<p class="ql-block"> 今天看到一个视频,是两个歌手,在演唱最近很火的一首歌曲“怎么办”前说的一段话,让我感触颇深。他说:“如果生命是一场梦你该怎么办?”这是一个问题,他接着说:“实际上问题本身就是答案,追寻的过程也是一种答案。语言是一种破坏的东西,比如说,我想沉默,可一旦说出口,其实已经破坏了沉默,已不是沉默。比如说,我想享受当下,可一旦说出口,当下也就流失了。所以,我干脆把这些问题留给歌词吧!”</p><p class="ql-block"> 歌词歌曲确实略显伤感悲观,讲述人生从6岁到88岁。儿童,少年,青年,结婚生子,中年,老年全过程。一路走来,问题不断,也一直在提问“怎么办?”,可花儿依然绽放,鸟儿还歌唱,白云在天上,小河还在流淌,人们依旧匆匆忙忙,人生不过就是一场梦,怎么办?</p><p class="ql-block"> 不怎么办,该咋办就咋办,顺其自然。就如一个网友留言:“不用办, 走着走着就顺了。像山谷的风, 像小溪在流淌, 顺流而过,随风飘扬”。可不知是提问式讲述人生苦难的歌词,还是委婉忧伤的曲调,还是歌唱者忧郁深情演唱感动了我,不知不觉提笔写下这小首诗。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">《人生》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">深秋</p><p class="ql-block">满山遍野的树叶</p><p class="ql-block">浅绿、橘黄、深红</p><p class="ql-block">随风摇曳</p><p class="ql-block">不经意间已成为人们眼中的风景</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">春天她们稚嫩地从树枝上探出脑袋</p><p class="ql-block">悄悄地缓慢地舒展身躯</p><p class="ql-block">略显可爱朦胧</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">夏天她们长成湖海</p><p class="ql-block">绿油油</p><p class="ql-block">粼粼波光</p><p class="ql-block">为人间纳凉吹风</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">冬天虽然她们大部分已走到了生命终点</p><p class="ql-block">还依然为人间呈现风景</p><p class="ql-block">可谁曾想过</p><p class="ql-block">春夏秋冬</p><p class="ql-block">她们的一生</p><p class="ql-block">有多少时间不是在风雨交加</p><p class="ql-block">严寒酷暑中渡过</p><p class="ql-block">不是在无人问津中默默尽忠</p><p class="ql-block">为人类</p><p class="ql-block">为她们自己的生命尽忠</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">这也许就是树叶的宿命</p><p class="ql-block">是生命</p><p class="ql-block">也是人生</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 何彬</p><p class="ql-block"> 2025年11月18日</p>