《灵魂伴侣》4 争渡

自强不息的时代

<p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">《灵魂伴侣》故事梗概</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">2020 年,疫情如幕,遮蔽人间。山东小城与北京寒夜,青青、黄黄、航航,三人灵魂悄然共振。闺蜜的守望似暖霭,跨城连麦若星芒。疾病与生死的罅隙间,文学音乐淌作心河。平凡烟火,晕染生命诗章。愿君轻启,共赴这场心灵绮旅。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(21, 100, 250); font-size:15px;">点击直接阅读文集</span></p><p class="ql-block"><a href="https://www.meipian.cn/5g90m5vt" target="_blank" style="font-size:15px;"><u>《灵魂伴侣》1 谁省</u></a><a href="https://www.meipian.cn/5g90mdev" target="_blank" style="font-size:15px;"><u>《灵魂伴侣》2 还睡</u></a></p><p class="ql-block"><a href="https://www.meipian.cn/5g90mq0u" target="_blank" style="font-size:15px;"><u>《灵魂伴侣》3 知否</u></a><a href="https://www.meipian.cn/5g90mx5q" target="_blank" style="font-size:15px;"><u>《灵魂伴侣》4 争渡</u></a></p><p class="ql-block"><a href="https://www.meipian.cn/5g90nchz" target="_blank" style="font-size:15px;"><u>《灵魂伴侣》5 消瘦</u></a><a href="https://www.meipian.cn/5g90nhyx" target="_blank" style="font-size:15px;"><u>《灵魂伴侣》6 人静</u></a></p><p class="ql-block"><a href="https://www.meipian.cn/5g90nmcz" target="_blank" style="font-size:15px;"><u>《灵魂伴侣》7 轻手</u></a><a href="https://www.meipian.cn/5g90nw2t" target="_blank" style="font-size:15px;"><u>《灵魂伴侣》8 魂断</u></a></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(21, 100, 250); font-size:15px;">点击听文4-1</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">常记溪亭日暮,沉醉不知归路。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">兴尽晚回舟,误入藕花深处。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">争渡,争渡,惊起一滩鸥鹭。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">《如梦令》--李清照</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">2020年1月24日,庚子年除夕。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">晨曦未露,天幕低垂,一弯残月如孩子啃剩的芝士披萨边,焦黄黯淡,悬于寂寥的城市上空。空气中弥漫着一种无形的压抑,仿佛连月光都被疫情的阴影浸染。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航在沉睡中被震动惊醒,伸手抓过手机,像捧着一只受惊的小鸟。屏幕映出青青的名字。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航,早安!我到火车站了。你多睡会儿,梦里比现实暖和。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“路上小心,到了报平安。”航航回复。六点半,他重又坠入梦境。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">不多时,受惊的“小鸟”又抖动翅膀,航航再次被震醒。这次是武汉ππ的微信:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航哥,武汉……六百多了,才几天啊!记者不敢说实话,怕‘查水表’。我们天天在家熬着,刚出去买排骨,晚了一步,什么都抢光了……”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">花花的信息让航航的睡意被驱散了大半。他不知怎么回复,昏昏沉沉地陷入浅眠。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">第三次被震醒,他打了个激灵。“航,方便听我说吗?急!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“方便!”,手机显示九点整。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">电话拨了进来,信号很差,青青的声音时断时续:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航……红红姐来电……青岛的医生……疫情……大年三十……不来了……”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“什么?