游秀湖

梁森

<p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">游秀湖</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">一鉴湖光映碧岑,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">风摇堤柳荡清阴。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">桥连曲径通花坞,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">舟泛涟漪逗客心。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">稚子垂纶依石坐,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">老翁敲弈对松吟。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">绵阳胜景藏幽处,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">半日偷闲忘古今。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">游秀湖后记</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">暮秋午后,偶得闲暇,信步绵阳人民公园,寻至秀湖。初临便见碧波如镜,映着远处叠翠,堤上柳丝轻拂,携来满径清芬。循桥而行,穿花坞、闻鸟鸣,忽闻孩童笑语,原是稚子傍石垂钓,屏息间满是童真;转角又遇松荫下二老对弈,棋子落盘声与松风相和,自成意趣。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:22px;">此湖无名山大川之壮阔,却藏着市井生活的温润。临湖久坐,看游船漾开细浪,任时光随云影漫流,竟忘了俗务纷扰。归途始觉,所谓惬意,未必在远方胜景,或许正是这般藏于城心的一汪碧水、几分闲情,足以慰人心。</span></p>