<h3>【原创】图片、人物简介来源于网络</h3> <h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">排律/红楼梦 文/东宝铭桂</font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308"><br></font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">两三珠履踏红楼,十二金钗绕指柔。</font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">命薄飞霜书翰墨,才高坠露惹春秋。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">捲帘袖手菊花扇,把盏衔杯梧叶舟。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">情锁深宫财似土,恨留别院富何求。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">魂销雁过青山尽,泪洒云收霁雨悠。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">赋罢良缘金玉美,诗成好事惠兰优。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">悲欢离合千年复,聚散浮沉一瞬休。</font></div></h3> <h3> 贾宝玉,中国古典名著《红楼梦》中的男主角。他赤霞宫神瑛侍者转世真身,荣国府贾政与王夫人所生的次子。因衔玉而诞,系贾府玉字辈嫡孙,故名贾宝玉,贾府通称宝二爷。他是大观园女儿国中唯一的男性居民。</h3><div> 贾宝玉自幼深受贾母疼爱,游于温柔富贵乡,专爱作养脂粉,亲敬家里姐妹和丫鬟;他与林黛玉青梅竹马,互为知己,发展成一段世间少有的纯洁爱情;他重情不重礼,结交了秦钟、柳湘莲、北静王等有情男子;他喜欢诗词曲赋之类性情文学,厌恶四书和八股文,批判程朱理学,把那些追逐科举考试、仕途经济的封建文人叫做“禄蠹”。可是,“瞬息间则又乐极悲生,人非物换” 。他所爱的清净女儿们死的死,散的散;自身又在家族安排下糊里糊涂与薛宝钗结婚,致使林黛玉泪尽而逝;再经抄家之痛,越发唬得他疯疯傻傻。为了报答天恩祖德,也为了尽快了却尘缘,他以高魁贵子重振家业。最后情极而毒,悬崖撒手,跟随一僧一道出走,回到青埂峰,“究竟是到头一梦,万境归空” 。</div><div> 贾宝玉形象带有曹雪芹自传的色彩,但其本质上属于艺术虚构,是作者有意识塑造的集意淫、补天济世、正邪两赋三大美德于一身的典型形象,在世界文学史上极具创新性。</div> <h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">烛影摇红 《红楼梦》人物之贾宝玉</font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">文/东宝铭桂</font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">掌上明珠,却持叛逆乖张路。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">诞于衔玉得其名,钟爱芳菲处。 </font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"> </font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">端坐牡丹亭悟。厌世俗、痛批八股。 </font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">读书官吏,国贼禄蠹,须眉不慕。</font></div></h3> 林黛玉,中国古典名著《红楼梦》的女主角,金陵十二钗之首,西方灵河岸绛珠仙草转世真身,荣府四千金贾敏与巡盐御史林如海之独生女,贾母的外孙女,贾宝玉的姑表妹、恋人、知己,贾府通称林姑娘。 她生得倾城倾国容貌,兼有旷世诗才,是世界文学作品中最富灵气的经典女性形象。<div> 林黛玉从小聪明清秀,父母对她爱如珍宝。5岁上学,6.7岁母亲早亡。外祖母贾母疼爱幺女贾敏,爱屋及乌疼爱黛玉,10岁接到身边抚养教育,寝食起居,一如嫡孙贾宝玉。与11岁的贾宝玉同住同吃,吃穿用度都是贾母打点,自视地位在三春之上,实则只是近亲,因被王夫人的仆人最后一个送宫花而很不愉快。11岁时又死了父亲,从此常住贾府,养成了孤标傲世的性格。12岁时,贾元春省亲后,林黛玉入住潇湘馆,在大观园诗社里别号潇湘妃子,作诗直抒性灵。林黛玉与贾宝玉青春年少,由共同的理想志趣和叛逆精神而慢慢发展成爱情。