看来寂寞嫦娥舒广袖,吴刚捧酒的意象是深入人心。</p><p class="ql-block">作为香草美人的屈原吟诵过很多的花草树木,带有香味的花草树木更是屈原的最爱,屈原明明在《九歌》中写道:“援北斗兮酌桂浆,辛夷车兮结桂旗。”的诗句,为什么被誉为第一才女的李清照却说“骚人可煞无情思,何事当年不见收”的埋怨之词,我觉得李清照是爱桂花爱的太深切,总是觉得别人写桂花没有写到她心里吧。李清照有她骄傲的资本,不光是对屈原有微词,也批评苏轼的爱徒秦观“专主情致,而少故实”甚至批评苏轼“皆句读不葺之诗尔,又往往不协音律者”。</p><p class="ql-block">不得不说李清照的桂花自是花中第一流,拔得头筹。</p><p class="ql-block">10首桂花经典古诗词邀您共赏。</p> <p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0);">1、《鹧鸪天·桂花》</b></p><p class="ql-block">【宋】李清照</p><p class="ql-block">暗淡轻黄体性柔。情疏迹远只香留。</p><p class="ql-block">何须浅碧轻红色,自是花中第一流。</p><p class="ql-block">梅定妒,菊应羞。画阑开处冠中秋。</p><p class="ql-block">骚人可煞无情思,何事当年不见收。</p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0);">2、摊破浣溪沙·揉破黄金万点轻</b></p><p class="ql-block">宋 · 李清照</p><p class="ql-block">揉破黄金万点轻。剪成碧玉叶层层。风度精神如彦辅,大鲜明。</p><p class="ql-block">梅蕊重重何俗甚,丁香千结苦粗生。熏透愁人千里梦,却无情。</p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0);">3、木犀</b></p><p class="ql-block">宋-朱淑真</p><p class="ql-block">弹压西风擅众芳,十分秋色为伊忙。</p><p class="ql-block">一枝淡贮书窗下,人与花心各自香。</p><p class="ql-block">月待圆时花正好,花将残后月还亏。</p><p class="ql-block">须知天上人间物,何禀清秋在一时。</p> <p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0);">4、《浣溪沙·桂》</b></p><p class="ql-block">【宋】吴文英</p><p class="ql-block">曲角深帘隐洞房。</p><p class="ql-block">正嫌玉骨易愁黄。</p><p class="ql-block">好花偏占一秋香。</p><p class="ql-block">夜气清时初傍枕,</p><p class="ql-block">晓光分处未开窗。</p><p class="ql-block">可怜人似月中孀。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0);">5、咏桂</b></p><p class="ql-block">宋-杨万里</p><p class="ql-block">不是人间种,移从月中来。</p><p class="ql-block">广寒香一点,吹得满山开。</p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0);">6、桂花</b></p><p class="ql-block">宋-刘克庄</p><p class="ql-block">生得粟来大,妆成蜡样黄。</p><p class="ql-block">落金遮蚁穴,酿蜜满蜂房。</p><p class="ql-block">月下高低影,风前远近蚝。</p><p class="ql-block">夜深清到骨,幽梦绕胡床。</p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0);">7、《霜天晓角 桂花》</b></p><p class="ql-block">宋 谢懋</p><p class="ql-block">绿云剪叶,低护黄金屑。占断花中声誉,香与韵、两清洁。</p><p class="ql-block">胜绝,君听说,是他来处别。试看仙衣犹带,金庭露、玉阶月。</p> <p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0);">8、桂花</b></p><p class="ql-block">宋-苏泂</p><p class="ql-block">远于沉水淡于云,</p><p class="ql-block">一段秋清孰可分。</p><p class="ql-block">毕竟素娥留不得,</p><p class="ql-block">人间天上一时闻。</p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0);">9、桂花</b></p><p class="ql-block">【元】倪瓒</p><p class="ql-block">桂花留晚色,帘影淡秋光。</p><p class="ql-block">靡靡风还落,菲菲夜未央。</p><p class="ql-block">玉绳低缺月,金鸭罢焚香。</p><p class="ql-block">忽起故园想,泠然归梦长。</p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0);">10、《鸟鸣涧》</b></p><p class="ql-block">【唐】王维</p><p class="ql-block">人闲桂花落,夜静春山空。</p><p class="ql-block">月出惊山鸟,时鸣春涧中。</p> <p class="ql-block">如果您喜欢我的作品,请点关注,会有更多作品呈现给您,谢谢。</p>