这也忒美了吧!

巴林闲人

<p class="ql-block">晨光未醒城先静,一灯如豆照书声。</p> <p class="ql-block">笔落纸间惊梦影,字字如星引路行。</p> <p class="ql-block">扫帚轻推残夜冷,似我孤身踏雪行。</p> <p class="ql-block">不问前程多远近,只因有光便启程。</p> <p class="ql-block">慢步何妨春意迟,一枝一叶总成诗。</p> <p class="ql-block">寒风守访千言稿,冷面逢人笑我痴。</p> <p class="ql-block">莫道长文无人读,真心自有共鸣时。</p> <p class="ql-block">寸心不逐流光改,山自成峰静待知。</p> <p class="ql-block">七次沉书信,心随暮色凉。</p> <p class="ql-block">茶冷对街灯,泪落湿衣裳。</p> <p class="ql-block">然犹磨第八稿去,字字如叩旧心房。</p> <p class="ql-block">终得回音从纸起,道是“你在用心讲”。</p> <p class="ql-block">原来坚持非壮举,不过再试一次光。</p> <p class="ql-block">不羡标题争流量,偏爱市井话寻常。</p> <p class="ql-block">蹲身听讲腌菜方,一笑人间烟火香。</p> <p class="ql-block">老街修履针针细,缝进光阴岁月长。</p> <p class="ql-block">琐碎之中藏大美,笔尖温热写沧桑。</p> <p class="ql-block">何须处处登高榜?自有清音入梦乡。</p> <p class="ql-block">翻出旧日记,字乱心亦伤。</p> <p class="ql-block">曾写“我不堪写作”,如今泪眼看过往。</p> <p class="ql-block">那个跌撞少年郎,咬牙走过风与霜。</p> <p class="ql-block">今虽仍卡文,焦虑未曾忘,</p> <p class="ql-block">却不再轻言弃,因知成长在日常。</p> <p class="ql-block">非是一跃千山外,而是每日多一行。</p> <p class="ql-block">记住:</p> <p class="ql-block">你走的每一步,都在点亮前方。</p> <p class="ql-block">哪怕无人鼓掌,哪怕夜太长,</p> <p class="ql-block">只要心火不灭,路就不会荒。</p> <p class="ql-block">慢一点,再慢一点,也没关系,</p> <p class="ql-block">只要脚步未停,终会遇晨曦。</p> <p class="ql-block">昨日江畔行,夕照染波明。</p> <p class="ql-block">金粉浮流水,童声笑风筝。</p> <p class="ql-block">驻足忽心动,提笔记深情:</p> <p class="ql-block">“努力非只为终点行,</p> <p class="ql-block">更是配得这沿途景。”</p> <p class="ql-block">抬头见天光入怀,暖意如星。</p> <p class="ql-block">轻语对自己:这也忒美了吧,此生值得前行。</p>