绛珠还泪的神话赋予了林黛玉迷人的诗人气质,为宝黛爱情注入了奇幻浪漫色彩,同时又定下了悲剧基调。林黛玉与薛宝钗在太虚幻境才女榜上并列第一,二人既存在人性上的德才之争,思想上的忠叛之争,婚姻上的金木之争,又因同属正邪两赋的禀性而惺惺相惜 。无奈在封建礼教压迫下,林黛玉受尽“风刀霜剑严相逼”之苦,最后于贾宝玉、薛宝钗大婚之夜泪尽而逝。</div> <h3> 注:《葬花吟》是清代文学家曹雪芹的小说《红楼梦》第二十七回中女主角林黛玉所吟诵的一首古体诗。此诗通过丰富而奇特的想象,暗淡而凄清的画面,浓烈而忧伤的情调,展示了黛玉在冷酷现实摧残下的心灵世界,表达了她在生与死、爱与恨复杂的斗争过程中所产生的一种焦虑体验和迷茫情感。它是林黛玉感叹身世遭遇的全部哀音的代表,也是曹雪芹借以塑造黛玉这一艺术形象、表现其性格特性的重要作品。</h3><h3><br></h3><h3>【葬花吟】</h3><h3><br></h3><h3>花谢花飞飞满天,红消香断有谁怜?</h3><div>游丝软系飘春榭,落絮轻沾扑绣帘。</div><div>闺中女儿惜春暮,愁绪满怀无释处;</div><div>手把花锄出绣帘,忍踏落花来复去?</div><div>柳丝榆英自芳菲,不管桃飘与李飞;</div><div>桃李明年能再发,明年闺中知有谁?</div><div>三月香巢已垒成,梁间燕子太无情!</div><div>明年花发虽可啄,却不道人去梁空巢也倾。</div><div>一年三百六十日,风刀霜剑严相逼;</div><div>明媚鲜妍能几时,一朝飘泊难寻觅。</div><div>花开易见落难寻,阶前闷杀葬花人;</div><div>独把花锄泪暗洒,洒上空枝见血痕。</div><div>杜鹃无语正黄昏,荷锄归去掩重门;</div><div>青灯照壁人初睡,冷雨敲窗被未温。</div><div>怪奴底事倍伤神?半为怜春半恼春。</div><div>怜春忽至恼忽去,至又无言去不闻。</div><div>昨宵庭外悲歌发,知是花魂与鸟魂?</div><div>花魂鸟魂总难留,鸟自无言花自羞;</div><div>愿奴胁下生双翼,随花飞到天尽头。</div><div>天尽头,何处有香丘?</div><div>未若锦囊收艳骨,一抔净土掩风流;</div><div>质本洁来还洁去,强于污淖陷渠沟。</div><div>尔今死去侬收葬,未卜侬身何日丧?</div><div>侬今葬花人笑痴,他年葬侬知是谁?</div><div>试看春残花渐落,便是红颜老死时。</div><div>一朝春尽红颜老,花落人亡两不知!</div> <h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">蝶恋花 《红楼梦》人物之林黛玉</font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">文/东宝铭桂</font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">冰雪聪明甘露惠,绝世姿容,篱下人前事。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">冷月葬花伤感对,才华横溢诗词斐。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">柔弱身躯孤傲蕊,流水知音,祭爱红颜泪。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">礼教难圆幽梦毁,凝香含恨芳菲睡。</font></div></h3> <h3> 薛宝钗,金陵十二钗之冠(判词与黛玉合二为一,故不究一二),薛姨妈的女儿,家中拥有百万之富。她大方典雅,举止雍容。她待人处事十分圆滑,上面的疼爱,下面的敬重。她对官场黑暗深恶痛绝,但仍主张贾宝玉应致力于仕途经济,有所作为。</h3><div> 她有一个“不离不弃,芳龄永继”的金锁,据说是初生时一个癞头和尚给的。而王夫人与薛姨妈为了家族利益,便以此为由,极力促成“金玉良缘”——宝玉与宝钗的婚事。因《红楼梦》80回后的篇章已失落无考,宝钗真正的结局也无考了,而因第五回有宝玉游太虚时听闻的曲文,后世推测,“金玉良缘”的结局应是“终身误”。</div> <h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">孤馆深沉 《红楼梦》人物之薛宝钗</font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">文/东宝铭桂</font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">芳龄永继锁闺寒。规谏仕途攀。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">豁达品行端,孰是孰非,金玉良缘。