<p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 冬 至</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 阴降阳升迎冬至,年来岁去亦换频。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 乾坤浩瀚谁是宾,岁月匆碌莫待人。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 醒看四野披银装,醉吟诗词赋美篇。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 时光最是无情物,偷换世间又一春。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 一禅晓歌</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);"> 乙巳年冬至</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 冬 至</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 数九隆冬白昼短,璀璨夺目彻夜长。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 楼宇耸立接星晨,沈白高铁通四方。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 阖家团聚华满堂,鲜味水饺溢暖意。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 琼花曼舞绣山城,春潮涌动耀佟江。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 一禅晓歌</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 乙巳年冬至</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);"> 饺 子</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);"> 巧妇包就玉玲珑,油盐酱醋百味调。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);"> 金釜翻腾云吞月,银盘盛装棹惊鸿。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);"> 阖家团圆安康意,岁末偏逢饕餮风。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);"> 莫道人生终下箸,世间美味属饺子。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);"> 一禅晓歌</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(57, 181, 74);"> 乙巳年冬至</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);"> 冬 至</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">喜欢冬至最长的夜</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">喜欢冬至最冷的寒</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">夜里窗花凝结</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">白天艳阳高照</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">路面的冰闪烁灿烂</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">松柏散发特殊香气</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">糖葫芦是冬日里最靓的鲜艳</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">孩子们快乐地在雪地里玩耍</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">小脸和小手虽冻得发红</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">却丝毫没有回家的打算</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">傍晚的时光最是温馨</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">围炉煮茶营造出一片温暖</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">元宝形状的水饺整整齐齐</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">热气腾腾的水汽氤氲环绕</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">不一会儿水饺装了一盘盘</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">冬至大如年 人间小团圆</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">最是人间寒冷日</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(255, 138, 0);">却是春将归来时</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 冬 至</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 今天是2025年12月21日,农历十一月初二,冬至。