江山共情

阿正

<p class="ql-block">  上周遇天气晴朗,随即与友相约前往东川一带寻游,过小江时在一空阔处停车,并走近江岸观景,未料却遇极其宜人风光。</p> <p class="ql-block">   一面陡峭的岩崖,于江上竖成与天等高的屏障,突兀的截入了眼帘。江水泛着湛蓝的轻波,柔曼的划向远方。</p><p class="ql-block"> 立于岸头高处,在山水云日所引起的情绪感受下,随之感概万千。禁不住灵感迸涌,而得《江山共情》赋章:</p> <p class="ql-block">削壁立千仞,</p><p class="ql-block">沧浪诉平生。</p><p class="ql-block">惯听雷崩雪涌,</p><p class="ql-block">肝胆照霜冰。</p> <p class="ql-block">云根亘古,</p><p class="ql-block">星沙万里,</p><p class="ql-block">相逢总是惊梦。</p><p class="ql-block">褶皱雕年轮,</p><p class="ql-block">潮信刻程途。</p> <p class="ql-block">亦静默亦奔泻,</p><p class="ql-block">各峥嵘,</p><p class="ql-block">今日正好风平浪静。</p><p class="ql-block">浮沉不必相问,</p><p class="ql-block">天地有平衡。</p> <p class="ql-block">若有轻帆银汉,</p><p class="ql-block">孤鸿残照,</p><p class="ql-block">便得睹月盈月亏。</p><p class="ql-block">忽见烟波上一团晕日,</p><p class="ql-block">浩渺共潮平。</p>