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">富贵拥、博涵敦厚,友善同情牵。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">礼仁赞、世风身误,黛亡钗嫁忠贤。</font></div></h3> <h3> 贾元春,女,中国古典小说《红楼梦》中的人物,金陵十二钗之一,贾政与王夫人所生的嫡长女,贾珠的亲妹妹,贾宝玉的亲姐姐,比贾珠小一两岁,比宝玉大十一二岁,贾府通称娘娘。</h3><div> 贾元春因生于正月初一而起名元春。元春十几岁时便已入宫做女史,23-24岁时加封贤德妃。为了迎接元春省亲,贾府建造了大观园。元春24-25岁回娘家省亲,热闹欢腾,同时又表现出她在深宫高处不胜寒的辛苦。元春的命运关乎贾府兴衰,秦可卿之死标志着贾府末世来临,元春晋封皇贵妃则令贾府重现生机,她也是四大家族最大的支柱。高鹗续书的后四十回她与王子腾先后暴卒,贾府失去了靠山,很快就获罪抄家。(根据第五回的判词,“虎兕相逢大梦归”,还有脂砚斋在元春点的一出《乞巧》中批:‘《长生殿》中伏元妃之死’可以判断,贾元春应该是怀孕后牺牲于政治斗争。注:《长生殿》杨玉环与唐玄宗,杨玉环死于太子政变。)</div> 注:《恨无常》是清代小说家曹雪芹的作品,出自《红楼梦》。这首曲子是说贾元春的。曲名“恨无常”,暗示元春早死——无常是佛家语言,原指人世一切即生即灭、变化无常,后俗传为勾命鬼。元春当了贵妃,但“荣华”短暂,忽然夭亡。<div><br></div><div>【恨无常】<br></div><div><br></div><div>喜荣华正好,恨无常又到。</div><div>眼睁睁,把万事全抛。</div><div>荡悠悠,芳魂消耗。</div><div>望家乡,路远山高。</div><div>故向爹娘梦里相寻告:</div><div>儿命已入黄泉,天伦呵,须要退步抽身早!</div> <h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">离别难 《红楼梦》人物之贾元春</font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">文/东宝铭桂</font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">慨叹命运凄凉,魂牵世路离殇。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">孝贤才德展,入宫祥瑞满。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">势高犹显贵,拥皇庄。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">添雅苑,闲庭慢,施于恩宠赐还乡。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">含泪眼,辛酸坦,愁断肠,今朝别去寒窗</font><span style="color: rgb(237, 35, 8);">。</span></div><div style="text-align: center;"><span style="color: rgb(237, 35, 8);">陨落宫中乱,嫡女扶摇短。</span></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">瞬间变,恨无常,声咽咽。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">凄凄月,红楼幽梦盛衰藏。</font></div></h3> <h3> 贾探春,曹雪芹所著《红楼梦》中人物,金陵十二钗之一,荣国府贾政与奴婢出身的妾侍赵姨娘所生的女儿,贾宝玉同父异母的妹妹,贾府通称三姑娘,宝玉及三春均在贾母身边抚养长大,所受教育极好,与嫡姐元春无异,林黛玉进贾府后搬到王夫人住处,元春省亲后住大观园。她精明能干,富有心机,能决断,有“玫瑰花”之诨名,连王夫人与凤姐都忌惮她几分,抄检大观园时她扇了王善保家的一巴掌;她工诗善书,趣味高雅,曾发起建立海棠诗社,是大观园中的一位大才女;她关心家国大事,有经世致用之才,曾奉王夫人之命代凤姐理家,为了捧太太重用的奴婢袭人而打压赵姨娘,造成明明是奴婢家眷不该有丧礼费却高过身为姨太大赵姨娘的家眷,并主持大观园改革,是一位雄才伟略的政治家、改革家。</h3><div> 贾探春虽受良好教育,因系奴婢所生,又因赵姨娘生了个儿子,所以得不到太太重用,继而不认没有背景的亲娘及其亲戚,维护太太的利益,得到太太认可。虽在凤姐病假期间暂执权杖发动大观园改革,但权力有限,为时已晚,难以挽回贾府颓势。抄检大观园时,她万分悲愤地发表“百足之虫论”。她的命运结局融入海疆戡乱这条重要的朝政主线,由父亲贾政做主远嫁海南镇海统制周家,躲过抄家一劫。