<p class="ql-block">王铎草书《杜诗四首》:素綾本,縱25.1cm;橫220.2cm,書于清順治三年(1646),遼宁省博物館藏。</p> <p class="ql-block">何限倚山木,吟诗秋叶黄。蝉声集古</p> <p class="ql-block">寺,鸟影渡寒塘。风物悲游子,登临忆侍郎。</p> <p class="ql-block">老夫贪佛日,随意坐僧房。</p><p class="ql-block">生死论交地,何繇见</p> <p class="ql-block">一人。悲君随燕雀,薄宦走风尘。绵谷元通汉,它江</p> <p class="ql-block">不向秦。五陵花满眼,传语故乡春。秋窗犹曙色,木落</p> <p class="ql-block">更天风。日出寒山外,江流宿雾中。圣朝无弃物,老病已成翁。多少</p> <p class="ql-block">残生事,飘零任随转蓬。路出双林外,</p> <p class="ql-block">亭窥万井中。江城孤照日,山谷远含风。兵革</p> <p class="ql-block">身将老,关河信不通。犹残数行泪,忍对百花丛。</p> <p class="ql-block">丙戌三月夜岩荦廷尉过访闲观大观佳帖戏书子美诗为二弟仲和王铎时五十五岁</p> <p class="ql-block">原帖</p> <p class="ql-block">附:杜诗四首</p><p class="ql-block">一、《和裴迪登新津寺寄王侍郎》杜甫</p><p class="ql-block">何限倚山木,吟诗秋叶黄。</p><p class="ql-block">蝉声集古寺,鸟影度寒塘。</p><p class="ql-block">风物悲游子,登临忆侍郎。</p><p class="ql-block">老夫贪佛日,随意宿僧房。</p><p class="ql-block">诗人杜甫于上元元年(760年)与友人裴迪秋游同登蜀州新津寺的酬唱之作。</p><p class="ql-block">二、《赠别何邕》<span style="font-size:18px;">杜甫</span></p><p class="ql-block">生死论交地,何由见一人。</p><p class="ql-block">悲君随燕雀,薄宦走风尘。</p><p class="ql-block">绵谷元通汉,沱江不向秦。</p><p class="ql-block">五陵花满眼,传语故乡春。</p><p class="ql-block">杜甫客居成都期间,为送别友人何邕北归长安所作。</p><p class="ql-block">三、《客亭》杜甫</p><p class="ql-block">秋窗犹曙色,落木更天风。</p><p class="ql-block">日出寒山外,江流宿雾中。</p><p class="ql-block">圣朝无弃物,老病已成翁。</p><p class="ql-block">多少残生事,飘零任转蓬。</p><p class="ql-block">诗人杜甫于宝应元年(762年)避乱梓州途中所作,抒发漂泊西南之际的羁旅之思。</p><p class="ql-block">四、《登牛头山亭子》杜甫</p><p class="ql-block">路出双林外,亭窥万井中。</p><p class="ql-block">江城孤照日,山谷远含风。</p><p class="ql-block">兵革身将老,关河信不通。</p><p class="ql-block">犹残数行泪,忍对百花丛。</p><p class="ql-block">安史之乱,诗人杜甫流寓四川梓州期间登临牛头山所作。</p>