明月墨缘阁书画社会员习作周展第202510-3期(总78期)

双耳

<p class="ql-block">  今天的会员活动日由黄卫群老师组织,主题确定为“纪念至圣先师孔子诞辰2576年”。孔子是中国古代思想家、政治家、教育家,儒家学派创始人。儒家学说是中华优秀传统文化的重要组成部分。孔子在哲学、社会学、伦理学、教育学、政治学等诸多领域均有建树,对后世影响深远。他的“仁”与“礼”成为国家施政和个人修养的重要准则,有教无类的平民教育思想使华夏文明得以传承。两千年来孔子的儒家思想备受尊崇,影响着一代又一代人。</p> <p class="ql-block">临创作品</p> <p class="ql-block">受邀参加“纪念至圣先师孔子诞辰2576年‘大成节’典礼”合影</p> <p class="ql-block">参加“军地书画艺术珍品收藏展”合影</p> <p class="ql-block">参展作品展示</p> <p class="ql-block">参展作品展示</p> <p class="ql-block">‌书画同源</p><p class="ql-block"> 书画同源理论由元代艺术家赵孟頫首次明确提出‌,他在实践和理论中系统阐述了书法与绘画的共同性,书画同源理论的核心在于强调书法与绘画在技法、审美和起源上的共同性。</p><p class="ql-block">那么如何理解“书画同源”呢?</p><p class="ql-block"> 汉代扬雄曾说:“言,心声也;书,心画也;声画形,君子小人见矣。”<span style="font-size:18px;">言为心声,书乃心画”,这句话揭示了书画与心灵的紧密联系。</span>表明书法不仅是文字的书写,更是人品的体现。中国书法艺术中蕴含着丰富的道德精神层面,与中华传统美学紧密相连。</p><p class="ql-block"> 而作为“文房四宝”的笔墨纸砚,更是中国书法与中国绘画艺术之间的桥梁。它们使得中国书画艺术在审美和形式上实现了融通和共生。</p><p class="ql-block"> 所以,对“书画同源”的正确理解应该是:中国书法和中国绘画艺术不仅在形式上相互借鉴,更是在精神内涵上相互呼应。它们共同植根于中华美学思想,蕴含着中华道德文明精神。</p> <p class="ql-block">孔子语录</p> <p class="ql-block">德不孤必有邻</p> <p class="ql-block">德不弧必有邻</p> <p class="ql-block">德不孤必有邻</p> <p class="ql-block">人无远虑必有近忧</p> <p class="ql-block">人无远虑必有近忧</p> <p class="ql-block">唐.王之涣.凉州词(其一)</p><p class="ql-block">黄河远上白云间,一片孤城万仞山。羌笛何须怨杨柳,春风不度玉门关。</p> <p class="ql-block">元赵子昂.题画诗</p><p class="ql-block">越山隔涛江,风起不可<span style="color:rgb(57, 181, 74);">渡</span>。</p><p class="ql-block">时於图中看,居然在烟雾。</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">明代画家沈周为其画作《有竹居图》所题的诗句</span></p><p class="ql-block">小桥溪路有新泥,半日无人到水西。</p><p class="ql-block">残酒欲醒茶未熟,一帘春雨竹鸡啼。</p> <p class="ql-block">子夜吴歌·秋歌</p><p class="ql-block">唐·李白</p><p class="ql-block">长安一片月,万户捣衣声。</p><p class="ql-block">秋风吹不尽,总是玉关情。</p><p class="ql-block">何日平胡虏,良人罢远征。</p> <p class="ql-block">雨后云林图.元·杨维桢</p><p class="ql-block">浮云载山山欲行,桥头雨余春水生。</p><p class="ql-block">便须借榻云林馆,卧听仙家鸡犬鸣。</p> <p class="ql-block">梅花.