当海疆靖寇凯旋,她得以回京省亲。</div> <h3> 远嫁海疆</h3><div> 林黛玉去世,贾探春是最后守在她身边并料理后事的三位亲人之一。</div><div> 镇海总制周琼寄书为孩子求亲,贾政在江西粮道任上打发家人进京回明,贾母、王夫人同意了这门亲事。赵姨娘道喜:“姑娘,你是要高飞的人了。到了姑爷那边,自然比家里还好。”照应花名签上“必得贵婿”之谶;贾母洒泪道:“三丫头这一去了,不知三年两年那边可能回家?若再迟了,恐怕我赶不上再见他一面了。”照应“恐哭损残年”;“上轿登程,水舟陆车而去”,“到了海疆,路上风恬浪静”,照应“清明涕送江边望”“一帆风雨路三千”。</div><div> 此后贾府蒙难,周琼又在海疆戡乱,音信不通。直到甄应嘉奉旨安抚海疆,临行前来拜,贾政才有机会托他去周府看望贾探春。结末二回,贾探春回京探亲,听见宝玉心迷走失,并家中多少不顺的事,大家又哭起来,仍归于悲剧。</div><div><br></div><div> 红楼梦曲-分骨肉</div><div> </div><div> 一帆风雨路三千,把骨肉家园,齐来抛闪。恐哭损残年。告爹娘,休把儿悬念。自古穷通皆有定,离合岂无缘?从今分两地,各自保平安。奴去也,莫牵连。</div> <h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">夜行船 《红楼梦》人物贾探春</font></h3><h3 style="text-align: center;"><font color="#ed2308">文/东宝铭桂</font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">才自精明高志皓。离家园、别情谁晓。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">上轿登程,东风一梦,远嫁海疆杳杳。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">海棠诗社簪菊笑。玫瑰花、墨香绝妙。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">饱受相思,革新世道,忧患凤翔云袅。</font></div></h3> <h3> 史湘云,金陵十二钗之一,在诗社中的雅号为“枕霞旧友”,缘贾母提起幼时“枕霞阁”撞破鬓角而起。贾母娘家的侄孙女,宝玉的表妹。父母早亡,由叔叔婶婶抚养长大,但史家经济不好,差不多的针线活儿都要由她们娘儿们自己做,曾因薛宝钗话家常探话,就红了眼圈说每日做活累得慌。史湘云在外生性豁达,得贾母喜欢,经常来贾府小住。她的经典事迹有:拾到金麒麟;海棠诗夺魁;烤鹿肉割腥啖膻;芦雪亭联诗夺魁;醉眠芍药裀;中秋联诗“寒塘渡鹤影”。最后“寒塘渡鹤影”成了史湘云最后命运的定语,指她最后虽然会独守“寒塘“,但是终可获得精神的解渡。</h3><h3> 史湘云是一个富有浪漫色彩、令人喜爱的豪放女性。但她毕竟是薄命司中的女儿,自幼父母双亡,由于史家经济拮据,也没有过上贵族小姐娇生惯养的生活;经史湘云的判词中推测,她最后嫁了一位才貌俱佳的郎君,但夫婿很快亡故,过着拮据的孤寡生活。</h3><h3><br></h3><h3>咏海棠其一 </h3><div>神仙昨日降都门,种得蓝田玉一盆. </div><div>自是霜娥偏爱冷,非关倩女亦离魂. </div><div>秋阴捧出何方雪,雨渍添来隔宿痕. </div><div>却喜诗人吟不倦,岂令寂寞度朝昏. </div><div><br></div><div>咏海棠其二 </div><div>蘅芷阶通萝薜门,也宜墙角也宜盆. </div><div>花因喜洁难寻偶,人为悲秋易断魂. </div><div>玉烛滴干风里泪,晶帘隔破月中痕. </div><div>幽情欲向嫦娥诉,无奈虚廊夜色昏.</div><div> </div><div>菊花诗:</div><div><br></div><div>对菊枕霞旧友 </div><div><br></div><div>别圃移来贵比金,一丛浅淡一丛深. </div><div>萧疏篱畔科头坐,清冷香中抱膝吟. </div><div>数去更无君傲世,看来惟有我知音. </div><div>秋光荏苒休辜负,相对原宜惜寸阴. </div><div><br></div><div>供菊枕霞旧友 </div><div><br></div><div>弹琴酌酒喜堪俦,几案婷婷点缀幽. </div><div>隔座香分三径露,抛书人对一枝秋. </div><div>霜清纸帐来新梦,圃冷斜阳忆旧游. </div><div>傲世也因同气味,春风桃李未淹留.