《暮秋》(现代诗)

任冉

<p class="ql-block"><b style="color:rgb(255, 138, 0); font-size:22px;">《暮秋》</b>(现代诗)</p><p class="ql-block"><b>诗作/任冉</b></p><p class="ql-block">叶渐黄,露渐凉</p><p class="ql-block">寒意在秋光的尾梢</p><p class="ql-block">晨雾把水面拧成一张旧底片</p><p class="ql-block">正被一滴一滴的时间慢慢显影</p><p class="ql-block">午后的阳光像烧红的钉子</p><p class="ql-block">把影子钉在暖暖的身后</p><p class="ql-block">我们脱下的外套</p><p class="ql-block">来不及喊疼</p><p class="ql-block">就已化成一阵烟</p><p class="ql-block">夕阳把我们的影子</p><p class="ql-block">拉得比告别还长</p><p class="ql-block">或是冷雨突然翻开下一页</p><p class="ql-block">或是凄风把枯叶吹成散落的页码</p><p class="ql-block">梧桐树的空枝在暮秋里</p><p class="ql-block">把一整座冬天</p><p class="ql-block">提前夹进书签</p><p class="ql-block">在秋的裂缝里</p><p class="ql-block">天地这张大纸</p><p class="ql-block">被“萧疏”两个字</p><p class="ql-block">反复搓揉,皱皱巴巴</p><p class="ql-block">而旧巷的转角</p><p class="ql-block">桂香把秋风泡进蜜里</p><p class="ql-block">篱边的菊花</p><p class="ql-block">把小小的爆炸</p><p class="ql-block">别在秋的衣襟</p><p class="ql-block">晒秋的玉米串和柿子</p><p class="ql-block">一挂挂,一颗颗</p><p class="ql-block">往空气里钉着</p><p class="ql-block">金色的钉子</p><p class="ql-block">丰收,像一面突然碎裂的镜子</p><p class="ql-block">每一片玻璃</p><p class="ql-block">都反出</p><p class="ql-block">我们仓皇的脸</p><p class="ql-block">抬头</p><p class="ql-block">雁阵正把天空拉成一条</p><p class="ql-block">向南的拉链</p><p class="ql-block">芳华</p><p class="ql-block">顺着江河流走的方向</p><p class="ql-block">把“再见”</p><p class="ql-block">写在水面——</p><p class="ql-block">一个字还没成形</p><p class="ql-block">就被下一道波纹</p><p class="ql-block">擅自删去</p><p class="ql-block">我们站在满满的秋光中央</p><p class="ql-block">伸出五指——</p><p class="ql-block">任凭风从指缝间悄悄溜走</p><p class="ql-block">2025.10.27.完稿</p>