岁暮玄武,六朝风烟俱静。落日熔金,浸远楼之影于波心,碎漾成文。枯荷立寒水,若篆籀之笔,瘦骨斜出,擎苍黄残叶如卷帙。其叶脉经纬,皆时光所织;莲蓬星孔,犹藏秋声。水光潋处,梗影参差,共游禽浅痕织就空明禅卷。<br><br>或谓此凋零之象,然不知衰颓其表,生息其中。蓬内实含碧梦,风至即堕春泥;败叶浮沉,可渡蜉蝣微生;枯茎竦峙,能绾月魄霜辉。昔者“接天无穷碧”为盛夏之赋,“留听枯荷雨”乃严冬之偈。繁华有时,寂寞有时,此天地呼吸之道也。<br><br>暮色四合,残躯渐化青霭。此时方觉:满湖枯色,实为乾坤手稿。每一折痕皆录荣谢,每一声响俱含轮回。其形虽槁,其神未销,惟以嶙峋之态,守待惊雷。<br><br>遂知草木荣枯,非关生死,乃时序之笺注。今之疏影寒塘,正蓄来岁接天清气。万物代谢,莫不如此——消逝处即新生时,枯寂中藏最盛之期。天地大美,常在繁华落尽后;生命深意,偏从褪尽绮罗观。<br><div><br></div> 1.<div><br></div> 2.<div><br></div> 3.<div><br></div> 4.<div><br></div> 5.<div><br></div> 6.<div><br></div> 7.<div><br></div> 8.<div><br></div> 9.<div><br></div> 10.<div><br></div> 11.<div><br></div> 12.<div><br></div> 13.<div><br></div> 14.<div><br></div> 15.<div><br></div> 16.<div><br></div> 17.<div><br></div> 18.<div><br></div> 19.<div><br></div> 20.<div><br></div> 21.<div><br></div> 22.<div><br></div> 23.<div><br></div> 24.<div><br></div> 25.<div><br></div> 26.<div><br></div> 27.<div><br></div> 28.<div><br></div> 29.<div><br></div> 30.<div><br></div> 31.<div><br></div> 32.<div><br></div> 33.<div><br></div> 34.<div><br></div> 35.<div><br></div> 36.<div><br></div> 37.<div><br></div> 38.<div><br></div> 39.<div><br></div> 40.<div><br></div> 41.<div><br></div> 42.<div><br></div> 43.<div><br></div> 44.<div><br></div> 45.<div><br></div> 46.<div><br></div> 47.<div><br></div> 48.<div><br></div> 49.<div><br></div> 50.<div><br></div> 51.<div><br></div> 52.<div><br></div> 53.<div><br></div> 54.<div><br></div> 55.<div><br></div> 56.<div><br></div> 57.终于,落日沉入都市的棱线。最后一道光,像一把温柔的金帚,从波光上扫过。顷刻间,那焦褐的、嶙峋的线条,竟被镀上一层转瞬即逝的辉煌。<div><br></div> 摄影/文案:有空来坐坐<div>谢谢浏览</div>