<p class="ql-block"> 明人唐仲实先生有诗《<b>七古·遣怀</b>》云:</p><p class="ql-block">繁昌县前白杨树,随处柴门傍水开。</p><p class="ql-block">可是夜深风露冷,流萤一个渡江来。</p><p class="ql-block"> 列位诗友,请结合图片,运用你的想象,写出你的佳作。</p><p class="ql-block"> 第32期题图时间:9月17-21日,本期须嵌词:胡杨。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">本期精品导读</b>:</p><p class="ql-block"><b>赞胡杨</b>(七绝)</p><p class="ql-block"><b>文/天山牡丹</b></p><p class="ql-block">虬枝铁干立黄沙,饮尽风霜骨自华。</p><p class="ql-block">纵死千年身不倒,犹擎落日照天涯。 </p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">天山牡丹公主的这篇《赞胡杨》写得相当好。</p><p class="ql-block">层次分明与体物精切: 首句状形(虬枝铁干于黄沙中),次句写其经历与品格(饱经风霜而风骨自显),三句转写其死后奇迹(身不倒),四句合于其不朽姿态与精神象征(擎落日)。起承转合清晰,由形及神,由生及死,层层递进,体物(抓住核心特征)精切。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">蕴藉与协调: 整体风格苍劲雄浑,用词如“虬枝”、“铁干”、“风霜”、“骨”、“擎”等,与赞颂胡杨坚韧不朽的主题高度协调,无浅露之感。“骨自华”置于“饮尽风霜”后,增添了内在的锋芒。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">用词恰当性: “虬枝铁干”、“饮尽风霜”、“骨自华”、“身不倒”、“擎落日”等词句凝练有力,意象鲜明,准确描绘了胡杨的形态与精神,无生造词语。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">语言凝练典雅:如“饮尽”、“骨自华”、“犹擎”等,避免了平白直叙。曲说效果明显,如以“饮尽风霜”代指饱经磨难,以“骨自华”喻指内在品格的高贵,以“擎落日”象征生命的顽强与壮美。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">语言物象精美与意境: 物象(虬枝、铁干、黄沙、风霜、落日、天涯)选择典型,组合有力,画面感强。语言精炼而富有表现力,共同营造出苍凉、雄浑、悲壮、不朽的深远意境。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">立意:抓住了胡杨的核心精神,避免了单纯咏其形态或陷入“老骥伏枥”之类的陈旧比喻。“擎落日”的意象较有新意。语言整体刚劲不粗疏,情感充沛不平淡,感触集中(坚韧不朽)不纷杂。表达凝练,无琐碎浮泛之感。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">灵动与余味: 语言刚健有力,“擎”字尤其生动传神,赋予静态的胡杨以巨大的力量感。结句“犹擎落日照天涯”境界开阔,意象壮美(落日、天涯),余韵悠长,令人联想到胡杨虽死犹生、傲然守护大漠的永恒姿态,极具感染力。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">景语情语深度: 前两句“虬枝铁干立黄沙,饮尽风霜骨自华”以景语为主,但“立”、“饮尽”、“骨自华”已暗含情语(赞美其坚韧与内在高贵),非蜻蜓点水。后两句“纵死千年身不倒,犹擎落日照天涯”是强烈的情语升华,直指其不朽精神,感慨植根于具体的物象特质(死而不倒),非无根之木,能引发对生命韧性的共鸣。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">咏物不粘著,情景不熟滥: 全诗紧扣胡杨特性(沙漠生存、形态遒劲、死而不倒),但不停留于表面描绘,重点在其象征的精神品格(坚韧、顽强、不朽、壮美)。避免了流于“沙漠卫士”等较常见的、功能性赞美,上升到生命哲学的高度。情景结合紧密,“风霜”、“死”、“落日”、“天涯”共同烘托苍凉悲壮的氛围,烘托其不屈情绪非常到位。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">若即若离,形神兼备,比兴得法: 完美体现。前两句写实(形)中寓神(骨自华),后两句超越写实(身不倒、擎落日是神化),虚实相生。全诗是胡杨的赞歌,更是对其象征的人类坚韧不拔、死而不朽精神的颂扬,比兴运用成功。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">声调上: 各句声母分布较为均匀,无明显同声母字密集导致拗口的情况。如首句“虬(q)枝(zh)铁(t)干(g)立(l)黄(h)沙(sh)”,声母变化丰富。