初冬吟《雪霁红妆》(平水韵)

文平

<p class="ql-block">文/文平</p> <p class="ql-block">五律. 雪霁红妆</p><p class="ql-block">‍雪霁断桥东,佳人立晚风。</p><p class="ql-block">红裘凝素色,乌发映睛空。</p><p class="ql-block">塔影九层外,梅香一树中。</p><p class="ql-block">谁描油画境,疑入广寒宫。</p><p class="ql-block">‍</p><p class="ql-block">‍图/小月</p> <p class="ql-block">七律. 雪霁红妆</p><p class="ql-block">‍琼瑶初霁试新妆,绛羽临风立晚塘。</p><p class="ql-block">雪映檀唇添丽色,冰涵云鬓带天香。</p><p class="ql-block">浮图九级凝晶界,冷蕊孤枝傲素裳。</p><p class="ql-block">莫道丹青能写韵,此身原在水云乡。</p><p class="ql-block">‍</p><p class="ql-block">‍图/雪文</p> <p class="ql-block">满庭芳. 雪霁红妆(词林正韵)</p><p class="ql-block">‍—晏几道体</p><p class="ql-block">‍玉砌新晴,绛绡初展,断桥斜倚雕阑。</p><p class="ql-block">风回絮舞,貂领簇春寒。</p><p class="ql-block">应是鲛人剪就,红云袂、暗袅梅烟。</p><p class="ql-block">凝望久,冰绡透月,乌缎印苔斑。</p><p class="ql-block">‍</p><p class="ql-block">嫣然凝睇处,檀唇欲语,云鬓轻鬘。</p><p class="ql-block">更九级浮图,倒浸湖天。</p><p class="ql-block">恰似仇英妙笔,移真色、入雪中看。</p><p class="ql-block">销魂际,暗香疏影,人在水晶盘。</p><p class="ql-block">‍</p><p class="ql-block">‍图/断羽</p> <p class="ql-block">《雪湖红妆赋》</p><p class="ql-block">岁暮天寒,湖凝新雪。玉尘甫霁,瑶界初澄。</p><p class="ql-block">断桥残雪犹存,恰逢晴照;九级浮屠在望,正值云开。忽见佳人,独立寒汀,疑从画里徐来,恍若梦中乍现。</p><p class="ql-block">观其仪容:绛羽裁云,制成鹤氅;玄冰碾月,织就鲛绡。大毛领翻,似拥貂裘之贵;收腰款束,犹存楚女之纤。唇点朱砂,胜樊素樱桃之口;发垂墨瀑,超卫娘云雾之鬟。透肤袜裹玉笋,暗生春色;长靴踏琼瑶,自显风流。素手纤纤,银钩斜倚栏杆;明眸脉脉,秋水远眺烟波。</p><p class="ql-block">至若周遭景物:残雪铺银,断桥横玉。浮屠九级,倒映琉璃世界;寒梅一树,绽开玛瑙屏风。晴光潋滟,融西子妆台之镜;云影徘徊,动滕王阁上之图。人景交辉,遂成绝代丹青;时空凝驻,竟似永恒画卷。</p><p class="ql-block">嗟乎!雪输其洁,梅逊其妍。非摩诘之笔,难摹此境;岂道玄之墨,可状其神。天公有意,留此刹那永恒;造物多情,铸就人间至美。冰绡雾穀之间,自存风骨;琼楼玉宇之外,别有洞天。</p><p class="ql-block">‍</p><p class="ql-block">‍图/莹莹</p> <p class="ql-block">图/姗姗</p> <p class="ql-block">图/文平、丫头</p>