阴极之至,阳气始生,日南至,日短之至,日影长之至,故曰“冬至”。冬至日,北半球迎来一年中白昼最短、黑夜最长的一天,寒气到达顶点。然而这天之后,白昼渐渐变长,阳气自此缓缓回升,春的气息开始萌动。在二十四节气中,冬至是个比较特别的存在:既是节气,又是节日,称为冬节,民间有祭祖、祭天、祈福的习俗,以此表达对祖先的敬意与感恩。更展现着人们对美好生活的祈盼。冬至大如年,人间小团圆,冬至,是重要的传统节日,这天,北方要吃饺子,南方会吃汤圆。象征着团圆,圆满。冬至一到,意味着开始进入一年中最冷的“数九”寒天。古人认为,自冬至起,每九天算一“九”,一直数到“九九”八十一天,“九尽桃花开”,春天就翩然而至。冬至,满含希冀,长夜将尽,新阳待启。充满希望,才能向阳生长;心怀热忱,方能乘风破浪。相信生活不会辜负你的每一份热情,也不会亏待任何一个努力向上的人。愿你怀揣着这份由至寒生出的暖意,脚步轻盈,眉目清亮,走向下一场渐次丰盈的春夏秋冬。一年一冬至,一岁一安康。愿所有付出都不被辜负,所有前尘过往都有处安放,所有梦想都如愿以偿。在这个特别的日子,祝我牵挂的人:冬至快乐,冬日安康。愿这个冬天,情意不散;愿来年春天,所有美好都会如期而至。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">《减字木兰花·冬至》</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">宋·阮阅</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">晓云舒瑞。寒影初回长日至。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">罗袜新成。更有何人继后尘。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">绮窗寒浅。尽道朝来添一线。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">秉烛须游。已减铜壶昨夜筹。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 清晨阳光拂晓,云团散去,白天渐长,日影渐短之时,冬至来了,新做的袜子已经准备好了。在古时,冬至日这一天,晚辈要给长辈“拜冬”,进献鞋袜,以示关怀与问候。年轻人准备好新做的罗袜,同时送去节日温暖问候,尊老爱幼,愿这习俗代代相传。冬至以后,影长渐短,量日影的红线也慢慢变短。大家都在谈论,从今天起,白昼又添了一线光明。既然黑夜渐短,何不秉烛夜游,尽情享受这良辰?毕竟,那计时的铜壶里,滴下的刻漏,已经比昨夜少了一筹。阮阅笔下的冬至,描绘了一幅充满温馨祥和,节日快乐的氛围。光阴匆匆流转间,生活需要一些仪式感,它能让我们活得更幸福,更有质感。即便简单的鞋袜,透出的是冬日的温暖与关心。窗外地冻天寒,屋内暖如春天,亲朋欢聚,把盏言欢,唠唠过往,说说明天,让所有的烦恼孤独都在一碗烟火中释然。冬至大如年,人间小团圆,愿你和家人围炉夜话,共享佳肴,让寒冷被温暖治愈,让幸福永驻心间。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">《冬至日》</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">宋·苏辙</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">阴阳升降自相催,齿发谁教老不回。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">犹有髻珠常照物,坐看心火冷成灰。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">酥煎陇坂经年在,柑摘吴江半月来。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">官冷无因得官酒,老妻微笑泼新醅。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 冬至到了,阴气减弱,阳气上升,时节催人,从来不会逗留,我已渐渐老去,往日时光一去不返。只有髻珠还有点儿光彩,照耀着周遭的事物,坐着坐着,只觉心灰意冷,如同燃尽的炉火。幸好还能品尝到酥脆的煎饼,新摘的吴江柑橘甘甜可口。尽管官场失意,但家中却有温柔的妻子,她热情地微笑着取出新酿的美酒,让我细细品尝,这便是我最大的幸福。冬日里,吃着热热的食物,喝一杯暖暖的酒,冬天也不会冷了。对于苏辙来说,温暖的何止是酒呢?恐怕更是妻子的相依相伴,有她的陪伴,这个冬天将不会太冷。世界再大,唯有家是港湾。遇见的人再多,唯有家人能常伴你左右。三两知己、家人在侧,便是人生最美妙的光景。愿你珍惜眼前人,珍惜当下的每一刻,每天都幸福感满满,再寒冷的冬天也不担忧。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">《冬至夜有感值初雪》</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">清·陈忠平</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">循环恒有度,阴极复生阳。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">新雪玲珑白,寒枝落寞黄。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">吾怀似流水,天道自汪洋。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">莫为蹉跎恨,今宵梦最长。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 世间万物的循环往复,原本都有它的法度。冬至到了,阴冷到了极点,便自然会生出阳气,转为温暖。眼前是玲珑剔透的洁白新雪,而寒风中的树枝却显得落寞枯黄。我的思绪如同流水一般,随着岁月静静流淌。而天地的大道则像浩瀚的汪洋,深邃而广阔。何必为了年华的逝去而悔恨感伤呢?请放宽心吧,要知道,今晚的梦境是最长的,值得好好安眠享受。每到岁末,总会感慨,这一年的时光又虚度了,其实,不如学学诗人,把握当下,才是对时光最好的回报。