作者原意(续七十三) <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 别 赋</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">黯然销魂者,唯别而已矣!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">或春苔兮始生,乍秋风兮踅起。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">是以行子肠断,百感悽惻。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">风萧萧而易响,云漫漫而奇色。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">舟凝滞于水滨,车逶迟于山侧。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">耀容与而诅前,马寒鸣而不息。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">掩金觞而谁御,横玉柱而沾轼。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">居人愁卧,恍若有亡。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">日下壁而沉彩,月上轩而飞光。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">见红兰之受露,望青楸之离霜。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">巡曾楹而空掩,抚锦幕而虚凉。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">知离梦之踯躅,意别魂之飞扬。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 故别虽一绪,事乃万族 : </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">至若龙马银鞍,朱轩绣轴,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">帐饮东都,送客金谷。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">琴羽张兮箫鼓陈,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">燕赵歌兮伤美人;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">珠与玉兮艳暮秋,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">罗与绮兮娇上春。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">惊驷马之仰秣,耸渊鱼之赤鳞。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">造分手而衔涕,感寂漠而伤神。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">乃有剑客渐恩,少年报士,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">韩国赵厕,吴宫燕市,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">割慈忍爱,离邦去里,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">沥泣共诀,抆血相视。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">驱征马而不顾,见行尘之时起。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">方衔感于一剑,非买价于泉里。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">金石震而色变,骨肉悲而心死。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 或乃边郡未和,负羽从军。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">辽水无极,雁山参云。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">闺中风暖,陌上草薰。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">日出天而耀景,露下地而腾文。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">镜朱尘之照烂,袭青气之烟煴。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">攀桃李兮不忍别,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">送爱子兮沾罗裙。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">至如一赴绝国,讵相见期。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">视乔木兮故里,决北梁兮永辞。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">左右兮魂动,亲宾兮泪滋。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">可班荆兮赠恨,唯樽酒兮叙悲。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">值秋㕍兮飞日,当白露兮下时。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">怨复怨兮远山曲,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">去复去兮长河湄。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">又若君居淄右,妾家河阳。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">同琼佩之晨照,共金炉之夕香。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">君结绶兮千里,惜瑶草之徒芳。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">惭幽闺之琴瑟,晦高台之流黄。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">春宫閟此青苔色,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">秋帐含兹明月光。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">夏簟清兮昼不暮,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">冬釭凝兮夜何长!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">织绵曲兮泣已尽,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">回文诗兮影独伤。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">傥有华阴上士,服食还山。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">术既妙而犹学,道已寂而未传。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">守丹灶而不顾,炼金鼎而方坚。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">驾鹤上汉,骖鸾腾天。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">踅游万里,少别千年。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">惟世间兮重别,谢主人兮依然。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"></span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">下有芍药之诗,佳人之歌。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">桑中卫女,上宫陈娥。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">春草碧色,春水渌波。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">送君南浦,伤如之何!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">至乃秋露如珠,秋月如珪,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">明月白露,光阴往来,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">与子之别,思心徘徊。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">是以别方不定,别理千名,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">有别必怨,有怨必盈,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">使人意夺神骇,心折骨惊。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">虽渊、云之墨妙,严、乐之笔精,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">金闺之诸彦,兰台之群英,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">赋有凌云之称,辩有雕龙之声,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">谁能摹暂离之状,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">写永诀之情者乎!</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 江淹《别赋》以杂拟之手法,抒写各类人物生离死别之情。 分别写公卿、侠士、从军、去国、夫妻、方外与情侣七种类型之离别,极力渲染离别在人们内心深处引起的哀痛与创伤。赋中刻化一幕幕诀别之场面,状景写物,缕缕入情。赋体由于力求排比铺陈,而未写好公卿离朝、方士遗世此二别。 本篇色泽明丽,音调铿锵,句法受齐梁诗风之影响,错综多变,表明当时赋体已进一步抒情与声律化。 而今作赋,头尾空洞。 请注意赋必须要有具体内容,不能东一榔头西一棒,正是引用赋体之形式描述某一事件。 夹叙夹议,抒情立论。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 江淹(四四四——五0五年),字文通,济阳考城(今河南兰考)人。历仕宋齐梁三朝。少以才学著称,二十五岁任中书侍郎,齐时官至秘书监兼卫尉,梁时封醴陵侯。他作诗好拟古,有《杂体诗》三十首,还有《江文通集》,力拟汉以来至晋宋诸名家,可逼肖诸人之体。因此钟嵘《诗品》称其“诗体总杂,善于摹拟” 。 晚年才思稍减,作品远不如之前。故人称“江郎才尽”。 重要的事再重复一下,请注意文学史上“江郎才尽”是专指江淹,而非他人。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 《别赋》解释从略,篇幅有限,敬请谅解。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 拟 咏 怀</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">榆关断音信,汉使绝经过。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">胡笳落泪曲,羌笛断肠歌。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">纤腰减束素,别泪损横波。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">恨心终不歇,红颜无复多。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">枯木期埴海,青山望断河。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 此诗作者庾信,《拟咏怀》凡二十七首,是他羁留北周期间所作。此处所选一首,为借写汉代一个和亲女子身居异域之痛苦与对祖国之思念,实际上深刻地表达了作者的身世之感和故国之思。 全诗对仗工整,声韵和谐,所写语言,平易朴素,显示出向唐人律诗的过度趋势。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 庾信(五一三——五八一年),字子山,南阳新野(今河南新野)人。早年出入于梁朝官廷,与徐陵等写作官体诗赋,号称“徐庾体”。侯景之乱,梁都建业失陷,他投奔江陵辅佐梁元帝,奉命出使西魏。梁亡,被留北方,历仕西魏、北周。他前期的诗文多写宫廷生涯,风格华靡浮艳;后期因国破家亡,异地思乡,抒遭际之感,写乡关之念,艺术愈臻成熟,风格亦变为苍劲沉郁。集六朝文风之大成,诗歌对唐代有很大影响。今存《庾子山集》。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;"> 榆关: 古代守边者多在边塞“累石为城,树榆为关”。此处泛指北方边塞。 绝经过: 断绝来往。 减束素: 指腰身消瘦。宋玉《登徒子好色赋》: “腰如束素。” 横波: 东汉辞赋家傅毅《舞赋》: “目流睇如横波。” 枯木句,意为自己希望南归,犹如精卫想用枯木填平东海,是不能实现的。精卫填海之故事出自《山海经*北山经》。 青山指华山,河指黄河。郦道元《水经注》: 黄河原被华山所阻,河水至此绕曲而行,后来河神巨灵把它劈而为二,于是畅通。 末句意为自己想回到故国,就象华山想重新阻断黄河一样,同样也是不能实现的。</span></p>