火锅穿越今古大放光彩

李毅

<p class="ql-block">  原创</p><p class="ql-block"> 美篇号 10800497</p><p class="ql-block">深灰陶瓮静无言,黄绿古器伴其旁。</p><p class="ql-block">圆口刻纹藏旧事,双耳如听岁月长。</p><p class="ql-block">曾煮羹汤暖寒夜,或盛醴酒祭高堂。</p><p class="ql-block">今居展馆光微照,犹带人间烟火香。</p> <p class="ql-block">四川火锅起源初探。四川火锅起源长江之滨。</p> <p class="ql-block">民国山城雾霭深,木格支锅炭火温。</p><p class="ql-block">铁锅翻滚牛杂香,筷影穿梭笑语喧。</p><p class="ql-block">牛肝大肠皆入味,粗碗盛来暖肺魂。</p><p class="ql-block">那时街巷风犹烈,一碗红汤抵千言。</p> <p class="ql-block">对称提梁深灰瓮,中央开孔覆圆盖。</p><p class="ql-block">侧有双环可系绳,底雕镂空显匠心。</p><p class="ql-block">彼时炉火映厅堂,此际清灯照寂林。</p><p class="ql-block">谁记当年汤沸处?一缕氤氲到如今。</p> <p class="ql-block">蓝花白瓷盖如冠,四环轻扣响清寒。</p><p class="ql-block">另一器身通体碧,底镂空纹水月看。</p><p class="ql-block">或曾盛酱待冬藏,或为佳宴启玉盘。</p><p class="ql-block">今虽静列无人问,犹有幽香绕指端。</p> <p class="ql-block">豆豉成块黑如墨,醋香穿透百年瓮。</p><p class="ql-block">永字牌前人驻足,白塔楼下忆工坊。</p><p class="ql-block">滇川风味凭谁传?农桑馈赠即珍馐。</p><p class="ql-block">佐料无声藏故事,一勺入锅天地宽。</p> <p class="ql-block">黄铜火锅泛秋光,莲荷纹路刻苍茫。</p><p class="ql-block">斑驳非是尘垢染,乃是时光烙印长。</p><p class="ql-block">昔日围坐话桑麻,今朝独对展柜凉。</p><p class="ql-block">纵使无声亦能诉:人间至味在炉旁。</p><p class="ql-block">双锅并列展台中,铜色沉沉映眼瞳。</p><p class="ql-block">莲纹细刻犹带露,黄铜微锈亦生风。</p><p class="ql-block">曾照围炉夜话人,今唯静对冷灯红。</p><p class="ql-block">谁言器物无情意?一缕热气贯西东。</p><p class="ql-block">再看那对铜火锅,莲荷纹里藏歌谣。</p><p class="ql-block">一朵花开千百度,一锅煮尽万般潮。</p><p class="ql-block">从民国街边小肆,到今日高楼酒寮。</p><p class="ql-block">变的是形与境,不变的是心与焦。</p><p class="ql-block">最后凝视这对锅,似见古人对我坐。</p><p class="ql-block">举杯邀我共一酌,笑说滋味从未破。</p><p class="ql-block">纵使时代如飞梭,人心向暖总无错。</p><p class="ql-block">归去也携一锅热,煮沸生活万千磨。</p>