医生不上班,那黄黄怎么办?”航航的声音不自觉地拔高。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“红红姐……黄黄得转去北京……”话还没说完,电话“嘟”的一声断了。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航赶紧拨回去,声音再次断断续续:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“九点半到青岛,赶十点的高铁……航,我…我…北京太陌生,…不放心录录,…姥爷…一个人,航……我……我有点慌……”话音未落,电话再次中断。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航几乎没有犹豫,直接给青青发文字信息:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“青,你立刻送黄黄上最近一班去北京的高铁。把车次发我,再给我推一下她的名片。我去接她,直接送北医六院,北京我熟。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">紧接着又一条:“医生的电话也发我,我来对接。黄黄交给我,你就放心吧。办完立刻回诸城,陪姥爷守岁,外面太乱,口罩戴严实!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航…真不知道该说什么。…我替黄黄、红红姐,还有姥爷…谢谢你!…”青青回复的语音信息,竟也断断续续,还带着哽咽。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“博士小姐姐别客气,阳光拍到了林星,理当感谢‘拍卖官’。快去办吧,保持联系。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航定下心神,又沉沉睡去。不知过了多久,那只受惊的小鸟再次拼命抖动翅膀,又是ππ的微信:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航哥,别太担心我们母女,专家们都到武汉了,两个月内肯定能搞定病毒疫苗。好多政府部门、明星都在捐款,马云捐了十个亿,古天乐也捐了一千万……我们两个月后肯定正常上班、正常上课,你别担心。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">花花的语气大反转,充满了官媒的正能量,航航却感到一种莫名的虚浮。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">等他彻底醒来后,见黄黄已加了他微信好友,还给他发了个读书会群聊记录。航航吃了点东西,拿起一本《白夜行》,便提前开车前往北京南站。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">收音机里传来最新的疫情通报:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“截至目前,北京累计确诊新冠肺炎患者22例,昨日新增8例感染者……”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航觉得凉飕飕的,他边开车边给花花发去微信语音:“花花,照顾好自己和朵朵,加油!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">街上异常空旷,车辆稀少。交通导航图和股市大盘一样,绿油油的一片。平日需要一个半小时的车程,今天只用了十五分钟。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航对北京大学第六医院(北医六院)熟稔于心,这座国内精神科的顶尖医院,此刻却似悬在他心口的巨石,随着车轮转动而愈发沉重。直到他在南站大厅坐定,与医生电话确认了黄黄的就诊安排时,心情才略微安定。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航打开手机,翻看着春晚的节目单,喜庆的气氛冲淡了一些阴霾,心中有了一丝侥暖。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">花花ππ的微信再次从手机里弹了出来:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航哥,我家楼上有个妹子,今天去医院的路上去世了……在家发烧两天没去看病,今天她爸妈扶着她去协和医院,还没到医院人就没了……我们都怀疑是那个肺炎……她宝宝才53天……太惨了……”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">这条微信瞬间浇灭了航航内心仅存的火星。航航感到焦虑将他紧紧缠绕。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">抬头望着灰蒙蒙的天空,长叹了一口气。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“这场疫情,会带来多少灾难?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">他默默祈祷着黄黄能顺利抵达北京,也祈祷着远在风暴中心的花花母女,能平安度过这场劫难。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航与花花的邂逅,始于江城武汉那盘热气腾腾的三鲜豆皮。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航作为投资人,去武汉的印刷电路板工厂考察。走进员工食堂厨房,映入他眼帘的是一位身着洁白的大厨服,头戴高高的厨师帽,纤尘不染的围裙系得一丝不苟的身影。航航下意识走了七步,站在厨师对面。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">花花抬起头,没有丝毫显露秀丽的痕迹,却似乎为她那毫无疑问过于显赫的美害羞呢。