北宋·王安石</p><p class="ql-block">墙角数枝梅,凌寒独自开。</p><p class="ql-block">遥知不是雪,为有暗香来。</p> <p class="ql-block">唐·杜甫</p><p class="ql-block">陶冶性情在底物,新诗改罢自长吟。 </p><p class="ql-block">孰知二谢将能事,颇学阴何苦用心。</p> <p class="ql-block">言必信行必果</p> <p class="ql-block">《深圳市纪念孔子诞辰2576年盛会咏怀》</p><p class="ql-block">黄卫群/诗</p><p class="ql-block">盛典鹏城文博堂,群贤雅聚沐祥光。</p><p class="ql-block">屏间圣像衣垂古,席上儒生论史长。</p><p class="ql-block">仁者爱人涵世味,己心非欲鉴天常。</p><p class="ql-block">躬行悟道中和意,万代师/尊礼乐扬。</p> <p class="ql-block">敏而好学,不耻下问。</p> <p class="ql-block">仁者爱人</p> <p class="ql-block">万世师表</p><p class="ql-block">注:“万世师表”用的马王堆简帛体,风格古朴率真,笔画带有简帛文字的自然舒展感,还原了先秦文字的韵味。</p><p class="ql-block"> “万世师表”对应的孔子核心思想主要有:</p><p class="ql-block"> 1. 教育思想:以“有教无类”打破知识垄断,“因材施教”适配不同学子,奠定了古代教育的基本理念;</p><p class="ql-block">2. 伦理思想:以“仁”为核心,主张“克己复礼”“仁者爱人”,构建了传统社会的道德准则;</p><p class="ql-block">3. 治学思想:“温故知新”“学思结合”等主张,成为后世治学的经典方法。</p><p class="ql-block"> 这些思想让孔子成为后世教育与文化的标杆,“万世师表”正是对其思想影响力的高度概括。</p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block">鹧鸪天·国庆七十六周年荔枝公园</p><p class="ql-block">长青诗社雅集. 黄卫群</p><p class="ql-block">七六风华庆此秋,荔枝园里聚同俦。</p><p class="ql-block">笔挥墨韵书家国,诗涌豪情向远洲。</p><p class="ql-block">研古墨,泛文流,雅堂茶暖解清愁。</p><p class="ql-block">同心共贺山河盛,翰墨长笺记胜游。</p> <p class="ql-block">元代康里巎巎草书:《渔父辞》</p><p class="ql-block"> 屈原既放,游于江潭,行吟泽畔,颜色憔悴,形容枯槁。渔父见而问之曰:“子非三闾大夫与!何故至于斯?”屈原曰:“举世皆浊我独清,众人皆醉我独醒,是以见放。”渔父曰:“圣人不凝滞于物,而能与世推移。世人皆浊,何不淈其泥而扬其波?众人皆醉,何不哺其糟而歠其酾?何故深思高举,自令放为?”屈原曰:“吾闻之,新沐者必弹冠,新浴者必振衣;安能以身之察察,受物之汶汶者乎?宁赴湘流,葬于江鱼之腹中。安能以皓皓之白,而蒙世俗之尘埃乎!”渔父莞尔而笑,鼓枻而去,乃歌曰:“沧浪之水清兮,可以濯我缨;沧浪之水浊兮,可以濯吾足。”遂去,不复与言。</p><p class="ql-block">内容介绍</p><p class="ql-block">《渔父》乃《楚辞》中屈原之作,这是一篇楚辞体散文,也是一篇对话体哲理文。描绘了屈原被流放后,在江畔与渔父的对话场景。文章表达了屈原对高洁品格的执着追求,以及面对人生困境时不同价值观的碰撞。</p><p class="ql-block">历史上对《渔夫》作者是否屈原有争议。</p> <p class="ql-block">瑞鹤图</p> <p class="ql-block">松林鹤鸣迎朝阳</p> <p class="ql-block">舞日</p> <p class="ql-block">思荷</p> <p class="ql-block">人生哪能多如意,</p><p class="ql-block">万事只求半称心</p> <p class="ql-block">毛泽东词.