<p class="ql-block"><b>生意味着死,生与死是一对孪生兄弟。</b></p><p class="ql-block"><b>向死而生,却不畏死才能真正乐于生;</b></p><p class="ql-block"><b>安于死,而不为死所苦才是真正的生。</b></p><p class="ql-block"><b>死是一件无须乎着急去做的事,是一件无论怎样耽搁也不会错过了的事.,一个必然会降临的 节日。”</b></p><p class="ql-block"><b>让我也’能平静安详的回归大自然吧!</b></p><p class="ql-block"><b>死的尊贵在于生时的无愧无悔;</b></p><p class="ql-block"><b>死的平静在于生时的坦坦荡荡>一一一~一一</b>一一一</p> <p class="ql-block">死去本知万事空</p><p class="ql-block">魂归本草香气中</p><p class="ql-block">但愿草药皆有情</p><p class="ql-block">我以我魂保康宁。</p> <p class="ql-block">'躬耕杏林六十春,</p><p class="ql-block">一曲长歌护花魂; </p><p class="ql-block">强项不怕鬼张目,</p><p class="ql-block">柔肠最恐流泪人; </p><p class="ql-block">不向权势投媚眼,</p><p class="ql-block">乐于贫苦献愛心; </p><p class="ql-block">行事坦荡无恶梦,</p><p class="ql-block">大医精诚有缤纷; </p><p class="ql-block">缱绻百草回天手,</p><p class="ql-block">佑我民族精气神。</p> <p class="ql-block">我和谁都不争,</p><p class="ql-block"> 和谁争我都不屑;</p><p class="ql-block"> 我爱大自然,</p><p class="ql-block"> 其次是艺术;</p><p class="ql-block"> 我双手烤着,</p><p class="ql-block"> 生命之火取暖;</p><p class="ql-block"> 火萎了,</p><p class="ql-block"> 我也准备走了</p><p class="ql-block">我会対一世界说一声</p><p class="ql-block">我来过了</p><p class="ql-block">我会对生活微笑的说我此生无怨无悔</p><p class="ql-block">朋友们亲人们我爱你们。</p> <p class="ql-block">《苦耕寄语》中夫</p><p class="ql-block"> 六十五年苦耕忙,</p><p class="ql-block">春风桃李满庭芳。</p><p class="ql-block">十贤弟子承仁术,</p><p class="ql-block">一脉丹心济世堂。</p><p class="ql-block">纵使霜侵身抱恙,</p><p class="ql-block">犹存暖意系岐黄。</p><p class="ql-block">此生已把医魂铸,</p><p class="ql-block">笑对流年鬓染霜。、</p><p class="ql-block">只憾体衰难执箸,</p><p class="ql-block">空怀济世叹斜阳。</p><p class="ql-block">待我南归回望时</p><p class="ql-block">你们个个是栋梁。[强] [强][强]</p> <p class="ql-block">《祭中夫文》 </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">时维吉日,奠我杏林老翁。 公享年八十有六,悬壶六十又五,今驾鹤西去,草木含悲,桃李垂泪。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">忆公生平,初入杏林,便怀济世之志。携仁心仁术,行医于世,解苍黎之苦, 救病痛之厄。遇贫者施药不吝,见危者施救不辞,诊室灯影伴我天天, 案头医籍久伴晨霜。六十五年间,手把脉诊千万次,口传医理无数言,终得十徒皆成栋梁,承公之术,续公之德,使岐黄薪火绵延不熄。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">公晚年虽多病缠身,体虽衰龙执诊脉之腕,辩证用药细心不倦,常念医道仁心。 </p><p class="ql-block">尔愚事医五十余年,临证万千,瘥病无数,审谛覃思,略有所悟,今逾悬车之年,幸得众贤及弟子相助,将其愚见浅识汇聚成篇,为杏林添一簇花絮,为后世绵延无限福泽,实乃余生之所愿,亦不愧为医之天职。且让那绵绵的药香,永系我痴情的魂魄,待到横空雨过后,杏林花开满园春。</p><p class="ql-block"> 每闻弟子疗愈重疾,便露欣然之笑;偶思未竟医案,亦存憾惜之怀。此等医者初心,至老未改,至逝未移。</p><p class="ql-block">今公驾鹤,虽隔阴阳,然公之仁心,如朗月照世,惠及后人;公之医名,如青松立岗,永留人间。弟子承其业,患者念其恩,乡邻传其德,公虽逝,精神不朽。</p><p class="ql-block"> 惟愿清酒一杯,蔬果几碟,奠公于灵前。愿吾在天安好,一路走好;愿吾之魂安息,亦佑我医道昌隆,众生安逸康。尚飨! </p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">“尚飨”亦作“尚享”。旧时用作祭文的结语,表示希望死者来享用祭品的意思。</p>