国父纪念公园

达理

<p class="ql-block">春光初照拱门新,瑞彩纷披迎客频。</p> <p class="ql-block">文物寻光牵旧梦,一帘题字寄来人。</p> <p class="ql-block">绿树扶疏藏静意,石柱对列守斯文。</p> <p class="ql-block">步履轻移心已肃,风从历史那边吹。</p> <p class="ql-block">他立在树影深处,执杖不语,目光望向远方。</p> <p class="ql-block">衣襟被岁月熨平,姿态却仍如当年挺立山河。</p> <p class="ql-block">基座刻着千钧字,生平寥寥几行间,</p> <p class="ql-block">已道尽一个时代奔涌的波澜。</p> <p class="ql-block">我驻足不前,仿佛听见风中低语:</p> <p class="ql-block">“天下为公”,四字如钟,回荡林间。</p> <p class="ql-block">中山装裹着沉默的尊严,</p> <p class="ql-block">立于楼前,影子落在“国式现代化”的牌匾下。</p> <p class="ql-block">标语鲜亮,树影斑驳,</p> <p class="ql-block">新词与旧像,在此悄然对话。</p> <p class="ql-block">他不曾言语,却似在问:</p> <p class="ql-block">这人间烟火,可是你我当年所盼?</p> <p class="ql-block">“中山公园”四字悬于门楣,</p> <p class="ql-block">砖墙有画,墙上有人,故事层层叠叠。</p> <p class="ql-block">玉米工坊的招牌旁,</p> <p class="ql-block">依稀写着几段平凡英雄的岁月。</p> <p class="ql-block">我推门而入,亭角微翘,</p> <p class="ql-block">像一封未寄出的信,静静等待读者。</p> <p class="ql-block">墙上有画,画里有猪,有鹅,有红衣人舀水于桶。</p> <p class="ql-block">陆川土猪,四个字写得憨厚又骄傲。</p> <p class="ql-block">风干的肉串垂挂如岁月的标点,</p> <p class="ql-block">记录着土地的滋味与农人的辛劳。</p> <p class="ql-block">这壁画不绘伟业,却绘生活本身——</p> <p class="ql-block">原来纪念,也可以如此亲切地扎根。</p> <p class="ql-block">同墙再望,画面依旧,</p> <p class="ql-block">猪群嬉游,鹅步从容。</p> <p class="ql-block">那红衣人似从未离开,</p> <p class="ql-block">守着一桶水,一墙故事,一段乡土的梦。</p> <p class="ql-block">原来有些记忆,</p> <p class="ql-block">不必惊天动地,也能在墙上生根。</p> <p class="ql-block">——其余段落虽景致幽美,然水榭亭台、倒影楼阁,多属园林风物之描摹,与“国父纪念公园”主题关联尚浅。孙中山先生之精神寄托,在于唤醒民智、振兴中华,故择其像立之所、名存之地、民情所系者入诗,余者虽美,忍而舍之。</p> <p class="ql-block">此园非仅草木亭台之聚,实为记忆与现实交汇之处。我穿行其间,见伟人身影与百姓日常并存,忽有所悟:真正的纪念,不在铜像高低,而在人心深处,是否还留有一盏不灭的光。</p>