我在景山望京城

一米阳光(ljp)

<p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;">摄影人 · 撰文 :一米阳光</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;">摄影器材:尼康D800</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;">美篇号 :24420166</span></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="font-size:15px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">晨起登景山,京城尽收眼底。紫禁城黄瓦如金鳞,在朝阳下熠熠生辉,殿宇重重,排列齐整,显出帝王气象。远处新起的或正在建设的楼厦,则如春笋拔地,玻璃幕墙映着天光,竟有些刺目……</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">望得故宫,四围的城楼蹲伏着,青灰的城,杂以宫墙黄瓦,在朝日里尽显皇宫大气。循着城墙砖石路,眼入殿阁,分明是古旧与新艳交杂一处,互不相让,又互不相离。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">立于高处,顿觉古今交错——脚下是明清旧迹,眼前是现代都城。六百年来风云变幻,京城终究是京城,只是城中人已换了几茬。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">城中气象,分明是古旧与新艳交杂一处,远眺的人指点江山,或惊或叹,我自以为看尽了京城百态。其实这城何曾被人看透过?它自有它的脾气,它的秘密,向来只示人以模糊的轮廓罢了。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"><span class="ql-cursor"></span></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"></span></p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">人看城,城亦看人。立在山顶,忽然觉得不是我在俯瞰京城,倒是北京四面围合,将我困在这方寸之巅了。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;">心下忽念:心远地自偏,古人诚不我欺……</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"></span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:15px;"></span></p> <p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">🙏🙏🙏 谢谢光临雅赏 🙏🙏🙏</span></p>