《鹧鸪天》三首 <p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">鹧鸪天·岁月成花</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">岁月研磨作蕊芽,心泉细溉自芳华。晴光漫洒千重锦,雨意轻滋万缕霞。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">抛俗累,任风斜,眉间心上绽新花。人生一路皆风景,何处春光不驻家。</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">鹧鸪天·岁月簪花</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">岁月簪花不自知,诗囊羞涩酒盈卮。松风煮茗敲冰骨,竹露调羹洗砚池。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">云出岫,月移时,流光抛掷未为迟。云山万叠藏真意,开到荼蘼也是诗。</b></p> <p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">鹧鸪天·自勉</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">松间鹤影竹间茶,岁月何妨笔底花。篱下菊香凝露冷,窗前梅蕊破冰斜。</b></p><p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">经霜雪,历烟霞,初心未改鬓先华。若将诗酒酬天地,何处青山不是家?</b></p>