她好像在努力地减少美的魅力,只是办不到罢了。她的眼神清澈如溪,目光轻轻掠过航航的脸庞。四目相触的瞬间,她又迅速低下头,继续全神贯注地工作。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">淡月朦胧,更有微微弄袖风。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">多谢春工,不是花红是玉红。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">她将浸泡好的绿豆与大米混合研磨成细腻的米浆,沿着烧得滚烫的铁锅边缘均匀浇入,迅速淋上一层蛋液。花花手腕灵巧地转动,锅铲轻翻,转眼间,一张薄如蝉翼、金黄透亮的豆皮便已成型。她熟练地铺上一层蒸得热气腾腾、颗粒饱满的糯米饭;淋上晶亮的麻油、撒上秘制料粉、均匀地铺上炒制好的臊子、仔细地卷起豆皮边缘;双手持着沉甸甸的大铁锅,在空中悠出了一弯弧线,一个干脆利落的翻转,锅中的豆皮来了个漂亮的鲤鱼跳龙门;最后撒上翠绿的葱花,切成整齐的小块;一盘色香味俱全、鲜美诱人的三鲜豆皮就这样呈现在航航的眼前。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航尝了一口,鲜香在舌尖炸开:“妹子,你这豆皮太神了,武汉的馆子哪家都比不上!你有啥秘诀吗?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">花花脸颊泛红。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“领导,臊子不一样呀。外面的大多用榨菜丁、萝卜干、豆腐干什么的,咱用的是香菇、嫩笋、活虾仁还有鸡胸肉丁,再用老法子炒制出来的。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“嗯嗯,难怪这么好吃,完美的材料和工艺,优秀。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“食材一定要新鲜。我一早就去华南海鲜市场挑选撒。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航听着,不禁对这个对食物用心、眉眼间透着秀丽的女人,多了几分好奇。两人你一言我一语地聊了起来,就此结识。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">有一天,航航刚走出厂区大门,花花突然从一旁冒了出来,脸上依旧挂着她那秀丽的单纯。她将一个精致的小食盒递了过来:“领导,您爱吃这个。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航正要推辞,花花却抢先一步:“您务必收下,最后一次给您送啦,以后……以后我就不在公司了。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航满心诧异,细问之下才知道花花被辞退了。辞退的原因实在棘手,也让航航无奈:其一,她在厨房工作时,会毫无预兆地突然倒地,口吐白沫,全身抽搐不止,把同事们吓得不轻。厨房本就是水火交织、刀具林立的危险地带,大家实在担心出什么意外;其二,她有过几次迟到,被发现私自修改了考勤表。后来航航才了解到,花花是位单亲妈妈,独自拉扯着年幼的女儿朵朵,她害怕会因为迟到而失去这份工作。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航收下了那盒豆皮,心里说不出的滋味。毕竟,是自己的企业辞退了她。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">一次,航航在街头闲逛,又偶遇了花花。寒暄之后,得知她打算在自家楼下开一个豆皮店,兼卖热干面,希望能和女儿安稳度日,眼下还为启动资金犯愁。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“唉,没想到租个小店面、买些锅碗瓢盆要这么多钱,就快凑齐了。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">花花又说:“领导,您有文化,给我这小店起个名吧。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“嗯,朵朵的生日是哪天?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“巧了,和我的生日是同一天,阳历三月十四。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航望见不远处武汉长江大桥的引桥,想象从空中俯瞰,像一个个的“圆周”。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“叫圆周豆皮店好吗?正好你俩的生日是圆周率。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航掏出手机,给她转了三万一千四百一十五块九毛二分。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“花花,这算是我借给圆周豆皮店起家的本钱,以后生意做大了,赚了钱再还我。万一……万一要是亏了,也别有压力,就当我还你蹭吃蹭喝的钱。以后我来武汉,你可得管够我的豆皮和热干面啊!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">花花的泪水像断了线的珠子滚落,她用力地点着头。从此,她便一口一个“太阳哥哥”地喊他。航航有些难为情:“干脆叫我航哥吧,自然些。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">从那以后,航航把花花的微信标上了“ππ”。他每次到武汉,花花都会精心为他准备新鲜的三鲜豆皮和地道的热干面,亲自送到他下榻的酒店。而航航,也总会给花花的女儿朵朵带上漂亮的芭比娃娃、可爱的卡通贴纸或者秀丽的学习用具。朵朵每次见到航航,都会像只快乐的小鸟般扑进他的怀里,缠着他讲灰姑娘和水晶鞋的童话故事。