</div><div><br></div><div>菊影枕霞旧友 </div><div><br></div><div>秋光叠叠复重重,潜度偷移三径中. </div><div>窗隔疏灯描远近,篱筛破月锁玲珑. </div><div>寒芳留照魂应驻,霜印传神梦也空. </div><div>珍重暗香休踏碎,凭谁醉眼认朦胧. </div> <h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">玉楼人 《红楼梦》人物之史湘云</font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">文/东宝铭桂</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">夺魁芦雪亭钦慕。情豁达、欢心贾母。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">英雄豪爽宽容,枕霞眠、然爱侣故。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">寒塘鹤影空闺渡。睡美人、蝶掬蜂舞。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">海棠散乱红香,酒樽酣、石磴为铺。</font></div></h3> <h3> 妙玉,《红楼梦》金陵十二钗之一,苏州人氏,是一个带发修行的居士。她原是仕宦人家的小姐,自小在玄墓蟠香寺出家为尼。贾府建造大观园,妙玉入住栊翠庵。她在贾母、王夫人面前从容自若,不卑不亢;在大观园的日子里,她与宝玉、黛玉、宝钗、湘云、惜春、邢岫烟结下友谊;她美丽聪颖,心性高洁,却遭人嫉恨,举世难容;她是佛家弟子,文学上却大爱庄子,感情上又尘缘未了,不洁不空;她才华馥郁,品位高雅,栊翠庵品茶,刻画她茶艺精湛,中秋夜联诗,塑造她为“红楼诗仙”。宝玉丢失通灵宝玉,岫烟请妙玉扶乩。贾母病危,妙玉不请自来,探望病情。贾母出殡次日,妙玉被贼人掳走,宝玉悲伤叹惋。再后来,贾府传闻她在海边遇害。</h3> <h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">红林檎近 《红楼梦》人物之妙玉</font></h3><h3 style="text-align: center;"><font color="#ed2308">文/东宝铭桂</font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">得道蟠香寺,今朝栊翠庵。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">佛院庙堂度,尘心觉愁添。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">自居畸人美玉,才华馥郁孤岚。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">雪水烹茗沉酣。芳洁入清潭。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">朱楼红粉澹,碧嶂鸟呢喃。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">逍遥境界,如兰气质欹嵌。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">对诗钟鸣转,无瑕白玉,</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">葬身劫难谁可占。</font></div></h3> <h3> 贾迎春是中国古典小说《红楼梦》中的登场的虚拟人物,金陵十二钗之一,贾宝玉的堂姐。</h3><div> 出身尚存争议,常见版本原文:“二小姐乃赦老爹之妾所出,名迎春,”有版本则说是贾赦前妻所出、贾政之妻所出、贾政所收养女等等。红学界普遍认为是曹雪芹多次删改未定稿而造成的梳误。</div><div> 迎春老实无能,懦弱怕事,有“二木头”的诨名。她不但作诗猜谜不如姐妹们,在处世为人上,也只知退让,任人欺侮。她的攒珠累丝金凤首饰被下人拿去赌钱(累金凤事件),她不追究。平儿设法要替她追回,她却说:“宁可没有了,又何必生气。”她父亲贾赦欠了孙家五千两银子还不出,就把她嫁给孙家,实际上是拿她抵债。出嫁后不久(一年后),她就被孙绍祖虐待而死(一载赴黄粱),预示着荣国府已经开始逐步走向衰败。</div> <h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">昭君怨 《红楼梦》人物之贾迎春</font></h3><h3 style="text-align: center;"><font color="#ed2308">文/东宝铭桂</font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">嗜女中山狼口。非命菱洲禽兽。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">一载赴黄粱。