《嫩西民谣》塞北松作品集12

李胜明

<p class="ql-block">重阳节</p><p class="ql-block"> 高俊义</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">九九重阳诚敬老,</p><p class="ql-block">更登高处插茱萸。</p><p class="ql-block">华夏大地同古今,</p><p class="ql-block">庆祝团圆寄吉语。</p> <p class="ql-block">深秋的清晨</p><p class="ql-block"> 高俊义</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">清晨醒南柯,</p><p class="ql-block">初日光万丈。</p><p class="ql-block">入耳闻鸟语,</p><p class="ql-block">寒凝墁地霜。</p> <p class="ql-block">有心无力的年纪</p><p class="ql-block"> 高俊义</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">有心拔山填海洋,</p><p class="ql-block">奈何岁月不饶人。</p><p class="ql-block">双鬓霜雪容颜老,</p><p class="ql-block">长叹一声酒入唇。</p> <p class="ql-block">冬</p><p class="ql-block"> 高俊义</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">白日光惨淡,</p><p class="ql-block">风吹梳骨寒。</p><p class="ql-block">大地墁霜雪,</p><p class="ql-block">冰川似铁坚。</p> <p class="ql-block">公道自在人心</p><p class="ql-block"> 高俊义</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">高处声飘远,</p><p class="ql-block">非是借东风。</p><p class="ql-block">善恶功与过,</p><p class="ql-block">自有后人评。</p> <p class="ql-block">重阳节</p><p class="ql-block"> 高俊义</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">九九是重阳,</p><p class="ql-block">篱旁菊花黄。</p><p class="ql-block">登高插茱萸,</p><p class="ql-block">团圆笑声扬。</p> <p class="ql-block">雄心</p><p class="ql-block">高俊义</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">最美夕阳红,</p><p class="ql-block">何必恨落晖?</p><p class="ql-block">年老雄心在,</p><p class="ql-block">依然志不馁。</p> <p class="ql-block">春趣</p><p class="ql-block"> 高俊义</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">红日旖旎浮云低,</p><p class="ql-block">绿柳烟罩十里堤。</p><p class="ql-block">隔叶黄鹂空好音,</p><p class="ql-block">忽然人语不肯啼。</p> <p class="ql-block">春天</p><p class="ql-block"> 高俊义</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">春暖减衣冰雪融,</p><p class="ql-block">红日行空耀眼明。</p><p class="ql-block">儿童下学归来早,</p><p class="ql-block">欢笑急走放风筝。</p> <p class="ql-block">初冬</p><p class="ql-block"> 高俊义</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">雅鲁河上冰初结,</p><p class="ql-block">寒意渐重墁地霜。</p><p class="ql-block">满眼萧条连天末,</p><p class="ql-block">肆起风狂添衣裳。</p> <p class="ql-block">夏日黄昏</p><p class="ql-block"> 高俊义</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">微风抚面暑气收,</p><p class="ql-block">牧童归来倒骑牛。</p><p class="ql-block">四面八方漫寂寥,</p><p class="ql-block">只有蝉声鸣不休。</p> <p class="ql-block">理想中的去处</p><p class="ql-block"> 高俊义</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">曲折小羊肠,</p><p class="ql-block">深幽通草堂。</p><p class="ql-block">依山傍水边,</p><p class="ql-block">成畦花怒放。