盲杖辞

行健致远

<p class="ql-block">题引:有一瞎子,借杖行走。偶遇名医,翳障既除,复明心喜,盲杖遭弃,终为朽木。心有所感,遂作此辞。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 曾倚三尺木,踏遍雾与途。</p><p class="ql-block"> 苔滑沾衣处,它先探浅芜。</p><p class="ql-block"> 风来迷眼际,它为指通衢。</p><p class="ql-block"> 昼到晨光碎,宵携月影孤。</p><p class="ql-block"> 掌心磨老茧,岁岁与相濡。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 一朝开翳障,万像入眸芳。</p><p class="ql-block"> 见红花灼灼,见草碧毵毵。</p><p class="ql-block"> 便嫌杖身拙,弃掷在荒湾。</p><p class="ql-block"> “昔日蒙君助,皆因目未安。</p><p class="ql-block"> 今得清明视,何需朽木烦?”</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 木杖无声卧,尘泥覆旧斑。</p><p class="ql-block"> 恰如世间事,凉薄总相关。</p><p class="ql-block"> 贫时求一饭,富后忘旧颜。</p><p class="ql-block"> 困时攀援手,达时拆旧鞍。</p><p class="ql-block"> 蛇噬施恩人,狠衔饲命餐。</p><p class="ql-block"> 人心非顽石,怎可冷如磐?</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 劝君存善念,亦要辨忠奸。</p><p class="ql-block"> 暖不度寒骨,慈不助凶顽。</p><p class="ql-block"> 莫学盲夫蠢,弃杖路行难。</p><p class="ql-block"> 当惜雪中炭,勿养中山狼。</p><p class="ql-block"> 一念分善恶,余生自安澜。</p><p class="ql-block"><br></p>