人悄悄 月依依

凌子

<h3><br /></h3><h3><b style="color: rgb(176, 79, 187);"><br /></b></h3><h3><b style="color: rgb(176, 79, 187);"><i>这是青花、粉彩、釉里红⋯⋯</i></b></h3><h3><br /></h3><h3><i style="color: rgb(22, 126, 251);">音乐:《卷珠帘》</i></h3> <h3 style="text-align: center;"><i><br /></i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(176, 79, 187);">如梦令</i><br /></h3><h3 style="text-align: center;"><i><br /></i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>昨夜雨疏风骤,浓睡不消残酒。</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>试问卷帘人,却道海棠依旧。</i></h3><h3 style="text-align: center; "><i>知否,知否?应是绿肥红瘦。</i></h3><h3 style="text-align: center;"><br /></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3><br /></h3><h3>这首小词委婉地表达了作者怜花惜花的心情,也流露了内心的苦闷。词中着意人物<br /></h3><h3>心理情绪的刻画。以景衬情,委曲精工。轻灵新巧而又凄婉含蓄。极尽传神之妙。</h3><h3><br /></h3> <h3 style="text-align: center;"><i><br /></i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(176, 79, 187);">如梦令 </i><br /></h3><h3 style="text-align: center;"><i><br /></i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>常记溪亭日暮,沉醉不知归路。</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>兴尽晚回舟,误入藕花深处。</i></h3><h3 style="text-align: center; "><i>争渡,争渡,惊起一滩鸥鹭。</i></h3><h3 style="text-align: center;"><br /></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3 style="text-align: left;"><br /></h3><h3 style="text-align: left;">这是一首忆昔词。寥寥数语,似乎是随意而出,却又惜墨如金,句句含有深意。开头两句,写沉醉兴奋之情。接着写"兴尽"归家,又"误入"荷塘深处,别有天地,更令人流连。最后一句,纯洁天真,言尽而意不尽。 <br /></h3><h3><br /></h3> <h3><i> &nbsp;</i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);"> &nbsp; 醉花阴 </i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>薄雾浓云愁永昼,瑞脑销金兽。佳节又重阳,玉枕纱厨,半夜凉初透。</i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3 style="text-align: left;"><i>东篱把酒黄昏后,有暗香盈袖。莫道不销魂,帘卷西风,人比黄花瘦。</i></h3><h3><br /></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3><br /></h3><h3>这是一首著名的重阳词。作者在自然景物的描写中,加入自己浓重的感情色彩,使<br /></h3><h3>客观环境和人物内心的情绪融和交织。用黄花比喻人的憔悴;以瘦暗示相思之深。上片咏节令,"半夜凉初透"句,尖新在一"透"字。下片"帘卷西风"两句,千古艳传;不惟句意秀颖,且以"东篱"、"暗香",为"黄花"预作照应,有水到渠成之妙。</h3><h3><br /></h3> <h3 style="text-align: center;"><i><br /></i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);"> &nbsp;</i><span style="color: rgb(176, 79, 187); font-style: italic; text-align: center;"> </span><span style="text-align: center;"><span style="font-style: italic; color: rgb(176, 79, 187);"> </span><i style="color: rgb(176, 79, 187);">点绛唇 </i></span></h3><h3><br /></h3><h3 style="text-align: center;"><i>蹴罢秋千,起来慵整纤纤手。</i><br /></h3><h3 style="text-align: center; "><i>露浓花瘦,薄汗轻衣透。</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>见客入来,袜刬金钗溜。和羞走,</i></h3><h3 style="text-align: center; "><i>倚门回首,却把青梅嗅。</i></h3><h3 style="text-align: center;"><br /></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3 style="text-align: left;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3>这首词写少女情况心态,虽有所本依,但却能青出于蓝而胜于蓝,获&quot;曲尽情悰&quot;之誉。全词风格明快,节奏轻松,反用四十一字,就刻画了一个天真纯洁、感情丰富却又矜持的少女形象,可谓妙笔生花。</h3><h3><br /></h3> <h3 style="text-align: center;"><i><br /></i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(176, 79, 187);">浣溪沙</i><br /></h3><h3 style="text-align: center; "><i><br /></i></h3><h3 style="text-align: center; "><i>小院闲窗春已深,重帘未卷影沉沉。</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>倚楼无语理瑶琴,远岫出山催薄暮。</i></h3><h3 style="text-align: center; "><i>细风吹雨弄轻阴,梨花欲谢恐难禁。