<p class="ql-block">傲菊迎风开,秋菊如画、菊韵如诗!</p> <p class="ql-block">菊花在秋风中的傲然姿态。</p> <p class="ql-block">秋菊绚烂如彩霞,宣告秋日已来临!</p> <p class="ql-block">菊花的清香,如同秋日的私语,轻轻诉说着季节的更替。</p><p class="ql-block">菊花在秋日的阳光下,如同一颗颗璀璨的宝石,闪耀着生命的光辉。</p><p class="ql-block">菊花的花瓣层层叠叠,如同岁月的年轮,记录着时光的痕迹。</p><p class="ql-block">菊花在寒风中傲然挺立,仿佛在向世界展示其不屈的精神。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">秋风轻拂菊花盛,遍地金黄似霞光!</p> <p class="ql-block">菊花的花瓣如同丝绸般柔软,却又坚韧不拔,象征着生命的顽强。</p> <p class="ql-block">秋菊绽放,如诗如画,每一朵都藏着故事,低语着岁月的温柔!</p> <p class="ql-block">《咏菊》 唐·白居易</p><p class="ql-block">一夜新霜著瓦轻,芭蕉新折败荷倾。耐寒唯有东篱菊,金粟初开晓更清。</p> <p class="ql-block">秋菊傲立霜中笑,一抹金黄映日边,高洁品格人皆赞!</p> <p class="ql-block">陆游《晚菊》。</p><p class="ql-block">如懦夫,望秋已凋黄。菊花如志士,过时有余香。</p> <p class="ql-block">曹雪芹《菊影》。</p><p class="ql-block">秋光叠叠复重重,潜度偷移三径中。窗隔疏灯描远近,篱筛破月锁玲珑。</p> <p class="ql-block">屈大均《过献孟池亭采菊作》。</p><p class="ql-block">爱尔池亭好,黄花食几枝。口香寒露日,心苦暮秋时。</p> <p class="ql-block">《菊花》</p><p class="ql-block">黄花照眼又经秋,山自青青江自流。多谢龙头鳌禁客,年年把酒到江楼。</p> <p class="ql-block">江波《七绝·秋菊》 风吹古道横仙骨,草木何曾恋月光。独立清寒谁解意,秋香一缕透斜阳。</p> <p class="ql-block">《庭前菊》 唐·韦庄</p><p class="ql-block">为忆长安烂熳开,我今移尔满庭栽。红兰莫笑青青色,曾向龙山泛酒来。</p> <p class="ql-block">朱淑真《菊花》。</p><p class="ql-block">土花能白又能红,晚节犹能爱此工。宁可抱香枝上老,不随黄叶舞秋风。</p> <p class="ql-block">菊花的清香,如同秋日的微风,轻轻拂过心田,带来一丝宁静。</p> <p class="ql-block">张煌言《野人饷菊有感》。</p><p class="ql-block">战罢秋风笑物华,野人偏自献黄花。已看铁骨经霜老,莫遣金心带雨斜。</p> <p class="ql-block">《菊花》 明·唐寅</p><p class="ql-block">故园三径吐幽丛,一夜玄霜坠碧空。多少天涯未归客,尽借篱落看秋风。</p> <p class="ql-block">《菊花》 南宋·高翥</p><p class="ql-block">白白黄黄自岁寒,诗人但作菊花看。牡丹茉莉非吾事,自是时人被眼瞒。</p> <p class="ql-block">陈毅元帅的《秋菊》全诗内容如下:秋菊能傲霜,风霜重重恶。本性能耐寒,风霜其奈何?</p><p class="ql-block">这首诗以秋菊为喻,赞颂了坚韧不屈的品格。前两句写秋菊在严酷风霜中傲然挺立,后两句点明其不畏严寒的本性,即使风霜肆虐也无可奈何。语言简练,托物言志,体现了革命者面对困难时的乐观与坚定。</p> <p class="ql-block">《菊花》</p><p class="ql-block">露冷江蘋雁度时,萧萧黄菊满疏篱。寒枝带雨开仍艳,晚节凌霜赏未迟</p> <p class="ql-block">碧草青青《七绝·秋菊》 金风缕缕弄琴弦,素雅清新出自然。紫白红黄篱下菊,孤标傲世抵霜天。</p> <p class="ql-block">秋风中,菊花绽放,金黄的花瓣如同阳光洒落,温暖而耀眼。