<p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;">刊发于“莲心如禅”公众号20251023</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;">点击下方链接可打开阅读</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><a href="https://mp.weixin.qq.com/s/n_Mu9SSQtcum2PL5zvqA9g" target="_blank" style="font-size:18px; text-align:left; background-color:rgb(255, 255, 255);">纤莲:霜降幽韵</a></p>  <p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">作为秋季最后一个“守门员”——霜降,像一个饱经风霜、隐忍退让的老人,懂得这繁华过后的沧桑并不是设限,更不是画上句号,而是介入“收、藏”之间,平衡过渡,华丽转身。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">四时有序,不急不缓。挥手告别前,想问问窗前盛开的菊,是否领悟了“花开荼靡”的寓意?</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">《红楼梦》第三十八回中,海棠诗社众多姐妹菊花赋诗,潇湘妃子的《咏菊》夺得魁首,而我更青睐于《问菊》——</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">欲讯秋情众莫知,喃喃负手扣东篱。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">孤标傲世偕谁隐?一样花开为底迟?</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">圃露庭霜何寂寞?雁归蛩病可相思?</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">莫言举世无谈者,解语何妨片语时。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;"></span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">虽问,亦是作答。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">颦儿的泪珠,如霜。</span></p>  <p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">园圃露水侵衣,庭院寒霜落,鸿雁南归。被秋赋予的思念“心有灵犀”,仿佛不受这时空的阻隔。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">且看,宫苑深深,甄洛面带愁容,缓缓移步庭院;且听,她遥望边关,呼唤子建,诉说衷肠:</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">西风黄叶雁行单</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">怕听秋声入宫苑</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">回首前尘叹命薄</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">妆台无心理云环</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">欲调丝桐解幽怨</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">无奈心烦曲难弹</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">遥望长天思临淄</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">心随白云到边关</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">……</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">男权社会,女子多命薄。而“有情人终成眷属”是一种奢望,爱情,最终沦为权力的牺牲品。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">越剧《曹植与甄洛》,这对恋人遥隔一方,甄洛唯有把情思寄托在这“秋声”中,也只有这染霜的秋,才能将绵绵思念刻画得更长,更浓,更重……</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;"></span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">甄洛的泪珠,亦如霜。</span></p>  <p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">庄子说:“独有之人,是谓至贵。”无论季节如何更替,安守一隅清净,守恒能量;经常雕塑自己愚笨的心灵,有无人懂并不重要,只愿觅得花一朵,草一株,或者只需喃喃自语,足矣!</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">大自然因物候荣枯,繁衍生息,周而复始。虫子们也懂顺势而为,深藏洞中开启冬眠模式,蛰伏于黑暗的日子里,静等春天的到来。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">岁月可曾亏待过有心人?温一盏小酒,使得百般惆怅落寞在微醺中消除殆尽,在这最后的秋,迎霜傲立,兀自生长。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">该来的总要来,该去的总会去。世间的人和事,在某一时刻得以呈现、延续、告终……万物殊途,皆是匆匆过客,且有其归宿。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">秋之将暮,烟霞愈浓,大有孤注一掷之气势,万物纷纷呈现最后一搏,决然毅然地不再回头。那果敢,苍凉豪迈,凄美得令人心疼。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;"></span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">今年的霜降,终于使这座城市有了些许风骨。一场霜后,明月也更为清冷凝重,它高悬于夜空,守一份丰富的安静,独而不孤…</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">霜降了,取一缕月的清辉作引子,广阔天地间,如歌的行板中,收拢曾经的美好。当最后一朵霜花飘入心房,愿深沉如那一抹银霜,承接前路的灯火可亲。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">霜降时分,万物凝眸,秋,已终章。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;"></span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">霜降人间,终别离!</span></p>