断柔肠。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">看似千金绮。肆虐落花儿戏。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">棋子任由差。喜冤家。</font></div></h3> <h3> 贾惜春,古典名著《红楼梦》中人物,金陵十二钗之一,她是贾家四姐妹中年纪最小的一位,宁国府中贾珍的胞妹。她父亲贾敬在书中开场就年岁已高,在道观中沉溺修道炼丹,最后死于金丹中毒,书中未曾提及惜春母亲,她一直在荣国府贾母身边长大。</h3><div> 由于没有父母怜爱,养成了孤僻冷漠的性格,心冷嘴冷。抄检大观园时,她咬定牙,撵走毫无过错的丫环入画,对别人的流泪哀伤无动于衷。四大家族的没落命运,三个本家姐姐的不幸结局,使她产生了弃世的念头,便剃发为尼了。</div> <h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">芳草渡 《红楼梦》人物之贾惜春</font></h3><h3 style="text-align: center;"><font color="#ed2308">文/东宝铭桂</font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">居香坞,藕香名。谙文墨,月中僧。三春离别笼青灯,生锈户,依古佛,苦怀冰。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">虚花悟,侬自渡,炼达之操蔽护。何来独,莫须惊。繁华去,蹊径赴,木鱼声。</font></div></h3> <h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">蝶恋花 《红楼梦》人物之贾惜春</font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">文/醉梦斜阳</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">陷入豪门偏冷散。却爱丹青,画里三分怨。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">贾府风云多变幻。迷茫孤寂忧思衍。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">难计情愁心恨管。且去繁华,逝水西风断。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">堪破红尘修夙愿。古庵掩隐青灯伴。</font></div></h3> <h3> 王熙凤——金陵十二钗之九,来自四大家族之王家,王夫人的内侄女,贾琏之妻。她精明强干,深得贾母和王夫人的信任,成为荣国府的管家奶奶。她为人处事圆滑周到,图财害命的事也干过不少。结局是“一从二令三人木,哭向金陵事更哀”。</h3> <h3 style="text-align: center;"><font color="#ed2308">凤孤飞 《红楼梦》人物之王熙凤</font></h3><h3 style="text-align: center;"><font color="#ed2308">文/东宝铭桂</font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">凤眼柳眉权贵,笑靥威颜险。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">八面玲珑统揽。泼辣尽、珠光染。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">恍若神妃仙子站。攻心计、歹肠毒念。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">雷厉风行伶齿嵌。</font><span style="color: rgb(237, 35, 8);">袭人风骚艳。</span></div></h3> <h3> 贾巧儿是金陵十二钗里面年纪最小,备份最小的一个,她的得名来源于她的母亲。在《红楼梦》的故事中,对她的描写可谓少之又少,然后她却在金陵十二钗正册中占据了一席之地。她就是巧姐,没有什么倾国倾城的容貌,更没有什么惊世骇俗的才艺,却有着一个与众不同的母亲。</h3><h3> 巧姐是王熙凤跟贾琏唯一的女儿,但就是因为是个女孩子,所以难免流失了不少父爱。贾琏对于这个女儿可以说是可有可无的,但是王熙凤对她那是十分紧张的,尤其是当自己没有了那个成了形的男胎之后,对于女儿那是更加紧张了。</h3><div> 步步为营的凤姐算计着身边所有的人,唯独为自己的女儿考虑的周到妥帖,对她倾注自己所有的爱。