</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i><br /></i></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3>小、闲、深,正是空闺写照。而春色深浓,未许泄漏,故重帘不卷,一任暗影沉沉。春情躁动,更不能形之言语,只可托之瑶琴矣!</h3><h3><br /></h3> <h3><i> &nbsp;</i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);"> &nbsp;一剪梅 </i></h3><h3 style="text-align: center; "><i><br /></i></h3><h3 style="text-align: center; "><i>红藕香残玉簟秋。</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>轻解罗裳,独上兰舟。</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>云中谁寄锦书来?</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>雁字回时,月满西楼。</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i><br /></i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>花自飘零水自流。</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>一种相思,两处闲愁。</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>此情无计可消除,</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>才下眉头,却上心头。</i></h3><h3><br /></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3>荷已残,香已消,冷滑如玉的竹席,透出深深的凉秋。轻轻的脱下罗绸外裳,一个人独自躺上眠床。仰头凝望远天,那白云舒卷处,谁会将锦书寄来?正是雁群排成&quot;人&quot;字,一行行南归时候。月光皎洁浸人,洒满这西边独倚的亭楼。花,自顾地飘零,水,自顾地漂流。一种离别的相思,牵动起两处的闲愁。啊,无法排除的是这相思,这离愁,刚从微蹙的眉间消失,又隐隐缠绕上了心头。这首词作于清照和丈夫赵明诚远离之后,寄寓着作者不忍离别的一腔深情,是一首工巧的别情词作。</h3><h3><br /></h3> <h3><i> &nbsp;</i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);"> &nbsp;声声慢 </i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>寻寻觅觅,冷冷清清,凄凄惨惨戚戚。<br /></i></h3><h3><i>乍暖还寒时候,最难将息。三杯两盏淡酒,怎敌他、晚来风急?雁过也,正伤心,却是旧时相识。</i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>满地黄花堆积。憔悴损,如今有谁堪摘?</i></h3><h3><i>守着窗儿,独自怎生得黑?梧桐更兼细雨,到黄昏、点点滴滴。这次第,怎一个愁字了得!</i></h3><h3><br /></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3><br /></h3><h3>这是李清照南渡以后的一首震动词坛的名作。通过秋景秋情的描绘,抒发国破家亡、天涯沦落的悲苦,具有时代色彩。在结构上打破了上下片的局限,全词一气贯注,着意渲染愁情,如泣如诉,感人至深。首句连下十四个叠字,形象地抒写了作者的心情。下文"点点滴滴"又前后照应,表现了作者孤独寂寞的忧郁情绪和动荡不安的心境。全词一字一泪,缠绵哀怨,极富艺术感染力。</h3><h3><br /></h3> <h3><i><br /></i></h3><h3><i> </i><i style="color: rgb(176, 79, 187);">蝶恋花 </i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>泪湿罗衣脂粉满。四叠阳关,唱到千千遍。人道山长水又断。萧萧微雨闻孤馆。</i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>惜别伤离方寸乱。忘了临行,酒盏深和浅。好把音书凭过雁。东莱不似蓬莱远。</i></h3><h3><br /></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3 style="text-align: left;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3>这首词通过词人自青州赴莱州途中的感受,表达她希望姐妹寄书东莱、互相联系的深厚感情。不仅有李清照词作特有的抒写心理细腻、敏感的特点,更有笔力健拔、恣放的特色。以此特色来写离别之情,对一个女词人来说,尤显难能可贵。</h3><h3><br /></h3> <h3><i> &nbsp;</i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);"> 蝶恋花</i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>暖雨晴风初破冻,柳眼梅腮,已觉春心动。酒意诗情谁与共?泪融残粉花钿重。</i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>乍试夹衫金缕缝,山枕斜欹,枕损钗头凤。独抱浓愁无好梦,夜阑犹剪灯花弄。</i></h3><h3><br /></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3>这是一首正宗的婉约派词作,特别是"泪融残粉花钿重"以及"乍试夹衫金缕缝,山枕攲斜,枕损钗头凤"等句可以和最典型的婉约词相类。不过,这首词写得蕴藉而不攲靡,妍婉而不任巧,不失易安词的清新浅易之风致。</h3><h3><br /></h3> <h3><i> &nbsp;</i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);"> &nbsp; 诉衷情 </i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>夜来沉醉卸妆迟。梅萼插残枝。酒醒熏破春睡,梦远不成归。</i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>人悄悄,月依依。翠帘垂。更挼残蕊,更捻余香,更得些时。</i></h3><h3><br /></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3>此词抒写了女主人对远游丈夫的绵绵情思。作者用寥寥44个字,写出女主人种种含蓄的活动及复杂曲折的心理,惟妙惟肖。成功的心理刻划使人物形象栩栩如生,也使读者拍案称绝,惊叹不已!</h3><h3><br /></h3> <h3><i> &nbsp;</i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);"> 忆秦娥 · 咏桐</i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>临高阁。