暮年学诗词(二十韵排律)

杨晓良(笙歌梦境)

<p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 林壑烟光敛,溪山暮色垂。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 云封残日隐,风动乱枝披。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 晚岁耽吟兴,衰年展卷迟。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 寻章追岛瘦,炼字效郊饥。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 锦箧常贮句,冷砚久凝澌。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 觅句忘更晚,酬唱伴灯微。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 鬓雪催年暮,心泉浣俗疲。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 惭无班马笔,敢效屈平辞。</span></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 清怀谁与解,清愁独自知。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 烟迷汀树远,浪静钓舟移。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 露湿蒹葭冷,星垂碧落低。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 冥搜寻妙谛,苦咏探玄机。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 字琢霜月落,句剪晓鸡啼。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 自笑雕虫技,谁怜抱璞痴。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 闲观云出岫,静听鸟绕篱。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 兴来倾肺腑,意倦倚窗扉。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 老至情犹炽,诗成意未衰。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 残霞栖远岫,归鸟没深枝。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 此趣堪终老,斯怀任鬓衰。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 耽吟情味永,向晚意淹留。</span></p> <p class="ql-block">注:</p><p class="ql-block">1. 郊寒岛瘦</p><p class="ql-block">典故:指中唐诗人孟郊(诗风清寒)、贾岛(诗风瘦硬),二人以苦吟炼字为创作特点。</p><p class="ql-block">对应诗句:“寻章追岛瘦,炼字效郊饥”</p><p class="ql-block">意境结合:暮年(“晚岁”“衰年”)学诗,恰逢暮色垂落、林壑烟敛之时,效仿孟郊、贾岛的炼字精神,将暮岁的执着与暮色里的沉静相融,衬出学诗的专注与刻苦。</p><p class="ql-block">2. 锦箧贮句(化用李贺锦囊典)</p><p class="ql-block">典故:唐代诗人李贺常以锦囊贮存灵感诗句,后以“锦囊贮句”代指苦吟积累。</p><p class="ql-block">对应诗句:“锦箧(qiè)常贮句,冷砚久凝澌(sī)”</p><p class="ql-block">意境结合:暮年学诗效仿李贺,以锦箧存贮偶得之句;暮色中砚台墨汁凝澌(“冷砚”“凝澌”是暮色里的清冷场景),更显暮岁苦吟的勤勉与执着。</p><p class="ql-block">3. 班马笔·屈平辞</p><p class="ql-block">典故:“班马”指班固(著《汉书》)、司马迁(著《史记》),代指卓绝的史笔文才;“屈平”即屈原,代指骚赋佳作。</p><p class="ql-block">对应诗句:“惭无班马笔,敢效屈平辞”</p><p class="ql-block">意境结合:暮年(“鬓雪催年”)学诗,自谦无班马之笔力,却敢追效屈原之辞情;鬓边白发与暮色里的残霞相映,衬出暮年学诗的自谦与情志之炽。</p><p class="ql-block">4. 抱璞痴</p><p class="ql-block">典故:出自《韩非子》,卞和献璞玉(未经雕琢的美玉)却屡遭斥逐,仍执着献玉,代指对所坚守之物的执着。</p><p class="ql-block">对应诗句:“自笑雕虫技,谁怜抱璞(pú)痴”</p><p class="ql-block">意境结合:暮年学诗自知是“雕虫小技”,却如卞和抱璞般执着;于暮色里“闲观云出岫”的淡静场景中,这份“痴”更显纯粹,与暮色的悠远意境相融。</p>