西江月.井冈山</p> <p class="ql-block">节临文征明.落花诗卷</p> <p class="ql-block">38、心遽体留,一乖也;意违势屈,二乖也;风 燥日炎,三乖也;纸墨不称, 四乖也;情怠手阑,五乖也。</p><p class="ql-block">——临书谱</p> <p class="ql-block">39、乖合之际,优劣互差。得时不如得器,得器不如得志。若五乖同萃, 思遏手蒙;五合交臻,神融笔畅。</p><p class="ql-block">——临书谱</p> <p class="ql-block">40、畅无不适,蒙无所从。当仁者得意忘言,罕陈其要;企学者希风叙妙,虽述犹疏。</p><p class="ql-block">——临书谱</p> <p class="ql-block">41、徒立其工,未敷厥旨。不揆庸昧, 辄效所明;庶欲弘既往之风规,导将来之器识,除繁去濫,睹迹明心者焉。</p><p class="ql-block">——临书谱</p> <p class="ql-block">42、代有《笔阵图》七行,中画执笔三手,图貌乖舛,点画湮讹。顷见南北流传,疑是右军所制。虽则未详真伪,尚可发启童蒙。</p><p class="ql-block">——临书谱</p> <p class="ql-block">临兰亭序(一)</p> <p class="ql-block">临兰亭序(二)</p> <p class="ql-block">临兰亭序(三)</p> <p class="ql-block">临兰亭序(四)</p> <p class="ql-block">刘氏</p> <p class="ql-block">素文</p> <p class="ql-block">张文汉老师展示五体书法</p> <p class="ql-block">翩若惊鸿,婉若游龙。荣曜秋菊,华茂春松。髣髴兮若轻云之蔽月,飘飘兮若流风之回雪。远而望之,皎若太阳升朝霞; 迫而察之,灼若芙蕖出渌波。秾纤得衷,修短合度</p><p class="ql-block">译文:身姿如受惊的鸿雁,柔美似游动的蛟龙;容光焕发如秋菊,风华茂盛如春松。时隐时现如轻云遮月,飘摇不定似回风旋雪。远望如朝霞中的太阳,近观似清水中的荷花,体态不肥不瘦,身高恰到好处……</p> <p class="ql-block">作品名称:宋苏东坡《临江仙》。</p><p class="ql-block">书体:米意行草。</p> <p class="ql-block">作品名称:宋.曾几。《三衢道中》。</p><p class="ql-block">书体:米意行书。</p> <p class="ql-block">临王羲之十七帖</p> <p class="ql-block">临王羲之十七帖</p> <p class="ql-block">墨咏</p> <p class="ql-block">五福临门 </p><p class="ql-block">社长点评:崔老师的这幅《五福图》以传统水墨技法,生动诠释了“五福临门”的祥瑞主题。画面以素白宣纸为底,巧妙突出母虎与五只幼虎的温情互动。母虎居于视觉中心,身形矫健,威严中透出慈爱,目光所及之处,幼虎或依偎或嬉戏,姿态灵动,笔墨浓淡相宜,虎纹勾勒流畅,皮毛质感呼之欲出,尽显生命活力。右侧“五福臨門”题字与画面相得益彰,既点明寓意,又平衡构图。整体作品不仅展现了中国画“以形写神”的精髓,更通过虎族天伦之景,传递出家庭和睦、福泽绵长的美好祝愿,堪称一幅意蕴深厚的吉祥佳作。</p> <p class="ql-block">福禄吉祥</p> <p class="ql-block">柿柿如意</p> <p class="ql-block">毛泽东.沁园春.雪</p><p class="ql-block">北国风光,千里冰封,万里雪飘。望长城内外,惟余莽莽,大河上下,顿失滔滔,山舞银蛇,原驰蜡象,欲与天公试比高?须晴日,看红装素裹,分外妖娆。江山如此多娇,引无数英雄竞折腰。惜秦皇汉武,略输文采。唐宗宋祖,稍逊风骚。一代天骄,成吉思汗,只识弯弓射大雕。俱往矣,数风流人物,还看今朝。</p> <p class="ql-block">醉花阴·薄雾浓云愁永昼</p><p class="ql-block">宋·李清照</p><p class="ql-block">薄雾浓云愁永昼,瑞脑销金兽。