祝枝山草书《蜀道难》欣赏

独立寒秋(^~^)

<p class="ql-block">  祝允明(1460-1527),别名祝枝山、祝希哲,明朝著名书法家、文学家,与唐寅、文徵明、徐祯卿齐名,被称为“吴中四才子”。</p><p class="ql-block"> 祝枝山书法擅长行草,深得怀素、米芾笔意,在当时很有书名,有流传着“唐伯虎的画,祝枝山的字”之说;他的代表作有《太湖诗卷》、《箜篌引》、《赤壁赋》等。</p><p class="ql-block"> 1527年初,祝允明病逝,终年六十七岁,终其一生留下了很多诗文杂稿。</p> <p class="ql-block"> 蜀道难</p><p class="ql-block">噫吁嚱!危乎高哉!</p><p class="ql-block">蜀道之难,难于上青天。</p><p class="ql-block">蚕丛及鱼凫,开国何茫然!</p><p class="ql-block">尔来四万八千岁,</p><p class="ql-block">不与秦塞通人烟。</p><p class="ql-block">西当太白有鸟道,</p><p class="ql-block">可以横绝峨眉巅。</p><p class="ql-block">地崩山摧壮士死,</p><p class="ql-block">然后天梯石栈相钩连。</p> <p class="ql-block">上有六龙回日之高标,</p><p class="ql-block">下有冲波逆折之回川。</p><p class="ql-block">黄鹤之飞尚不得过,</p><p class="ql-block">猿猱欲度愁攀援。</p><p class="ql-block">青泥何盘盘!</p><p class="ql-block">百步九折萦岩峦。</p><p class="ql-block">扪参历井仰胁息,</p><p class="ql-block">以手抚膺坐长叹。</p> <p class="ql-block">问君西游何时还,</p><p class="ql-block">畏途巉岩不可攀。</p><p class="ql-block">但见悲鸟号古木,</p><p class="ql-block">雄飞雌从绕林间。</p><p class="ql-block">又闻子规啼夜月,愁空山。</p><p class="ql-block">蜀道之难,难于上青天!</p><p class="ql-block">使人听此凋朱颜。</p><p class="ql-block">连峰去天不盈尺,</p><p class="ql-block">枯松倒挂倚绝壁。</p><p class="ql-block">飞湍瀑流争喧豗,</p><p class="ql-block">砯崖转石万壑雷。</p><p class="ql-block">其险也如此,</p><p class="ql-block">嗟尔远道之人胡为乎来哉?</p> <p class="ql-block">剑阁峥嵘而崔嵬,</p><p class="ql-block">一夫当关,万夫莫开。</p><p class="ql-block">所守或匪亲,化为狼与豺。</p><p class="ql-block">朝避猛虎,夕避长蛇。</p><p class="ql-block">磨牙吮血,杀人如麻。</p><p class="ql-block">锦城虽云乐,不如早还家。</p><p class="ql-block">蜀道之难,难于上青天,</p><p class="ql-block">侧身西望长咨嗟。</p> <p class="ql-block">小游仙</p><p class="ql-block">一鹤东飞过沧海,</p><p class="ql-block">放心散漫知何在。</p><p class="ql-block">仙人浩歌望我来,</p><p class="ql-block">应攀玉树常相待。</p><p class="ql-block">尧舜之事不足惊,</p><p class="ql-block">自余嚣嚣直可轻。</p><p class="ql-block">巨鳌莫戴三山去,</p><p class="ql-block">我欲蓬莱顶上行。</p><p class="ql-block">枝山允明</p>