画中桃

子诺

<p class="ql-block">山下茅屋住画郎,笔底春风总难藏。</p> <p class="ql-block">日日描花换斗粮,偏是桃花色不彰。</p> <p class="ql-block">忽有仙踪入梦乡,枯枝一握话沧桑。</p> <p class="ql-block">半块窝头施善念,换来妙笔点韶光。</p> <p class="ql-block">三夜凝神墨未凉,纸上桃开香满堂。</p> <p class="ql-block">从此村前村后看,千树万树尽红妆。</p> <p class="ql-block">我提着竹篮进山寻石青,天边云薄,山风微冷。</p> <p class="ql-block">半山腰老桃树下坐着个婆婆,白发如雪,眼似秋潭。</p> <p class="ql-block">她望着那根枯枝叹气,像在等一个久别的故人。</p> <p class="ql-block">我摸出怀里最后半个窝头,递过去时手都有些抖——</p> <p class="ql-block">饿久了,谁不心疼这点食?</p> <p class="ql-block">她接过去慢慢吃了,没道谢,只指着枯枝说:</p> <p class="ql-block">“你若能画出它开花的样子,便有造化。”</p> <p class="ql-block">我笑她痴,枯枝怎会开花?</p> <p class="ql-block">可夜里点灯铺纸,那句话却在耳边绕了三圈,</p> <p class="ql-block">像春风拂过冻土,裂开一道缝。</p> <p class="ql-block">连画三夜,墨干了又研,灯灭了又点。</p> <p class="ql-block">第三夜子时,窗外无风,屋内忽起轻响。</p> <p class="ql-block">抬头一看,画中桃花竟簌簌落下,</p> <p class="ql-block">花瓣飘在纸上,香在鼻尖,</p> <p class="ql-block">而那白发婆婆就站在门口,笑得像个偷糖的孩子。</p> <p class="ql-block">“我是守桃仙,”她说,“等你三年了。”</p> <p class="ql-block">原来这山中老桃树,本是天上瑶池遗落的根,</p> <p class="ql-block">逢春不开,只为等一颗诚心来唤醒。</p> <p class="ql-block">她取出一支笔,通体青玉,笔尖一点朱砂似血:</p> <p class="ql-block">“此为‘生花笔’,画花则真,画桃则灵。”</p> <p class="ql-block">话音未落,人已不见,唯余笔在手,温润如春水。</p> <p class="ql-block">第二年春,山下变了样。</p> <p class="ql-block">那棵老桃树竟开了花,粉霞般铺满山坡,</p> <p class="ql-block">蜂蝶成群,连鸟儿都换了新调子。</p> <p class="ql-block">我用生花笔画了一幅《桃源初醒》,</p> <p class="ql-block">挂在村口,夜里竟引来萤火绕画飞舞,</p> <p class="ql-block">有人说,那是桃花魂在游荡。</p> <p class="ql-block">从此买画的人踏破门槛,</p> <p class="ql-block">有人出十两银要一幅《百桃图》,</p> <p class="ql-block">我摇头:“一文不少,一文不多。”</p> <p class="ql-block">穷人家孩子过年想贴张年画,</p> <p class="ql-block">我就连夜画一对桃枝贴门上,</p> <p class="ql-block">说是辟邪,其实是想让他们也沾点春气。</p> <p class="ql-block">十年过去,村子叫“桃花村”,</p> <p class="ql-block">每户窗前都有桃影,</p> <p class="ql-block">小孩儿背书都念:“桃之夭夭,灼灼其华。”</p> <p class="ql-block">而那支生花笔,依旧温润,</p> <p class="ql-block">只是我不再问它从何而来,</p> <p class="ql-block">有些缘法,如风过林梢,</p> <p class="ql-block">知道它来过,便够了。</p>