心鉴苍穹的美篇

心鉴苍穹

<p class="ql-block">石阶轻踏入幽深处,花影扶疏掩古寺。</p> <p class="ql-block">“花径”二字题牌上,风送苔痕上衣袂。</p> <p class="ql-block">树色参差遮望眼,足音惊起林间翠。</p> <p class="ql-block">谁言山门多寂寥?几度回眸见人归。</p> <p class="ql-block"></p> <p class="ql-block">潭光不语照云行,一镜平铺接太清。</p> <p class="ql-block">树垂青影随波动,天染蓝痕入水明。</p> <p class="ql-block">远岫微茫藏宿雾,轻风暗度作秋声。</p> <p class="ql-block">欲问此心何所寄?浮生半日已忘名。</p> <p class="ql-block"></p> <p class="ql-block">飞泉自裂千寻壁,白练横垂向空掷。</p> <p class="ql-block">雷声未歇谷中应,珠沫纷飞湿人衣。</p> <p class="ql-block">石骨苍寒承雪落,林光摇碎映潭微。</p> <p class="ql-block">坐看尘外生清响,不觉山深日已西。</p> <p class="ql-block">两崖对峙势如门,一线穿行入莽原。</p> <p class="ql-block">路绕峰腰盘鸟道,云浮岭表护松根。</p> <p class="ql-block">青芜满目皆生意,白霭浮空自吐吞。</p> <p class="ql-block">莫道行途多险远,登临方觉天地宽。</p>