冬日阳台新咏 2025.11.13

娣姐

<p class="ql-block">阳台疏蕊缀清霜,</p><p class="ql-block">蜂趁晴光觅暗香。</p><p class="ql-block">我亦沉疴初愈后,</p><p class="ql-block">共迎暖日破寒凉。</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 岁未初愈偶感</span></p><p class="ql-block"> 南方的冬阳总带着几分温软,斜斜漫过阳台的栏杆, 给那株洋参树的细枝镀上层浅金。疏疏落落的白色小花 攒在叶间,像撒了把碎雪,却比雪多了缕清甜。一只 蜜蜂裹着微寒的风飞来,翅尖沾着晨露,在花丛中起 起落落,明明身形纤小,却执着地在每朵花间停留。 我披着薄衫立在一旁,刚出院的身子还带着几分倦意, 却在看见蜂儿与小花的刹那,觉出几分暖意 —— 我们 都熬过了各自的寒凉,正一同拥着这冬日光景,慢慢回暖灬!</p> <p class="ql-block">飞停不倦小花旁,</p><p class="ql-block">绿叶扶疏衬浅光。</p><p class="ql-block">城郭朦胧藏雾里,</p><p class="ql-block">此心只在蕊中央。</p><p class="ql-block">不须更问春秋事,</p><p class="ql-block">一日清欢抵万场。</p> <p class="ql-block">枝头点点白成行,</p><p class="ql-block">细叶摇风自生香。</p><p class="ql-block">忙蜂不识年光促,</p><p class="ql-block">犹把冬晨作暖乡。</p><p class="ql-block">我亦凭栏无久立,</p><p class="ql-block">但求片刻共斜阳。</p> <p class="ql-block">雾起楼台影渐朦,</p><p class="ql-block">花间小客未归空。</p><p class="ql-block">叶边紫气浮新暖,</p><p class="ql-block">枝上清芬渡远风。</p><p class="ql-block">黑管虽横遮不住,</p><p class="ql-block">一翅飞越岁寒中。</p> <p class="ql-block">叶展如扇绿意浓,</p><p class="ql-block">此间寸土养从容。</p><p class="ql-block">病身初复怜相似,</p><p class="ql-block">同是寒来不改容。</p> <p class="ql-block">紫缘绿掌立霜中,</p><p class="ql-block">不倚繁华自葱茏。</p><p class="ql-block">窗外喧声连昼夜,</p><p class="ql-block">窗前静色守时冬。</p><p class="ql-block">谁言寸土无天地?</p><p class="ql-block">一盆草木即心胸。</p>