</p> <p class="ql-block">叹我逝去的青春</p><p class="ql-block"> 高俊义</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">深坐对明镜,</p><p class="ql-block">镜里人将老。</p><p class="ql-block">感慨声唏嘘,</p><p class="ql-block">时光快如刀。</p> <p class="ql-block">深秋</p><p class="ql-block"> 高俊义</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">举步登高时及目,</p><p class="ql-block">墁地金黄一色秋。</p><p class="ql-block">风起入衣霜华冷,</p><p class="ql-block">鸟争暖巢啼不休。</p> <p class="ql-block">人生</p><p class="ql-block"> 高俊义</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">人生匆促春复秋,</p><p class="ql-block">玄鬓白头又几年?</p><p class="ql-block">时不虚度心平和,</p><p class="ql-block">踏实充实每一天。</p> <p class="ql-block">秋</p><p class="ql-block"> 高俊义</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">莫道秋来万物残,</p><p class="ql-block">我言此时一番新。</p><p class="ql-block">褪尽暑热知温暖,</p><p class="ql-block">远及天末满眼金。</p> <p class="ql-block">土圆仓的情愫 </p><p class="ql-block"> 作者:任中恒 </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> 我们身处新时代的人,享受着经济发展带来的种种便利,却也常常对悄然消逝的旧事物,怀有一种说不清的眷恋。岁月流转中,有些离别,是刻在心底的印记,不会随时间淡去。比如,那个陪伴我们粮食人大半生的“土圆仓”,正陆续被拆除,心中总萦绕着难以名状的不舍。 </p><p class="ql-block"> 土圆仓的历史源远流长,早在契丹、女真、高句丽时期便已出现,沿用至今已有上千年。而在文化大革命前期,它又迎来了一次建设高潮。中苏关系紧张后,为备战备荒、节约开支,各地公社、大队和粮库纷纷采用这种最原始、简便、经济的方式,建起了遍布乡野的土圆仓。它虽简陋,却极为实用;虽造价低廉,却效率显著,被历史证明是从古至今最有效的储粮方式之一。</p><p class="ql-block"> 1969年,我亲眼见证了建设土圆仓的热烈场面。男女老少齐上阵,在“深挖洞、广积粮”的号召下,凝聚成一股强大的力量。建设者们用一把把谷草、一团团黄泥、一滴滴汗水,日夜奋战,编织出一座座土圆仓,为国家节省了大量资金,也为备战备荒筑起了一道坚实的防线。这一风潮还延伸至农村,每个生产队都在场院里建起了大小不一的圆仓,储备起备战粮。“广积粮”的理念深入人心,成为那个特殊年代里一道独特的风景线。 </p><p class="ql-block"> 一个储量40至200吨的土圆仓,建造费用不过几千元,却在近半个世纪里频繁使用,历经风雨冰霜,为企业增储减亏、保障民生立下了汗马功劳。它在军需民用、国家粮食安全中,扮演了不可替代的角色。 </p><p class="ql-block"> 这种源自契丹先民的古老储粮方式,外形酷似鄂温克人的“撮罗子”或蒙古人的蒙古包,冬暖夏凉、防雨防潮、通风干燥,是北方各族人民历经数千年实践筛选出的智慧结晶。然而,随着现代科技的发展,这种储量有限、机械化程度低的设施,终将被高大平房仓、自动化控温系统等现代化设备所取代。新旧更替,是自然规律,无可抗拒。 </p><p class="ql-block"> 即便如此,我们依然难忘在土圆仓里度过的那些时光——夏日纳凉,冬日避风,闲话家常,笑语不断。对于这个陪伴我们几十年的“老伙伴”,心中总有几分难以割舍。它的拆除,带来的是若有若无的失落。 </p><p class="ql-block"> 今天,土圆仓终于走到了历史的尽头,逐步退出大型储粮的舞台,被一排排现代化设施所替代。在历史长河中,千年不过一瞬;而在人的一生里,五十年却占据了生命的大半。我们这一代老粮食工作者,与土圆仓相伴半个世纪,情感上难以割舍,工作中千丝万缕的联系,留下了无数故事。还有那些说不清、理还乱的情愫,都将随风而去。 </p><p class="ql-block"> 六七十年代参加工作的人,对土圆仓都有着无法割舍的情结。他们把整个青春奉献给了它,曾经的慷慨激昂已成过往,如今仍在岗位上发挥余热。而土圆仓,却连最后一班岗的机会都没有了。 </p><p class="ql-block"> “林花谢了春红,太匆匆。”人将告别钟爱的事业,难免淡淡忧伤;而土圆仓若有灵,或许也会为自己几千年的默默奉献,今朝被弃,感到几分凄凉。 </p><p class="ql-block"> 那个时代的人与土圆仓,终将一同沉寂于历史。走过曾经显赫的废墟,心中一片朦胧。它完成了最后的使命,如远去的黑车白帐,渐渐隐没于时光深处。人非草木,孰能无情?这份情,在一次拆扒中被唤醒,只因那片土地,曾洒下我们滚烫的汗水。 </p><p class="ql-block"> 几代人含辛茹苦筑起的一座座土圆仓,如今正悄然抹去。抚今追昔,耳畔仿佛响起那首歌:“我抬头,向青天,搜索远去的从前,大地留下我的梦,信天游带走我的情,天上星星一点点,思念到永远……”。</p>