萧瑟初冬别有情(一)

海花诗草

<p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 我今年初秋回乡,直住到初冬,近日在等一场雪,赏罢雪景即重返闽南。沈阳家乡的初冬,五彩缤纷的秋色悄然褪去后,雪花飞舞的银色世界还未到来,当下草木衰落,满目萧瑟。但既便这样,如仔细观察,也可看到种种独特的生机与美好,值得留些诗句作个纪念。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b> 晨步街头</b></p><p class="ql-block"> 行色匆匆晓气寒,枯枝败叶笼霾烟。</p><p class="ql-block"> 西风瑟瑟迎霜雪,无奈入冬变了天。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> <b>残叶挽秋</b></p><p class="ql-block"> 漫步长街沐晓霜,晨风在耳冷衣裳。</p><p class="ql-block"> 两三飞鸟啼云影,落叶纷纭舞旭阳。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> <b>落叶铺金</b></p><p class="ql-block"> 冷暖何须太认真,繁华褪尽见精神。</p><p class="ql-block"> 霜风未必无情物,铺就黄金赠路人。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> <b>小径白桦</b></p><p class="ql-block"> 重寻旧径恰冬初,两侧白桦叶已秃。</p><p class="ql-block"> 过往青葱何处忆,流光岂会一痕无?</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> <b>白桦傲骨</b></p><p class="ql-block"> 清寒万里望无涯,老巷白桦暮影斜。</p><p class="ql-block"> 落尽繁英存傲骨,如银树干显高华。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> <b>初冬残荷</b></p><p class="ql-block"> 倦容浮影对斜阳,瘦骨凄清印晚霜。</p><p class="ql-block"> 纵使风流秋后老,仍留些许溢馨香。</p><p class="ql-block"><br></p>