十五的月亮十六圆 一轮清辉俩种圆满

夏黎(请勿送花)

<p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">中秋,在大地弥漫着桂香的夜晚,天空晴朗明月高悬的时刻, 人间瞻仰万家相庆,这是忙碌了一年的人们,怀揣希望等待秋收的一刻;是每逢佳节倍思亲感念的一刻,是花好月园人间团圆的美好希望的一刻。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">中秋月下的宴席让人回味,然而喧闹之后,独坐在十六宁静的月光下,那份熨帖与安详,也更能真正沉入心底。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">十五的月亮十六圆”,说的不只是天象,更像是生活赠予我们的温柔启示——最好的圆满,往往需要多一份耐心的等待。如同田间的庄稼,急急收割,总难免几分青涩;若能多守候一日,籽粒便多一重饱满,那份丰盈,是时光酿出的甘甜。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">今夜,让我们就着这缕为普天下离人而明的月光,再赏这篇千古绝唱。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">宋·苏轼《水调歌头·明月几时有》</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">丙辰中秋,欢饮达旦,大醉,作此篇,兼怀子由。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">明月几时有?把酒问青天。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">不知天上宫阙,今夕是何年。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">我欲乘风归去,又恐琼楼玉宇,高处不胜寒。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">起舞弄清影,何似在人间。</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">转朱阁,低绮户,照无眠。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">不应有恨,何事长向别时圆?</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">人有悲欢离合,月有阴晴圆缺,此事古难全。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">但愿人长久,千里共婵娟。</span></p> <p class="ql-block">“明月几时有?把酒问青天。”</p><p class="ql-block"> 起笔便是磅礴的孤独。他不问凡人,直问青天,将一己之困惑抛向宇宙,尽显哲思的浩瀚与胸襟的开阔。</p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">  “不知天上宫阙,今夕是何年。”</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 由现实飞升至幻境。这不仅是好奇,更潜藏着对人间失意的疏离,以及对理想国度的刹那神往。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">  “我欲乘风归去,又恐琼楼玉宇,高处不胜寒。”</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 是全词矛盾的支点。“归去”是诱惑,“恐”与“寒”是清醒。天才的漂泊感于此尽显:人间虽苦,仙界亦非归宿。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">  “起舞弄清影,何似在人间!”</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 是千回百转后的落地与顿悟。从幻境抽身,发现与自我的影子共舞,亦是逍遥。此句完成了从“出世”到“入世”的关键转折,肯定了人间温情的价值。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">  “转朱阁,低绮户,照无眠。”</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 月光从远天收束至人间窗棂。一个“转”,一个“低”,拟人化的月光成了主动的探望者,默默关怀着每一个不眠的灵魂,充满了人情的暖意。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">“不应有恨,何事长向别时圆?”</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 一句看似无理的埋怨,道尽天下离人共通的心事。月圆人缺,物我矛盾,情感在此刻变得无比真挚、动人。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">  “人有悲欢离合,月有阴晴圆缺,此事古难全。”</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);"> 是洞悉世事的悲悯与坦然。他将个人情感升华至宇宙规律,以自然的永恒变幻来注解人生的必然缺憾,从而获得内心的平静。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">“但愿人长久,千里共婵娟”</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">这是全篇精神的升华。既然完美难求,便转而追求心灵的恒久与共。这已超越一己相思,成为对一切离别之人的美好祝愿,成就了最温暖、最辽阔的圆满。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">总而言之,这首词的伟大,在于它将文人高远的哲思,化作了百姓口中最朴素的慰藉。月亮的“圆”,不在天边,而在苏轼放下执念、拥抱不完美的刹那心间。这正如同“十五的月亮十六圆”这句民谚所蕴含的生活智慧——最好的圆满,往往需要一夜的沉淀与等待。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">它可能是在异乡打拼的游子,迟了一天收到的家书;可能是田间农夫,在十五忙碌后,十六晚上才能静享的一壶浊酒与团聚。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(176, 79, 187);">生活从无十全十美,正如月相变幻无常。但只要我们心存“长久”的念想,即便相隔“千里”,也能在同一片月光下,找到情感的连接与共同的温暖。这轮由苦难淬炼、于十六夜方得圆满的明月,最终照进的,是千家万户的窗棂,抚慰的是每一个在悲欢离合中,依然坚韧前行的心灵。</span></p> <p class="ql-block">注:图片来自于网络</p>