含着金钥匙出生的巧姐有了这样的一个身份地位,还有这样的一个母亲,可是却没有享受到太多的荣华富贵。在她有记忆之后,似乎吃苦的日子必享福的日子多。</div><div> 巧姐出生的时候贾府已经在没落的道路上越走越远了,所以四大家族的兴盛她没有享受到,但是败落她却要默默承受。没有了强大的四大家族做自己的靠山,对于巧姐来说已经是个莫大的打击了,但是偏偏还遇上了无情无义的狠舅奸兄,将她直接推进火坑中,天天过着如坐针毡,水深火热的日子。</div><div> 自小被人伺候惯了的千金大小姐,一下子沦为了为人唾弃的青楼女子,不管在哪方面都是让人难以接受的。巧姐小小年纪就要接受这样的悲惨命运,并努力在那样的环境里面生存下去,着实不易。一夜之间从千金小姐变成了青楼女子,被逼着学习各种才艺,受尽人世间的白眼,疾苦,这对于个孩子来说简直就是人间炼狱。</div><div> 好在王熙凤生前帮助过刘姥姥,这老妪虽没有什么财势,却也是有知恩图报的。受了凤姐的临终所托,四处寻找这个落魄的千金小姐。终于皇天不负苦心人,让她找到了巧姐,也将巧姐从火坑中救了出来。只是那大富之家是再也回不去了的,最后只能跟着刘姥姥在乡下过着田间山水的平淡日子。</div><div> 一个系出名门的千金大小姐,天天要与柴米油盐为伍,生活在市井之中。相较于其他的悲情人物来说,这或者是另一种幸福,可是毕竟是金枝玉叶落到了茅草屋里,多少总有那么一股子的惨淡味道。一如看到她的那首判词“势败休云贵,家亡莫论亲。偶因济刘氏,巧得遇恩人。”让人看着总是不免心中寒凉,感叹世态炎凉,人情淡薄。</div> <h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">甘露歌 《红楼梦》人物之贾巧儿</font></h3><h3 style="text-align: center;"><font color="#ed2308">文/东宝铭桂</font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">艳羡钥匙金在口。绸缪帷幄久。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">沦落青楼炼狱笼。终日泪浇容。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">败落无情遭唾弃。芳华逝水地。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">月影昙花难复东。身陷火坑中。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">知恩必报刘氏济。苦海无涯止。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">平淡薄情人世尝。知草芥犹香。</font></div></h3> <h3> 李纨是在《红楼梦》中登场的虚拟人物,又称为宫裁,稻香老农,金陵十二钗之一。她是荣国府长孙贾珠之妻。贾珠夭亡,幸存一子,取名贾兰。李纨青春守寡,心如“槁木死灰”,但她进入大观园后,恢复了青春朝气,不但带领诗社兴旺发达,而且把大观园治理成青春女儿的净土和乐园。</h3> <h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">撼庭竹 《红楼梦》人物之李纨</font></h3><h3 style="text-align: center;"><font color="#ed2308">文/东宝铭桂</font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">古井无波一泓茗。枯木死灰醒。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">超然物外宫裁影。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">稻香浓淡泊贞静。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">清雅晚钟悠,明达子贤幸。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">镜里恩情霜叶冷,名门德才映。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">茂兰凤冠留钦敬。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">青春丧偶逝悲命。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">谈笑岁寒亭,文采风流咏。</font></div></h3> <h3> 秦可卿,中国古典小说《红楼梦》中的人物,金陵十二钗之一。来自仙界的清净女儿之境,是太虚幻境之主警幻仙子的妹妹,乳名兼美,表字可卿。