秋叶的呢喃

浦江客

<h5 style="text-align: center;">捡起一片秋叶,这是秋的最后一声呢喃</h5> <h1><div><br></div></h1><h1 style="text-align: center;"><span style="color: inherit;"><b>秋叶的呢喃</b></span></h1><div style="text-align: center;"><span style="color: inherit;"><br></span></div><div><h3 style="text-align: center;"><span style="color: inherit;"><b>——“清晨一诗”之二十八</b></span></h3><div><span style="color: inherit;"><b><br></b></span></div><br><h3></h3><h3>风把季节揉碎成满地叹息<br>我蹲下来<br>像捡拾星子的孩子<br>一片赭红突然在指缝震颤<br>——是秋的最后一声呢喃</h3><h3><br>叶脉里还锁着某个清晨<br>雨吻过的凉<br> 凝成银质纹路<br>露水在叶尖站成倔强的兵<br>不肯向霜降缴械投降</h3><br><h3>掌心的温度是座临时的城<br>妄图收容所有逃亡的光阴<br>而落叶在体温里缓缓舒展<br>竟渗出春的血脉<br> 夏的呼吸</h3><br><h3 style="text-align: left;">原来所谓永恒<br>不过是此刻<br><span style="color: inherit;">你我与一片叶子的互相认领</span></h3></div>