<p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">历史记载,李自成攻占太原后游览双塔寺,曾作有一首风格质朴直白的诗,极言双塔之高耸。《咏双塔》:郝庄两座塔,就把天来穿。穿也穿不上,多放两块砖。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 逛双塔寺有感</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">高塔看云卷,秋风到禅院。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">欲遂凌云志,再加两层砖。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">今夜已在平遥古城。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 次平遥古城外</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">秋风凋碧树,羁旅近日暮</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">笑啖牛肉锅,消食三百步。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">大同有感</span></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 离开大同两天了,依照过往的习惯,该写篇游记介绍大同。然而,却提不起兴致探讨什么石窟、寺院、木塔……</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 耿彦波,这个名字在我提笔构思游记时,霸道地将一切风花雪月的文字挡在身后。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 第一次听到耿彦波,是前往应县木塔的拼车小伙伴,我起先认为她的旅游功课包括当地现代名人轶事。回来路上,这位小伙伴又再次扯上耿彦波的话题,敬仰、崇拜,兼而有之。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 21世纪的一个干部,背后能有如此风评,我很惊讶。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 去太原高铁的路上,我向司机打听他对耿市长可有印象? 司机一听就来了话题,直言道:“大同这几年没有耿市长就没有这样的变化,如果再给他五年,就更好了”,语气中是自豪和惋惜。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 我斟酌一下,继续问他:“可是,抹黑他的人说他搞出了很多地方债。” </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> “给老百姓办实事搞点地方债怎么了?”他理直气壮。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 我一般不怎么相信宣传口的各种报道,但是,这位老百姓口中的好干部我deepseek一下,目前插着“争议型”标签。我想,大抵是上下“好的”标准不同吧。究竟哪种好才是好?两种好是否可能统一呢? 或许时间才能给一个答案吧。但是,眼下我认同这位司机的话:“老白姓认定的好才是可以口耳相传的好。”因为,五千年文化告诉我们,能够口耳相传的都是极致的好和坏。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 我经历过八任局长,能和耿市长相比同属一类的,唯一人耳。我这一嘴,我单位的人都知道是谁,因为,历经沧桑,才知道一个这样的领导对一个单位而言既重要却难得。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 可以口耳相传的好才是真的好,冲着这句话我才将大同游记写成对耿彦波的感悟。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 过去我对国家之幸、民族之幸总是局限在我中华民族存亡之际的英雄辈出。不仅有李大钊陈独秀这般先驱;还有毛主席,周总理这些革命家;还有于敏,黄令仪这些奉献者。如今,应该再延伸一些,在当今资本渗透到社会各个角落的年代,还能有追求人生意义、排除困难,积极为百姓办实事的人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 我认为,新的时代,拒腐蚀永不沾几乎困难重重,难于登天。能找到人生意义,认准人生意义,践行人生意义,实在难能可贵。因此,也是概率很低。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 八个里面有一个,人生之幸也。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">集大地主、官僚士绅和巨贾大商于一体的豪门,1949年之后是没有出路的。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 王家大院有感</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">地方豪强气,排场惊后世。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">只待革命后,一切归历史。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 在平遥古城</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">古城半日游,随意前后走。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">风来飞雨丝,张灯南城头。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 过双林寺</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">城外双林寺,北齐远近知。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">彩塑两千尊,相聚追往事。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 过小西天</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">先人技超前,妙手塑佛天。 </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">流连似有得,欲说已忘言。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 壶口瀑布(一)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">千军到壶口,万马不回头。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">黄河精神在,谁与我争斗。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 壶口瀑布(二)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">浊浪向天卷,涛声空谷喧。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">黄河十八弯,千里下高原。</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"> 回家</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">平遥霜晨早,倦鸟知归巢。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">店家惜别意,归途千里遥。</span></p>