<p class="ql-block">当晨露沾衣始觉寒,枫叶初丹菊初黄时,二十四节气中第 17 个节气 —— 寒露,已悄然叩响深秋的门扉。</p> <p class="ql-block">远山如黛,枫叶渐次晕染出霞色;篱边菊丛,已悄悄铺展开金黄,恰应了 “寒露惊秋晚,朝看菊渐黄” 的诗意。</p><p class="ql-block">长空里,最后一批鸿雁列阵南归,翅尖驮着残阳;水泽边,蒹葭沾露如霜,偶有寒鹭独立滩头。一滴露坠,染黄一叶秋;一阵风过,扫落满庭诗。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">《寒露》</p><p class="ql-block">姚佳〔当代〕</p><p class="ql-block">白云作伴几凭阑,鸿雁来宾故著单。</p><p class="ql-block">菊始黄华生静意,风行红叶褫清欢。</p><p class="ql-block">西湖山色连天老,北岭秋声入梦寒。</p><p class="ql-block">宿水餐风犯霜露,更从何处认青鸾。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">《咏廿四气诗·寒露九月节》</p><p class="ql-block">元稹〔唐代〕</p><p class="ql-block">寒露惊秋晚,朝看菊渐黄。</p><p class="ql-block">千家风扫叶,万里雁随阳。</p><p class="ql-block">化蛤悲群鸟,收田畏早霜。</p><p class="ql-block">因知松柏志,冬夏色苍苍。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">《寒露日阻风雨左里诗》</p><p class="ql-block">曹彦约〔宋代〕</p><p class="ql-block">久谓热当雨,兹来归近家。</p><p class="ql-block">露寒迟应节,天变勇飞沙。</p><p class="ql-block">瓮白应浮酒,篱黄可著花。</p><p class="ql-block">一江三十里,直欲问仙槎。</p> <p class="ql-block">《月夜梧桐叶上见寒露》</p><p class="ql-block">戴察〔唐代〕</p><p class="ql-block">萧疏桐叶上,月白露初团。</p><p class="ql-block">滴沥清光满,荧煌素彩寒。</p><p class="ql-block">风摇愁玉坠,枝动惜珠干。</p><p class="ql-block">气冷疑秋晚,声微觉夜阑。</p><p class="ql-block">凝空流欲遍,润物净宜看。</p><p class="ql-block">莫厌窥临倦,将晞聚更难。</p> <p class="ql-block">《寒露同李洗松宿方塘书舍》</p><p class="ql-block">邱云霄〔明代〕</p><p class="ql-block">露重怜今夕,秋深试薄寒。</p><p class="ql-block">溪声乱篱落,月色动柴关。</p><p class="ql-block">菊密欲藏径,花娇故傍栏。</p><p class="ql-block">相看疑梦寐,秉烛问更阑。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">这寒暖交织的时节,既有 “袅袅凉风动” 的清寂,更有 “千家风扫叶” 的斑斓,将人间酿成最醇厚的清秋滋味。</p><p class="ql-block">今日寒露,愿所有人都被人牵挂。托这风露寄一句:风寒露重,勿忘加衣。</p>