七十感怀三首

老巷青铜

<p class="ql-block">按照“生辰八字”算,我应该已满70了。但社会上仍用出生年份的自然时限来硬算——譬如,我是1956年生人,那就不管你是几月几日出生的,在今年12月31日24时之前你就都是69岁,而不是70岁; 同时也不管你明年几月几日的生日,元月一号开始你就是70无疑了!按照这种“纪年”法,我今年还不能享受70岁及以上年龄地铁免费优惠待遇,在医院体检或者看医生时年龄栏也一律填写作69岁。因此时至今日,我的“60后”还有最后一个月时间,也即最后的31天时间。过了这31天,我就无论如何都是70岁的“古稀”之人了。为此,有感于即将到来的70岁,赋诗三首:</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">七十</p><p class="ql-block">七十古来稀,</p><p class="ql-block">何谈再学艺?</p><p class="ql-block">而今非故往,</p><p class="ql-block">尽力不犹疑。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">老骥</p><p class="ql-block">老骥不鹜远,</p><p class="ql-block">能饭当伏枥。</p><p class="ql-block">初心岂言改,</p><p class="ql-block">且行且珍惜。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">抚琴</p><p class="ql-block">抚琴慢饮茶,</p><p class="ql-block">临池慕书圣。</p><p class="ql-block">听曲忘何夕,</p><p class="ql-block">墨香溢晨昏!</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">老巷青铜二零二五年十二月一日</p><p class="ql-block">于天府新区彭山蜗居</p>