《晚椒悟秋》

雨天有晴

<p class="ql-block">美 篇 号:500515332</p><p class="ql-block">笔 书:雨天有晴</p><p class="ql-block">图片来源:网 络</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">  晚椒悟秋 </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> “要得’的是——秋日最后一茬的辣椒,辣得人不要命。‘背时’</span><span style="font-size:15px;">(注)</span><span style="font-size:20px;">中悄然释怀情至深处,只是那春色已离你越来越远。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">《七绝·秋悟》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">一叶秋韵润清霜,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">千山暮色隐椒燃。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">莫道西风无画笔,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">枫情燃尽九重炎。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;"> 明知秋日辣椒极辣仍偏要品尝,一如明知春色难留仍曾执着,“自讨苦吃”的背后,藏着对过往的坦然与释怀。那“背湿”者</span><span style="font-size:15px;">(注:后背湿透的人)</span><span style="font-size:20px;">种下的辣,恰是岁月熬出的甜,待这秋光燃尽,便迎得来年春的序章。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">真可谓:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">一口辣到心头碎,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">满眼枫红是血痕。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">莫笑川人太“背时”,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:20px;">烧尽秋光始是春。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">四川方言:</p><p class="ql-block">注<span style="font-size:15px;">①“背时”,不听人劝做事而失败,无同情,对当事人,以调侃的方式表达对其不幸遭遇幸灾乐祸之嫌。倒霉,不走运等。此外,“背时”也可以用于谴责或嘲讽某些人或行为。如;自讨苦吃。常用于形容人做事总遇挫折。具体含义可能因语境和地区而异。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> </span><span style="font-size:18px;">注</span><span style="font-size:15px;">②“背湿”:指干苦力的人——那些在烈日下劳作、后背湿透的人,旁人或戏称他们是与命较劲的“背时鬼”,可这秋日里辣得过瘾的椒,不正是他们亲手种下的吗?</span></p>