重阳新咏

梁森

<p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">《重阳新咏》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">又临重九揽秋阳,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">遍野黄花溢清芳。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">云途漫漫心犹健,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">尘路迢迢志未央。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">旧雨虽稀情愈厚,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">新朋初聚话偏长。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">笑对霜天忆旧岁,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">且将诗意赋沧桑。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">后记</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">重九登高日,恰逢天朗气清,携二三新友寻菊于郊野,见金英漫坡、秋阳铺地,忽忆起往年此时,常与故交围炉赏菊、闲话家常 。岁月流转,旧友或散于江湖,新朋渐至身边,虽人事变迁,然那份对生活的热忱、对情谊的珍视,始终未改 。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">归途偶得诗句,遂成此篇。既为记录当下赏秋聚友的闲情,也为致敬那些在“云途尘路”中,依旧心怀炽热、笑对霜天的日子 。愿这几句浅诗,能留住秋日的清芳,也留住岁月里最动人的温度 。</span></p>