乱山平野烟光薄。烟光薄。栖鸦归后,暮天闻角。 </i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>断香残酒情怀恶。西风催衬梧桐落。梧桐落。又还秋色,又还寂寞。</i></h3><h3><br /></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3><br /></h3><h3>这应是作者晚年经受国破家亡之痛,颠沛流离之苦后的词作。从内容上看,亦并非"咏桐"。上阕写景。起笔写远望,"乱山平野",景象不堪;再写近闻,栖鸦聒噪,暮天号角,隐然有山河荒残之痛,心怀凄凉之悲。下阕言情。先写室内,"断香残酒",已自心怀不好;再写室外,西风萧瑟,梧桐叶落,心怀更加悲凉。</h3><h3><br /></h3> <h3 style="text-align: left;"><i><br /></i></h3><h3 style="text-align: left;"><i style="color: rgb(176, 79, 187);"> 忆王孙</i></h3><h3 style="text-align: left;"><i><br /></i></h3><h3 style="text-align: left;"><i>帝里春晚。重门深院。草绿阶前,暮天雁断。楼上远信谁传。恨绵绵。</i><i>多情自是多沾惹。难拚舍。又是寒食也。秋千巷陌,人静皎月初斜。浸梨花。</i></h3><h3><br /></h3><h3><br /></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3>这首词写女主人暮春黄昏深院楼上怀远,寒食夜阑离愁难遣。构思缜密工巧,愁浓语淡,画面隽雅,情景悠然。</h3><h3><br /></h3> <h3><i> &nbsp;</i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);"> 行香子</i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>天与秋光,转转情伤,探金英知近重阳。薄衣初试,绿蚁新尝,渐一番风,一番雨,一番凉。</i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>黄昏院落,凄凄惶惶,酒醒时往事愁肠。那堪永夜,明月空床。闻砧声捣,蛩声细,漏声长。</i></h3><h3><br /></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3>从《行香子》词的词意来看,当知此词作于重阳节之前。那时的菊花开、秋凉袭来,在城里的一座院落中,一个独居于此的人,那份孤寂,借酒浇愁,独守空房。在梦中醒来,无法安眠,只有听取砧声、蟋蟀声、更声来打发时间。抒写重阳佳节对丈夫的深切思念之情。</h3><h3><br /></h3> <h3><i> &nbsp;</i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);"> 菩萨蛮</i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>风柔日薄春犹早,夹衫乍著心情好。睡起觉微寒,梅花鬓上残。</i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>故乡何处是,忘了除非醉。沉水卧时烧,香消酒未消。</i></h3><h3><br /></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3>此词是作者晚年的作品,抒发了深切的思乡之情。上片写作者早春日里用醉酒浓睡来开解浓重的乡愁的情景,下片写她除了神经受到麻醉否则是不会忘记故乡的愁苦心绪。全词通篇采用对比手法,上片写早春之喜,下片写思乡之苦,以美好的春色反衬有家难归的悲凄,深切感人,构思超妙。</h3><h3><br /></h3> <h3><i> &nbsp;</i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);"> 鹧鸪天</i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>寒日萧萧上琐窗,梧桐应恨夜来霜。酒阑更喜团茶苦,梦断偏宜瑞脑香。</i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>秋已尽,日犹长,仲宣怀远更凄凉。不如随分尊前醉,莫负东篱菊蕊黄。</i></h3><h3><br /></h3><h3><br /></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3>深秋惨淡的阳光渐渐地照到镂刻着花纹的窗子上,梧桐树也应该怨恨夜晚来袭的寒霜。酒后更喜欢品尝团茶的浓酽苦味,梦中醒来特别适宜嗅闻龙涎香那沁人心脾的余香。秋天快要过去了,依然觉得白昼非常漫长。比起王粲《登楼赋》所抒发的怀乡情,我觉得更加凄凉。不如学学陶渊明,沉醉酒中以摆脱忧愁,不要辜负东篱盛开的菊花。这首词写秋景,寄乡愁,是一首典型的易安晚期作品。通篇从醉酒写乡愁,悲慨有致,凄婉情深。</h3><h3><br /></h3> <h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);"> &nbsp;</i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);"> 好事近</i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>风定落花深,帘外拥红堆雪。长记海棠开后,正伤春时节。</i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>酒阑歌罢玉尊空,青缸暗明灭。魂梦不堪幽怨,更一声啼鴂。</i></h3><h3><br /></h3><h3><br /></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3>这首词抒写的是伤春凄苦之情,但词人并没有正面来抒写自己的情感,而是通过室内外景物的刻画,把自己的凄情浓愁寄寓其中,因而全词读来,更感其情深沉、凝重。</h3><h3><br /></h3> <h3><i> &nbsp;</i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);"> 蝶恋花 </i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>永夜恹恹欢意少。空梦长安,认取长安道。为报今年春色好,花光月影宜相照。</i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i>随意杯盘虽草草。酒美梅酸,恰称人怀抱。醉里插花花莫笑,可怜春似人将老。</i></h3><h3><br /></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3>此词是李清照生活安定时期召集亲族聚会饮宴后有感而作。但是美好的春光月色,意在消愁的酒宴,并未给词人带来欢快,相反更勾起对故国的深沉思念和旧家难归的惆怅。在梦中她还很熟悉汴京的道路,可以想见其忆念之切,但是一个"空"字,毕现失望之情。所以起首三句为全词定下基调。接着转折:在怡乐的酒宴中,发出&quot;醉莫插花花莫笑,可怜春似人将老&quot;的悲叹,从而委婉曲折地表达了词人的忧国情怀和对人生的感慨。