填词浅说 006 诗词之辨

吴隐

<p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">词虽名诗余,然去雅、风甚远。拟于国风,庶几近之。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">‍然二南之诗虽多闺帷,其词正、其音和,又非词家所及,盖诗余之作其变风之遗乎。惟作者变而不失其正,斯为上乘。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">‍《西圃词说》:诗人之词,真多假少。词人之词,假多真少。如《邶风·燕燕》《邶风·日月》《邶风·终风》等篇,实有其别离,实有其摈弃,所谓文生于情也。</span></p><p class="ql-block ql-indent-1"><span style="font-size:15px;">‍若词则男子而作闺音,写其景也。忽发离别之悲,咏物也。全寓弃捐之恨,无其事,有其情,令读者神绝色飞,则所谓情生于文也。此诗词之辨也!</span></p>