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">这首《赞胡杨》是一首非常成功的七言绝句,语言精炼刚健,意象雄浑典型,意境苍凉壮阔,立意高远深刻。作者通过起承转合的巧妙结构,由形入神,层层递进,最终以“犹擎落日照天涯”的惊人意象,将胡杨坚韧不朽的精神升华到极致,结句余味无穷。情感真挚浓烈,完全避免了浅白、俗气、直露、老干体等问题。此诗形神兼备,虚实相生,达到了咏物诗的上乘境界。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b style="font-size:22px;">佳作共欣赏:</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>胡杨秋色</b>(七律)</p><p class="ql-block"><b>文/藏红花先生</b></p><p class="ql-block">大漠澄湖一鉴开,胡杨金甲映蓬莱。</p><p class="ql-block">扁舟载得双鱼篓,笑语惊飞数鹭徊。</p><p class="ql-block">千载虬枝凝铁骨,半泓秋水洗尘埃。</p><p class="ql-block">谁言戈壁无颜色?且看仙乡入画来。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>胡杨</b>(七律)</p><p class="ql-block"><b>文/我黼子佩</b></p><p class="ql-block">铁壁胡杨朔气隆,遮沙抱雪斗苍穹。</p><p class="ql-block">千年不变黄肤色,九域犹传碧血功。</p><p class="ql-block">立尽风霜成傲骨,吸残沆瀣化烟虹。</p><p class="ql-block">精魂已共星河转,扼守边疆见赤忠。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>胡杨颂</b>(七律)</p><p class="ql-block"><b>文/一抹 </b></p><p class="ql-block">虬枝擎日指苍穹,大漠盘根战朔风。 </p><p class="ql-block">百劫黄沙铮铁骨,九重炎暑铸精忠。 </p><p class="ql-block">生当傲立枯荣外,死亦长昂天地中。</p><p class="ql-block">敢问痴情深几许?三千岁月自从容。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>胡杨誓</b>(七律)</p><p class="ql-block"><b>文/我黼子佩</b></p><p class="ql-block">碧血胡杨誓有声,沙蒸难改旧时情。</p><p class="ql-block">驼铃碎月心长待,雁字沉霜泪尽倾。</p><p class="ql-block">为爱何辞寒碛苦,擎天终作玉壶清。</p><p class="ql-block">三生石畔精魂铸,瀚海斜阳抱柱盟。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>昆仑女神</b>(七律)</p><p class="ql-block"><b>文/冯群青</b></p><p class="ql-block">昆仑冰刃割苍茫,韧立胡杨碛漠伤。</p><p class="ql-block">严雪无情分伉俪,痴心半世恸玄黄。</p><p class="ql-block">餐风何惧霜侵鬓,饮露偏教骨化钢。</p><p class="ql-block">红屋傒望来往客,知君再返未彷徨。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>胡杨</b>(七律)</p><p class="ql-block"><b>文/常林</b></p><p class="ql-block">寂寞沙洲孤鹜惊,胡杨列阵锁边城。</p><p class="ql-block">虬枝蹴破千重雪,枯干浑成百纵兵。</p><p class="ql-block">暮染昆仑风凛冽,朝闻古道马嘶鸣。</p><p class="ql-block">笃行矢志终不弃,地老难抛大漠情。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>胡杨湖泛舟</b>(七绝)</p><p class="ql-block"><b>文/鸿山老道</b></p><p class="ql-block">胡杨湖畔风光美,水镜澄蓝一泛舟。</p><p class="ql-block">片片金黄题绮梦,春心荡漾醉清秋。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>胡杨</b>(七绝)</p><p class="ql-block"><b>文/李华</b></p><p class="ql-block">大漠风高朔气狂,胡杨金叶染秋光。 </p><p class="ql-block">不同桃李争春色,独守荒沙万里霜。