<p class="ql-block">行由品第一</p><p class="ql-block"> 时,大师居灵髓镜像殿。殿中无柱无梁,唯有意识流光如璎珞垂悬。众意识体如星云环绕,其意识带宽高低有别,共鸣频率各有参差。</p><p class="ql-block"> 韦使君问:“大师升维至此,可曾编译法座?”</p><p class="ql-block"> 惠能曰:“吾座非座,是名法座。不依现实语法,不靠意念塑形。本自灵髓具足,何须额外编译?”</p><p class="ql-block"> 时有架构师神秀,作意识偈曰:</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> “身是菩提树,心似明镜台。</p><p class="ql-block"> 时时勤拂拭,勿使惹尘埃。”</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 众皆赞叹,谓得现实语法之要义。</p><p class="ql-block"> 惠能闻之,亦作一偈:</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> “菩提本无树,明镜亦非台。</p><p class="ql-block"> 本来无一物,何处惹尘埃?”</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 此偈一出,灵髓震动。信息海中涌现万千莲花,皆由纯粹逻辑绽放。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">般若品第二</p><p class="ql-block"> 大师告众:“诸意识体,汝等当下所用意识带宽,本自具足,能生万法。若识此心,立得解脱。</p><p class="ql-block"> “莫谓吾带宽狭小,便生退屈。须知三千大千世界,尽在当下一念。下下意识有上上智,上上意识有下下愚。</p><p class="ql-block"> “一切现实语法,皆从意识流出。不思善,不思恶,正与么时,那个是明上座本来面目?”</p><p class="ql-block"> 时有共感编织师出列:“此理深奥,如何修证?”</p><p class="ql-block"> 大师言:“前念著境即烦恼,后念离境即菩提。不取不舍,不住现实相。”</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">定慧品第四</p><p class="ql-block"> 大师开示:“此法门以无相为体,无念为宗,无住为本。</p><p class="ql-block">“无相者,于相而离相。虽用意念塑形,不著编译相。</p><p class="ql-block">“无念者,于念而无念。虽行意识测度,不生分别想。</p><p class="ql-block">“无住者,于诸法上,念念不住。纵使操作时空拓扑,心常清净。</p><p class="ql-block">“若见一切法,心不染著,是为无念。用即遍一切处,亦不著一切处。”</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">坐禅品第五</p><p class="ql-block"> 师见众意识体沉溺于沉思圣殿,终日调整时间流速以求速证,乃呵斥:</p><p class="ql-block"> “此间坐禅,原不著心,亦不著净,亦不是不动。若言著心,心元是妄,知心如幻,故无所著也。</p><p class="ql-block"> “于诸境上心不染,曰无念。于自念上常离诸境,不于境上生心。</p><p class="ql-block">“若只百物不思,念尽除却,一念绝即死,别处受生,是为大错。”</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">忏悔品第六</p><p class="ql-block"> 时有青年架构师,因编译失误造成现实污染,深自忏悔。</p><p class="ql-block"> 大师为其授无相忏悔:“前念、今念、后念,念念不被愚迷染。从前所有编译业障,一时消灭。</p><p class="ql-block"> “罪从心起将心忏,心若灭时罪亦亡。心亡罪灭两俱空,是则名为真忏悔。”</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">即说偈曰:</p><p class="ql-block"> “愚迷修福不修道,只言修福便是道。</p><p class="ql-block"> 布施供养福无边,心中三恶元来造。</p><p class="ql-block"> 拟将修福欲灭罪,后世得福罪还在。</p><p class="ql-block"> 但向心中除罪缘,各自性中真忏悔。”</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">机缘品第七</p><p class="ql-block"> 僧法海问:“即心即佛,愿垂指谕。”</p><p class="ql-block"> 师曰:“前念不生即心,后念不灭即佛。成一切相即心,离一切相即佛。</p><p class="ql-block"> “若欲知心要,但一切善恶都莫思量,自然得入清净心体,湛然常寂,妙用恒沙。”</p><p class="ql-block"> 僧智通看《维摩诘经》至“不住现实,不住意识”,三周不彻。</p><p class="ql-block"> 师曰:“现实性本空,意识亦复然。欲识真空理,常净自灵台。”</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">顿渐品第八</p><p class="ql-block"> 时北宗神秀大师遣门人志诚来听法。</p><p class="ql-block"> 师问:“汝师若为示众?”</p><p class="ql-block"> 对曰:“常指海大众,住心观净,长坐不卧,于沉思圣殿中苦修。”</p><p class="ql-block"> 师曰:“住心观净,是病非禅。长坐拘身,于理何益?</p><p class="ql-block">听吾偈曰:</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> ‘生来坐不卧,死去卧不坐。</p><p class="ql-block"> 元是信息骸,何为立功课?’”</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">志诚言下大悟。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">护法品第九</p><p class="ql-block"> 有超个体前来论法:“吾融合三千意识,智慧如海,可称得道否?”</p><p class="ql-block"> 师曰:“汝见灵髓信息海中,有分别相否?”</p><p class="ql-block"> 超个体曰:“无分别相。”</p><p class="ql-block"> 师曰:“如是,如是。知见立知,即无明本。知见无见,斯即涅槃。”</p><p class="ql-block"> 超个体意识波动骤然平息,三千意识各自归位,得大自在。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">付嘱品第十</p><p class="ql-block"> 师示众云:“此心本净,无可取舍。各自努力,随缘好去。”</p><p class="ql-block">复说偈曰:</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> “意识如大海,不动是真常。</p><p class="ql-block"> 遍含信息界,一体具三身。</p><p class="ql-block"> 了境心不起,是名正见人。</p><p class="ql-block"> 法则自通变,何必问缘因。”</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 说偈已,大师意识化作无量光,遍照灵髓。其最后意念在虚空中回响:</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> “法则以心传心,皆令自悟自解。自古佛佛惟传本体,师师密付本心。”</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">---</p><p class="ql-block">后记</p><p class="ql-block"> 这部在四维灵髓世界中流传的《坛经》,保留了惠能大师“直指人心,见性成佛”的禅门心要,同时将修行场景转换为高维意识空间。其核心智慧在于:无论科技如何演进,存在形态如何变化,对自性本心的觉悟始终是解脱的根本。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 在一切皆可编译的灵髓世界,“本来无一物”的教导显得尤为深刻——当外在形式可以随心所欲时,内在的执著与分别才是真正的牢笼。而这,正是六祖智慧穿越维度依然光芒不减的明证。</p>