</p> <p class="ql-block">《赏菊》-沈钧儒(现代)</p><p class="ql-block">一丛寒菊比琼华,掩映晴窗动绿纱。乍觉微香生暖室,真拟奇艳出谁家。</p> <p class="ql-block">醉花阴·《薄雾浓云愁永昼》</p><p class="ql-block">此词为李清照婚后所作,通过重阳赏菊情景表达思夫之情:</p><p class="ql-block">薄雾浓云愁永昼,瑞脑销金兽。佳节又重阳,玉枕纱厨,半夜凉初透。东篱把酒黄昏后,有暗香盈袖。莫道不销魂,帘卷西风,人比黄花瘦。</p> <p class="ql-block">《秋菊傲霜》(当代)</p><p class="ql-block">霜风冽冽百花藏,唯有金菊对冷光。瘦影临寒香暗溢,孤标傲世韵悠长。</p> <p class="ql-block">菊花的金黄,是秋天的象征,也是希望的色彩,照亮了季节的尾声。</p> <p class="ql-block">《咏菊》-朱元璋(明)</p><p class="ql-block">百花发时我不发,我若发时都吓杀。要与西风战一场,遍身穿就黄金甲。</p> <p class="ql-block">菊花的美丽,不仅在于其外表的华丽,更在于其内在的坚韧与淡然。</p> <p class="ql-block">《新菊》-陆游(宋)</p><p class="ql-block">老去流年不耐催,微霜又见菊花开。莫言冷落西风晚,也有飞飞小蝶来。</p> <p class="ql-block">《菊花》 独芳三径属秋深,清致贞姿快赏心。解道卓为霜下杰,平生靖节最知音。</p> <p class="ql-block">苏轼《赠刘景文》。</p><p class="ql-block">荷尽已无擎雨盖,菊残犹有傲霜枝。一年好景君须记,最是橙黄橘绿时。</p> <p class="ql-block">《菊花》 北宋·曾巩</p><p class="ql-block">东篱菊花今已开,万物各自相驱催。却寻桃杏那复有,旧树惨惨空墙隈。</p> <p class="ql-block">《菊》-高翥(宋)</p><p class="ql-block">爱花千古说渊明,肯把秋光不似春。我重此花全晚节,剩栽三径伴闲身。</p> <p class="ql-block">《野人饷菊有感》 明·张煌言</p><p class="ql-block">战罢秋风笑物华,野人偏自献黄花。已看铁骨经霜老,莫遣金心带雨斜。</p> <p class="ql-block">《东篱菊影》(当代)</p><p class="ql-block">东篱日暖菊初黄,风动娇姿逸韵扬。不慕繁华秋意里,悠然静对暮云长。 </p> <p class="ql-block">菩萨蛮《秋风扫尽闲花草》</p><p class="ql-block">秋风扫尽闲花草,黄花不逐秋光老。试与插钗头,钗头占断秋。簪花人有意,共祝年年醉。</p> <p class="ql-block">《菊》 唐·郑谷</p><p class="ql-block">王孙莫把比荆蒿,九日枝枝近鬓毛。露湿秋香满池岸,由来不羡瓦松高。</p> <p class="ql-block">《菊花》 唐·徐夤</p><p class="ql-block">桓景登高事可寻,黄花开处绿畦深。消灾辟恶君须采,冷露寒霜我自禁。</p> <p class="ql-block">《寒菊》 南宋·郑思肖</p><p class="ql-block">花开不并百花丛,独立疏篱趣未穷。宁可枝头抱香死,何曾吹落北风中。</p> <p class="ql-block">《咏菊》 明·丘浚</p><p class="ql-block">浅红淡白间深黄,簇簇新妆阵阵香。无限枝头好颜色,可怜开不为重阳。</p> <p class="ql-block">《菊花》</p><p class="ql-block">唐·元稹</p><p class="ql-block">秋丛绕舍似陶家,遍绕篱边日渐斜。不是花中偏爱菊,此花开尽更无花。</p> <p class="ql-block">待到秋来九月八,我花开后百花杀! </p><p class="ql-block">菊花题材取材于镇海38届金秋菊展, </p><p class="ql-block">摄影:爬山虎 感谢你的欣赏!2025,11月</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p>