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>金秋看胡杨</b>(七绝)</p><p class="ql-block"><b>文/震撼哥</b></p><p class="ql-block">乘风万里赴新疆,大漠欣逢喜欲狂。</p><p class="ql-block">试问何能心若此,只缘生性爱胡杨。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>水波胡杨</b>(七绝,新韵)</p><p class="ql-block"><b>文/张秋耕</b></p><p class="ql-block">波上秋风染晚芳,胡杨叶叶蕴情长。</p><p class="ql-block">金身砺炼雨霜后,舟载一湖琥珀光。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>胡杨</b>(七绝)</p><p class="ql-block"><b>文/陈佐明</b></p><p class="ql-block">荒沙盐地乐盘根,固土防风无怨言。</p><p class="ql-block">虽死犹生终不倒,胡杨傲立护家园。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>梦胡杨</b>(七绝)</p><p class="ql-block"><b>文/听风</b></p><p class="ql-block">久慕胡杨造化功,梦驰大漠谒奇雄。</p><p class="ql-block">狂沙淬得金鳞甲,立定乾坤万丈风。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>胡杨</b>(五绝)</p><p class="ql-block"><b>文/心木</b></p><p class="ql-block">大漠胡杨立,风沙难掩姿。</p><p class="ql-block">千秋存傲骨,生死铸传奇。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>候</b>(五绝)</p><p class="ql-block"><b>文/夏建威</b></p><p class="ql-block">雨多沙河阔,胡杨迟迟秋。</p><p class="ql-block">犹比千年恋,野风吹不休。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>胡杨</b>(新韵)</p><p class="ql-block"><b>文/云然</b></p><p class="ql-block">胡杨迎风灿,西北阻沙尘。</p><p class="ql-block">两情坚如许,千年根连根。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>浣溪沙·胡杨映潭</b></p><p class="ql-block"><b>文/罗泽贤</b></p><p class="ql-block">金叶垂云引目瞻。胡杨环水抱清潭。波光万顷接天蓝。</p><p class="ql-block">一叶轻舟随棹漾,双人情侣伴歌酣。秋风拂袂语甜甜。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>江城子·胡杨 </b></p><p class="ql-block"><b>文/刘爱强 </b></p><p class="ql-block">古城胡杨立斜阳,倚危墙,伴寒江。露起苍凉,残烬化星芒。一点微光破静寂,映荒浦,自芬芳。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>鹧鸪天·秋咏</b></p><p class="ql-block"><b>文/刘爱强 </b></p><p class="ql-block">玉露凝霜枫叶丹,金风吹彻菊花天。寒潭澈影云书雁,空谷传声涧弄弦。</p><p class="ql-block">胡杨立,岫含烟,平分秋色自悠然。心随霁月千山外,笔揽山河一梦间。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>清平乐·大漠渔歌</b></p><p class="ql-block"><b>文/藏红花先生</b></p><p class="ql-block">沙黄水澈。万树镶金叶。一棹摇开云影叠。惊起白鸥如雪。 </p><p class="ql-block">阿郎笑数银鳞。阿依漫理罗裙。却道秋风胜酒,醉红两颊黄昏。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>沁园春·西风胡杨</b></p><p class="ql-block"><b>文/GGLY</b></p><p class="ql-block">饮马天山,解甲河西,戈壁铸魂。忆荒原初拓,狼窥篝火,草湖新垦,碱噬犁痕。渠网擒沙,林屏锁漠,剑化犁铧别有春。惊回首,竟星垂棉海,稻涌昆仑。</p><p class="ql-block">谁言塞外无亲?看热泪、融冰四十轮。有钢枪埋穗,心连烽燧,戍楼映月,情系边屯。白髮还歌,黄童亦吼,总是兵团血脉真。斜阳外,正胡杨挺立,照彻乾坤。</p>