《冬约》,图/文:美美与共

美美与共

<p class="ql-block">《连雀如约而至》</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">立冬过后,太平鸟如约而至乌兰浩特。这群头戴凤冠的精灵,从西伯利亚或大兴安岭深处的密林启程,将这里作为南迁途中温暖的驿站。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">它们最眷恋那满树红艳的花楸果。成群的鸟儿扑向枝头,优雅地啄食着经霜的果实,林间回荡着清泉般"铃铃铃"的鸣唱。总有尽责的哨兵独立高枝,机警地守护着盛宴中的同伴。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">这些鸟儿是大自然巧妙的园丁。它们吞下果实,将种子裹在体温里带向远方,播撒新的生机。这场鸟与树的相遇,原是生命延续的古老契约。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">望着它们灵动的身影,我们当心存感激。愿我们放轻脚步,用守望代替惊扰。因为每一只太平鸟的羽翼下,都藏着一个待放的春天。</p> <p class="ql-block">《清平乐·啄红》</p><p class="ql-block">霜枝垂绛,玛瑙轻轻荡。</p><p class="ql-block">金铃敛翅凝神望,巧喙忽探新酿。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">颔首试破丹砂,回眸漫品琼浆。</p><p class="ql-block">振羽飞珠溅玉,衔春缀满霓裳。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">《行香子·十二黄》</p><p class="ql-block">冠染丹霞,羽沐晨光。</p><p class="ql-block">过霜林、金铃悠扬。</p><p class="ql-block">啄朱吻赤,饮露餐霜。</p><p class="ql-block">品果之醇,冬之韵,野之香。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">塞北云闲,岭外风长。</p><p class="ql-block">舞寒枝、翅底生凉。</p><p class="ql-block">莫询归计,且醉琳琅。</p><p class="ql-block">伴一天星,一川月,一树芳。</p> <p class="ql-block">《念奴娇·咏太平鸟》</p><p class="ql-block">霜天晓色,正寒林妆就,珊瑚千叠。忽有流云移绛影,却是连雀初涉。顶染丹砂,翅衔蜡滴,十二黄明灭。金铃摇碎,一时吹冷朔雪。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">遥想朱缘蜡翅,餐霞饮露,自在琼瑶阙。何必蓬山寻寿客,且共松筠相悦。衔籽成春,披星作舞,笑傲冰霜冽。待东风起,再邀花楸盟约。</p><p class="ql-block"><br></p>