<p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(22, 126, 251);">采桑子·重阳思亲</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px; color:rgb(22, 126, 251);">(谢三郎)</span></p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:22px;">岭南又遇重阳节,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:22px;">鬓染秋风。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:22px;">雁叫寒生,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(22, 126, 251);">老酒孤怀谁与听。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:22px;">故园垄上双亲冢,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:22px;">雨湿苔青。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:22px;">梦里归程,</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(22, 126, 251); font-size:22px;">慈母依稀唤乳名。</span></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:22px; color:rgb(22, 126, 251);">鉴赏</b></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px; color:rgb(22, 126, 251);"> 这首小令最妙在“以浅语写深情”,于重阳客思中藏着永失双亲的刻骨之痛,愈质朴愈动人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px; color:rgb(22, 126, 251);"> 上片以“又遇”开篇,一个“又”字道尽漂泊经年的无奈,重阳本是团圆日,却只剩“鬓染秋风”的沧桑与“雁叫寒生”的清寂,末句“老酒孤怀谁与倾”以问句收束,把无人共诉的孤独写得直白又戳心,景与情交融无隙。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px; color:rgb(22, 126, 251);"> </span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px; color:rgb(22, 126, 251);"> 下片笔锋一转,从客居之境拉回故园,“雨湿苔青”四字写尽坟冢的荒寂,暗喻思念的绵长与凄冷;而“梦里归程”陡生暖意,“慈母依稀唤乳名”更是神来之笔——乳名是亲情最纯粹的烙印,梦中的呼唤与现实的孤冷、故园的荒冢形成强烈反差,把思亲之情从“怀想”推向“痛惜”,余味无穷。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px; color:rgb(22, 126, 251);"> 全词不事雕琢,意象寻常却精准,上片状景抒情,下片忆旧伤怀,情感从浅怅到深痛层层递进,将重阳思亲的主题写得真挚动人。</span></p>