<p class="ql-block" style="text-align:center;"><b>第三十四章 成大</b></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">作者:老 子</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">诵读:老 站</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">视频素材:木头_主号 老站</p> <p class="ql-block"><b>原文:</b></p><p class="ql-block">大道泛兮,其可左右。</p><p class="ql-block">万物恃之以生而不辞,功成而不有。</p><p class="ql-block">衣养万物而不为主,常无欲,可名于小;</p><p class="ql-block">万物归焉而不为主,可名为大。</p><p class="ql-block">以其终不自为大,故能成其大。</p> <p class="ql-block"><b>译文:</b></p><p class="ql-block">大道广泛流行,无所不到。</p><p class="ql-block">万物依赖它生长而不推辞,有所成就而不自以为有功。</p><p class="ql-block">养育万物而不自以为主,它不求名利,无私无欲,可以称它为小;万物归附而不自以为主宰,可称它为大。</p><p class="ql-block">由于它始终不自以为伟大,所以才能成就它的伟大。</p> <p class="ql-block">本章中,老子提到“大道泛兮,其可左右”,指出道具有其超越时空的普遍性;同时,也具有“功成而不有”的无私本质。</p> <p class="ql-block">接着,老子以“常无欲,可名于小”,“万物归焉而不为主,可名为大”中“小”与“大”的辩证关系揭示谦卑与包容的力量,呼应“江海处下而为百谷王”的智慧。</p><p class="ql-block">“不自为大,故能成其大”,道的伟大源于不刻意追求“大”,而是通过无欲、不争的自然状态实现。</p> <p class="ql-block">《道德经》第三十四章以道的“无私无欲”为镜,指引人摒弃傲慢与占有欲,在谦卑中成就真正的伟大。</p><p class="ql-block">这一法则对个人修养与社会治理均有指导意义。</p>