古风·入青云

竹影轩窗

<p class="ql-block">摘要:</p><p class="ql-block">晨钟启扉后,诗人拄杖攀山,不顾露湿,终凌峰望日,心怀澄澈。</p> <p class="ql-block">晨钟破雾启山扉,竹杖挑云踏翠微。</p><p class="ql-block">露湿青衫浑不顾,心牵霄汉自相随。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">攀崖敢趁风初起,探径何愁石未摧。</p><p class="ql-block">待得凌峰凭栏望,一腔澄澈映朝晖。</p>