<p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);"> 斜阳一脉染秋林,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);"> 落叶如金铺小径。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);"> 山气浮云闲不散,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);"> 半随风起半沉吟。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:18px;"> 我踏着暮色缓步前行,皖南的秋,总是来得静,去得也轻。林间小路蜿蜒入深山,两旁枫栎交杂,枝头橙黄交错,像是谁把晚霞揉碎了,撒在了树梢。雾气从谷底缓缓升起,缠住山腰,也缠住了归鸟的翅膀。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);"> 远处山径隐没在云霭之中,仿佛通向某个无人知晓的旧梦。天边的光渐渐柔了,橙黄晕染成灰紫,林子也由喧闹归于沉寂。这一刻,山不说话,风也放轻了脚步。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);"> 皖南的秋,原不必喧哗。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);"> 一林、一径、一山雾,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251);"> 已足够写尽人间清欢。</span></p>