</p><p class="ql-block">佳节又重阳,玉枕纱厨,</p><p class="ql-block">半夜凉初透。东篱把酒黄昏后,</p><p class="ql-block">有暗香盈袖。莫道不销魂,</p><p class="ql-block">帘卷西风,人比黄花瘦。</p> <p class="ql-block">刘禹锡.陋室铭</p> <p class="ql-block">苏轼.定风波</p><p class="ql-block">莫听穿林打叶声,何妨吟啸且徐行。竹杖芒鞋轻胜马,谁怕?一蓑烟雨任平生,料峭春风吹酒醒,微冷,山头斜照却相迎。回首向来萧瑟处,归去,也无风雨也无晴。</p> <p class="ql-block">杨慎.临江仙</p><p class="ql-block">滚滚长江东逝水,浪花淘尽英雄。是非成败转头空。青山依旧在,几度夕阳红。白发渔樵江渚上,惯看秋月春风。一壶浊酒喜相逢。古今多少事,都付笑谈中。</p> <p class="ql-block">喜上眉梢</p> <p class="ql-block">东篱佳色</p> <p class="ql-block">傲雪</p> <p class="ql-block">鹤</p> <p class="ql-block">重阳登山随吟.梁英剑诗书</p><p class="ql-block">扶筇拾级踏秋光,身近云根意自长。</p><p class="ql-block">不较鬓边消永夜,但贪门外醉斜阳。</p><p class="ql-block">难忘故国如回去,漫数归鸿呈远翔。</p><p class="ql-block">笑指黄昏同作伴,此心未减少年狂。</p> <p class="ql-block">明.杨慎.临江仙.</p><p class="ql-block">滚滚长江东逝水,浪花淘尽英雄。是非成败转头空。青山依旧在,几度夕阳红。白发渔樵江渚上,惯看秋月春风。一壶浊酒喜相逢。古今多少事,都付笑谈中。</p> <p class="ql-block">大林寺桃花写.唐·白居易</p><p class="ql-block">人间四月芳菲尽,山寺桃花始盛开。</p><p class="ql-block">长恨春归无觅处,不知转入此中来。</p> <p class="ql-block">富贵神仙</p> <p class="ql-block">无题</p> <p class="ql-block">富贵神仙</p> <p class="ql-block">仙鹤</p> <p class="ql-block">临篆</p> <p class="ql-block">唐王维,桃源行</p><p class="ql-block">渔舟逐水爱山春, 两岸桃花夹古津</p><p class="ql-block">坐看红树不知远, 行尽青溪不见人。</p><p class="ql-block">山口潜行始隈隩, 山开旷望旋平陆。 </p><p class="ql-block">遥看一处攒云树, 近入 干家散花竹。</p><p class="ql-block">樵客初传汉姓名, 居人未改秦衣服。 </p><p class="ql-block">居人共住武陵源,还从物外起田园。</p><p class="ql-block">月明松下房栊静, 日出云中鸡犬喧。</p><p class="ql-block"> 惊闻俗客争来集, 竞引还家问都邑。</p><p class="ql-block">平明闾巷扫花开, 薄暮渔樵乘水入。 </p><p class="ql-block">初因避地去人间, 及至成仙遂不还</p><p class="ql-block">峡里谁知有人事,世中遥望空云山。 </p><p class="ql-block">不疑灵境难闻见, 尘心未尽思乡县。</p><p class="ql-block">出洞无论隔山水, 辞家终拟长游衍。 </p><p class="ql-block">自谓经过旧不迷, 安知峰壑今来变。</p><p class="ql-block">当时只记入山深,青溪几度到云林。 </p><p class="ql-block">春来遍是桃花水, 不辨仙源何处寻。</p> <p class="ql-block">宁静致远</p> <p class="ql-block">编审:张代新</p><p class="ql-block">美篇:聂建平</p>