一个人是否幸福,关键在于他心态的平衡与否,世界上与幸福相连的东西太多了,珍惜拥有,知足常乐就是最大的幸福。每个人都有开心和不开心的事,只有平静面对遭遇的一切,珍惜每一个当下,始终以乐观的姿态迎接生活,才能把日子越过越红火。让我们做一个乐观的人,在人生路上不断的修炼自己,接纳自己,也完善自我,做一个幸福的人,珍惜所有,善待自己。做一个温暖的人,向阳而生,笑对人生,不卑不亢,清澈善良,温暖生活。一年一冬至,一世一白头,愿这个冬天,喜欢的都拥有,失去的都释怀,好好生活,慢慢相遇,该来的都在路上,心想的事总能成。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">《满江红·冬至》</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">宋•范成大</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">寒谷春生,熏叶气、玉筒吹谷。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">新阳后、便占新岁,吉云清穆。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">休把心情关药裹,但逢节序添诗轴。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">笑强颜、风物岂非痴,终非俗。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">清昼永,使眠熟。门外事,何时足。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">且团栾同社,笑歌相属。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">著意调停云露酿,从头检举梅花曲。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">纵不能、将醉作生涯,休拘束。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 在春意渐生的山谷间,玉笛吹奏出悠扬的音乐,唤醒沉睡的大地,激发万物的生机。新年将至,吉云缭绕,气氛祥和而庄重。不要因疾病或烦恼而束缚自己的心情,每到节日时,不妨增添几篇诗作,以诗酒自娱,抒发情怀。词人称自己强颜欢笑,对自然风物的喜爱,并非痴愚之举,而是对世俗纷扰的一种超越和拒绝。清昼漫长,至于门外的世事纷扰,何时才能有个尽头呢?不如抛开烦恼,拥抱快乐。和志同相合的朋友相谈甚欢,一起调制美酒,品尝佳酿;再抚弄梅花曲,欣赏音乐之美。纵然不能日日买醉,但是偶尔放纵一下,又有什么关系呢。与志趣相投的人做事,再枯燥的事情也变得有趣,何况本身是一件文雅的事情,是心灵的满足,灵魂的甘霖,身体的滋养。人一辈子勤勤恳恳,不遗余力,都要保持心灵的悠闲。在工作和生活中,放慢脚步,不论是邀约朋友闲聊,或是琴棋书画以悦心,精髓是要保持内心的悠闲与平和。从“悠闲”当中,我们可以体会生命的价值,也让我们获得许多知识,认识很多朋友,结下许多善缘。闲是一种对生命的修复,愿我们每个人都能把握生命的节奏,活出气象万千的一生。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">《冬至日镇江道》</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">明•张弼</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">万户笙歌长至日,一蓬风雨远行人。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">买鱼沽酒俱收市,且自煎茶洗客尘。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 逢年过节,都说在外远行的人是会孤独,可诗人张弼却有与众不同的心思。冬至,这个万家团圆的节日里,家家户户,笙歌鼎沸,沉浸在欢乐的氛围中。而诗人却孤身一人,划着一叶扁舟,在风雨中赶路。走到镇江道,想庆祝一番的诗人,却见买鱼的卖酒都收摊了,最后只能亲自烧水煮茶,以慰这一路的风霜。虽然连消愁的酒都买不到,但他却没有过多的抱怨,而是通过煎茶来让自己的心绪平静下来。冬日里虽然寒冷,诗人却用一杯茶治愈了自己。身处风雪中,真正能治愈自己的,唯有自己。万事向内求,自成境界与高格。再寒冷艰难的冬天,总会有办法跨越。人生漫长,学会自我疗愈。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">《邯郸冬至夜思家》</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">唐•白居易</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">邯郸驿里逢冬至,抱膝灯前影伴身。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">想得家中夜深坐,还应说著远行人。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 今天是冬至,本该是一家团聚的好日子,可如今还暂住在邯郸的一家驿馆里,对着微弱的寒灯,双手抱膝而坐,孤独得只有影子和自己作伴。这时候家人应该都围坐在一起聊天聊到深夜,当然也是会提起我这位漂泊在外的远行人。在古时候,漂泊在外的游子到了这时节都要回家过冬节,叫“年终有所归宿”。在这一天,即便是生活在都市的人,不知春分、芒种,也必然会知道“冬至”,除了那美味的饺子、汤圆和热乎乎的羊肉汤,更重要的是冬至到了,新年就近了,回家的日子也就近了。但也有很多人羁旅他乡,回不了家,比如这首诗的作者白居易。当年的冬至,三十三岁的白居易宦游在外,孤单单一个人夜宿于邯郸驿舍。而在驿舍外,是一派热闹的景象,朝廷放假,民间也很热闹,穿新衣,互赠饮食,互致祝贺。经历了苦难的人,才更懂得珍惜平凡的幸福,迎来人生真正的快乐。如果你和诗人一样,用心感受,冬日的美好总会与你不期而遇。冬至福至,与良人,围炉相拥,与初雪,花下相逢。愿这个冬天,岁月静好,故人不散你我安康,喜乐长安。祝福大家冬至快乐,吉祥如意!</span></p>