</h3><div> 她长得袅娜纤巧,性格风流,行事温柔和平,被贾母赞为重孙媳中第一个得意之人;而在警幻仙界,她是警幻仙姑的妹妹,秦钟的姐姐。秦可卿鲜艳妩媚有似宝钗,风流袅娜,则又如黛玉。原是个钟情的首坐,管的是风情月债。在贾宝玉梦游仙境时,被警幻仙姑许配给贾宝玉。</div><div> 《红楼梦》开篇第一章,“绛珠仙子为报答神瑛侍者灌溉之恩,道:'他是甘露之惠,我并无此水可还。他既下世为人,我也去下世为人,但把我一生所有的眼泪还他,也偿还得过他了。'因他们二人的事件,就勾出许多风流冤家来,陪他们去了结此案。”秦可卿便是风流冤家之一。</div><div> 仙界来历:秦可卿来自仙界的清净女儿之境,是太虚幻境之主警幻仙子的妹妹,乳名兼美,表字可卿。她在警幻宫中原是个钟情的首座,管的是风情月债。奉警幻之命,降临尘世,为第一情人,引导金陵十二钗早早归入太虚幻境。</div><div> 嫁入豪门:秦可卿一下凡就是个弃婴,被养生堂收养。营缮郎秦业因当年无生育,便向养生堂抱养了她,给她起了个小名唤可儿。同时抱养的还有一个男婴,但是没能养活。秦业五旬之上生了秦钟,就是秦可卿的弟弟。秦业为官清廉,宦囊羞涩,家境清寒。十分重视对秦可卿姊弟俩的教育。</div><div> 秦可卿长成个大美人,嫁给贾珍之子贾蓉为妻 ,脂砚斋评她“贫女得居富室” 。原著特别交代她的小名贾府从无人知道,意味着她出身养生堂的秘密被秦业隐瞒得好好的,贾府始终相信她是秦业的亲生女儿。</div><div> 秦可卿嫁入贾府后,获得了合族上下的同声赞美。尤氏护着她,贾母怜惜她。凤姐与她感情尤深,时常去找她说话。每逢此时,贾宝玉也屁颠屁颠跟着。有一次,贾珍之妻尤氏请贾母、王夫人等赏梅,贾宝玉要睡午觉,秦可卿请缨去安排。贾宝玉在她的卧房里梦入太虚幻境,警幻仙子将她许配与贾宝玉,意欲让贾宝玉领略人间仙界第一等美色,从此看破男女之情,贾宝玉梦醒时失声喊叫“可卿救我”,令秦可卿心里纳闷,又不好细问 。</div><div> 丧礼奢华:秦可卿丧礼极尽奢华,停灵七七四十九日,宁国府街上一条白漫漫人来人往,花簇簇官来官去。看板时几副杉木板贾珍皆不满意,到底买下了薛家木店里的一副出自潢海铁网山,原是给义忠亲王老千岁准备的樯木板,为了丧礼上风光些,贾珍又从大内红人戴权手上为贾蓉捐了个龙禁尉的前程,还特地请了凤姐协理。更有六公、四王等当朝显贵都来设祭送殡。出殡后寄灵于贾府家庙铁槛寺。</div><div> 秦可卿的丧礼埋伏一系列重大祸患:丫鬟瑞珠触柱而亡,宝珠请愿自任义女,出殡后守灵铁槛寺;凤姐在铁槛寺弄权,间接害死张金哥一对情侣;最严重的是贾珍擅用潢海铁网山樯木板,接上了后来贼寇入室抢劫、海疆戡乱一条线索。</div><div> 秦可卿死于腊月初二,她的丧礼却在翌年八月,间隔达九个月 ;从她的病情来看,似乎是病逝,从她的判词、曲子及对鸳鸯的自述来看,似乎又是自缢。她的死所以成为红学悬案。</div><div> 死后显灵:秦可卿死后显灵两次,一次在大观园责问凤姐辜负了当年的嘱托,一次教鸳鸯自缢,引入太虚幻境。后来又出现在贾宝玉真如福地(太虚幻境的幻象)梦中。全书结尾处,贾政、贾蓉扶贾母、秦可卿、凤姐、鸳鸯、林黛玉灵柩回南安葬。</div> <h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">雪明鳷鹊夜 《红楼梦》人物之秦可卿</font></h3><h3 style="text-align: center; "><font color="#ed2308">文/东宝铭桂</font></h3><h3><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">袅娜风情月债牵,如黛玉、似宝钗媚。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">太虚幻境仙,警幻之妹。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">第一情人兼美题,涩境贫、嫁居富邸。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">贾蓉妻、倾国倾城,呵护赞美。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">死因迷离费解,祸端幕幕生,厚葬凤礼。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">幻情身、必主淫香退。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">自缢羞于乱事,姿色艳、风韵难御耻。</font></div><div style="text-align: center;"><font color="#ed2308">落花飞逝去,红颜祸水。</font></div></h3>