【一丛花词五首】* 菊

楚槐

<div><br></div><div> 菊是花中四君子之一,它美丽的外形和兼优的特征是文人墨客所赞颂的。虽然菊有的品种四季开花,但绝大部分还是集中在秋季竞相绽放,所以人们认为菊花是秋天的使者。<br> ——题记<br><br><div style="text-align: center;">【一丛花】夏菊</div><div style="text-align: center;">文:楚槐</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">金丝玉瓣晓烟凉。身影曳新妆。</div><div style="text-align: center;">轻匀露浥胭脂色,更谁知、暑里微香。</div><div style="text-align: center;">蜂须暗触,蝉声渐老,还抱一枝霜。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">西风未至已盈筐。何待九秋黄?</div><div style="text-align: center;">斜簪小髻云鬟侧,笑人间、争悦重阳。</div><div style="text-align: center;">冰盏初斟,画阑斜倚,夏月正横窗。</div><div style="text-align: center;"><br></div>注:1、浥:yì,湿润。2、九秋:指秋天。西晋张协《七命》:“晞三春之溢露,遡九秋之鸣飇。”南朝宋谢灵运《善哉行》:“三春燠敷,九秋萧索。”唐杜甫《月》:“斟酌姮娥寡,天寒奈九秋。”华罗庚《病中斗•寄老战友》:“我身若蒲柳,难经九秋风。”3、冰盏:旧时夏季民间百姓卖冷食、冷饮或其他冰品食物时所击的铜盏。“冰盏”一词最早的文字记载可追溯到明代。明刘侗、于奕正所著的《帝京景物略•春场》中提到:“立夏日,启冰,赐文武大臣,编氓得卖买,手二铜盏叠之,其声磕磕,曰冰盏。”此处引用泛指冰镇饮品或酒类。<br></div> <div><br></div><div><div style="text-align: center;">【一丛花】秋菊</div><div style="text-align: center;">文:楚槐</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">霜天万里点秋光。明艳压群芳。</div><div style="text-align: center;">金风一掠云丝白,这边紫、那片鹅黄。</div><div style="text-align: center;">数重绛雪,三分皎月,诗画尽收藏。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">朝来含露伴晨阳。散阵阵芬香。</div><div style="text-align: center;">东篱把酒黄昏后,任西风、吹老红妆。</div><div style="text-align: center;">陶令诗成,易安词就,千古韵流长。</div><br>注:1、绛雪:比喻红色花朵。数重绛雪,三分皎月,是对红白相间菊花的描写。2、陶令:指晋代陶潜。陶潜曾任彭泽令﹐故称。3、易安:指宋代女词人李清照。李清照的号是易安居士。<br></div> <div><br></div><div><div style="text-align: center;">【一丛花】矮型四季菊</div><div style="text-align: center;">文:楚槐</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">柔枝不必倚高墙。皆四季新妆。</div><div style="text-align: center;">红绡紫绶层层叠,似春心、常驻轩窗。</div><div style="text-align: center;">蝶迷深径,蜂痴小蕊,时刻吐芬芳。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">低眉浅笑向斜阳。谁记短和长?</div><div style="text-align: center;">平生未羡高松竹,但殷勤、妆点篱旁。</div><div style="text-align: center;">风也相宜,雨还合适,日日气轩昂。</div></div> <div><br></div><div><div style="text-align: center;">【一丛花】墨菊</div><div style="text-align: center;">文:楚槐</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">玄云堕地化奇芳。浓墨卷秋光。</div><div style="text-align: center;">巫山夜雨凝成色,又疑似、焦尾余香。</div><div style="text-align: center;">冷艳欺烟,幽姿酹月,天地染苍茫。</div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;">非关世俗牡丹妆。岂羡紫姚黄?</div><div style="text-align: center;">千年守得星芒淬,向人间、绽放孤狂。</div><div style="text-align: center;">羲之洗砚,板桥泼墨,皆入我诗囊。</div><br>注:1、巫山夜雨:出自汉语成语“巫山云雨”,巫山云雨所描绘的巫山神女与楚怀王的相会,充满了神秘与浪漫的色彩。因此,该成语也常被用来形容某种神秘、浪漫或超自然的氛围。这里将此成语中的“云”改为“夜”,是因为该词的首句中已有“云”字,为避免重复相同的字,故而改之。更改后的“巫山夜雨”仍不失某种神秘、浪漫或超自然的氛围。2、紫姚黄:指魏紫姚黄。魏紫,千叶肉红牡丹,出于魏仁溥家;姚黄,千叶黄花牡丹,出于姚氏民家。这是两种名贵的牡丹品种,现泛指名贵的花卉。3、羲之:指王羲之(303年—361年,一作321年—379年),字逸少,汉族,东晋时期著名书法家,有“书圣”之称。4、板桥:指郑板桥(1693年11月22日—1766年1月22日),原名郑燮,字克柔,号理庵,又号板桥,人称板桥先生,江苏兴化人,祖籍苏州。清代书画家、文学家。<br></div> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">【一丛花】红心菊</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">文:楚槐</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">丹心绽放竟难忘。红缕绣云裳。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">霞绡乍卷珊瑚色,恍然是、烈火深藏。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">冷霜难蚀,西风不褪,潇洒对斜阳。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">渊明醉眼不迷茫,此魄异寻常。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">非关隐逸非关傲,只是那、热血难凉。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">秋深愈艳,岁寒愈烈,焚尽九回肠。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block">注:1、渊明:陶渊明(约365年—427年),字元亮,又名潜,东晋末至南朝宋初期的诗人、辞赋家和散文家。2、九回肠:形容回环往复的忧思。</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">以上文字,原著版权,抄袭必究</p> 图片:原图来自网络,在此感谢图片原创者