</h3><h3><br /></h3> <h3 style="text-align: center;"><i><br /></i></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(176, 79, 187);">临江仙</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i><br /></i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>庭院深深深几许,</i></h3><h3 style="text-align: center; "><i>云窗雾阁春迟,</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>为谁憔悴损芳姿。</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>夜来清梦好,</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>应是发南枝。</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i><br /></i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>玉瘦檀轻无限恨,</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>南楼羌管休吹。</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>浓香吹尽有谁知,</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i>暖风迟日也,</i></h3><h3 style="text-align: center; "><i>别到杏花肥。</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i><br /></i></h3><h3 style="text-align: center;"><i><br /></i></h3><h3 style="text-align: center; "><i style="color: rgb(22, 126, 251);">【作品赏析】</i></h3><h3 style="text-align: center;"><i style="color: rgb(22, 126, 251);"><br /></i></h3><h3>这首赏花词,发现李清照选取的角度十分特别。第一个画面是描绘春天的来迟,梅花的不开放;第二个画面是描绘梅花的凋零,浓香之吹尽,而梅花盛开的场面只是在"清梦"中一闪而过。在词人的眼中,梅花似乎没有经历过枝头烂漫的好时光。这样苦心积虑、独具"慧眼"的艺术选择,只是要赋予"咏梅"以悲苦的含义。</h3><h3><br /></h3> <h3><i><br /></i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);">词作者李清照</i><i>(1084-1155),济南章丘(今属山东)人,号易安居士。宋代女词人,婉约词派代表。有"千古第一才女"之称。形式上善用白描手法,自辟途径,语言清丽。有《易安居士文集》《易安词》,已散佚。后人有《漱玉词》辑本。 今有《李清照集校注》。</i><br /></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);"><br /></i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);">感谢您的阅读 🌸</i></h3><h3><i><b style="color: rgb(22, 126, 251);">如果您也喜爱 欢迎收藏 </b></i></h3><h3><i><br /></i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);">图片/李鸣</i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);">文字赏析及编辑/凌子</i></h3><h3><i style="color: rgb(176, 79, 187);">部分文字精选于网络/感谢原作者</i></h3><h3><br /></h3><h3>温馨提示:请您转载时标明文章出处。谢谢 !<br /></h3><h3><br /></h3><h3><br /></h3><h3><span style="color: rgb(176, 79, 187);">【上一篇】</span></h3><h3><a href="https://www.meipian.cn/teg1d5a" target="_blank" class="link"><i class="iconfont icon-iconfontlink"></i>磐石自当恒存,爱也与愿不改</a><h3> <h3><span style="color: rgb(176, 79, 187);">【推荐篇目】</span></h3><h3><a href="https://www.meipian.cn/pui9bp3" target="_blank" class="link"><i class="iconfont icon-iconfontlink"></i>花样年华</a><h3> <h3><a href="https://www.meipian.cn/q9i1xvp" target="_blank" class="link"><i class="iconfont icon-iconfontlink"></i>千山暮雪</a><h3> <h3><a href="https://www.meipian.cn/rxlbe0h" target="_blank" class="link"><i class="iconfont icon-iconfontlink"></i>梦魇</a><h3> <h3><a href="https://www.meipian.cn/vi8ed5z" target="_blank" class="link"><i class="iconfont icon-iconfontlink"></i>潋滟时光 • 岁月沉香</a><h3> <h3><a href="https://www.meipian.cn/t8cucg3" target="_blank" class="link"><i class="iconfont icon-iconfontlink"></i>潋滟时光 • 雨夜</a><h3> <h3><a href="https://www.meipian.cn/sh62o9q" target="_blank" class="link"><i class="iconfont icon-iconfontlink"></i>愿我们每个人心中有爱,向阳而生春暖花开</a><h3> <h3><a href="https://www.meipian.cn/plt8231" target="_blank" class="link"><i class="iconfont icon-iconfontlink"></i>(小说)愿你是时光盗不走的恋人</a><h3> <h3><a href="https://www.meipian.cn/sf9clgp" target="_blank" class="link"><i class="iconfont icon-iconfontlink"></i>生命末稍,谁与我作伴 ?愿世间,岁月静好</a><h3>