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">细心的航航发现,花花和女儿朵朵都偏爱紫色,无论是衣物还是小饰品;他还注意到,花花每天打烊后,都会望着碗中的蛋液发一会儿呆,然后把店里多做的豆皮打包好,悄悄送到附近的养老院,分给那些孤寡的老人。她的敏感、她的善良、她的坚韧,都让航航觉得ππ是个了不起的女人,值得尊重的女人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">流言传到了航航的耳朵里:说他在武汉包养了个年轻漂亮的单亲妈妈,航航压根没在意。后来,航航才得知,花花在工作中突然倒地的异常状况,是因为她患有癫痫病,这让他更关心花花了。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航刚刷到新闻:疾控中心从武汉华南海鲜市场,检测到了新型冠状病毒核酸,他不由得为花花母女捏了一把汗。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">北京南站内,消毒水的味道弥漫在空气中,形成无形的压抑气息。航航坐在等候区,手边放着那本《白夜行》,读着黄黄发来的读书会群聊。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">《白夜行》是东野圭吾的封神之作。故事始于1973年,大阪一栋废弃建筑内惊现一具男尸。此后的十九年间,嫌疑人之女西本雪穗与被害者之子桐原亮司的命运走向了截然不同的轨迹:雪穗凭借美貌与心机步步高升,过上了光鲜亮丽的生活;而亮司则隐匿于无边的黑暗之中,如影子般为雪穗清除一切障碍。他们身边的人,一个个地遭遇不幸或离奇的死亡。两人之间扭曲而又牢固的共生关系,渐渐浮出水面,这份在绝望中坚守的“爱情”,令无数读者为之动容,为之叹息。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">《白夜行》在中国销量已达数百万册,尤其受到年轻读者的喜爱。书中对人性幽微与复杂情感的深刻描摹,引发读者的深度思考,在沉浸式的阅读体验中收获独特的震撼,以致爱不释手。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青黄《白夜行》读书会</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">(以下为群聊节选) </span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(21, 100, 250); font-size:15px;">点击听文4-2</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">雪穗和亮司,就像枪虾和虾虎鱼那种共生关系,让人唏嘘。但……雪穗……唉,她真的太……太决绝了。江利子那么信任她,美佳还那么小……她都下的了手。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">我明白,童年不幸是一道伤疤,留下无法磨灭的印记,要么让人蜷缩起来,或者伸出爪牙。可是,将自己的伤痛,变成刺向无辜者的利刃……我始终觉得,那不是唯一的选择。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">选择用什么方式回应黑暗,太重要了。 我无法接受她把所有人都拖入更深的漩涡,用伤害别人来填补自己的空洞。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青!你从小到大,一直被捧在手心里,说得到轻巧!你根本无法想象,什么是绝望!被人像垃圾一样丢弃,被最亲的人推进不见底的深渊是什么滋味!雪穗和亮司,他们从小受的就是世界的恶意,是人性的丑陋!他们就像被遗弃在暴风雨里的小猫,只能抱在一起发抖,支撑他们活下去的,就只有彼此了啊!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">只因为怀疑雪穗伪造怀孕,多少人就骂她“心机婊”,说她坏到骨子里!可是我……我懂那种不顾一切抓住救命稻草的感觉!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青……我这次人流……那种痛……就像心被生生剜掉一块,血淋淋的,喘不过气……整个世界里根本看不到光……没经历过的人,怎么会懂那种绝望?那种疯狂?雪穗她……她每一步,脚下踩着的都是碎玻璃,都是血啊!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">书里说“我的天空里没有太阳,总是黑夜,但并不暗,因为有东西代替了太阳。虽然没有太阳那么明亮,但对我来说已经足够。凭借着这份光,我便能把黑夜当成白天。”雪穗和亮司就是彼此那一点光。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄,你我之间是没有秘密的。我心里还在一直怪你,这么大的事,为什么不提前告我!虽然,我知道你有多难,有多苦……</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青,你真的不能怪我。那天……我拿到+号的测孕棒,想给他一个惊喜,就在我约他的路上,收到了那个“绿茶婊”发给我的照片,我当时就吐在了车上,眼前一片黑暗,人完全不受控制,我直接就去了医院。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">书里说:“这世上有两样东西不可直视,一是太阳,二是人心。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">对不起,黄黄,你太苦了,我理解你。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">书里说“人生,就像白天和黑夜的交替。但人的命运,并不会像太阳那样,有定时的日出和日落。有些人,一辈子都活在灿烂的阳光下;而另一些人,却只能永远在黑夜里踽踽独行。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">雪穗就一直活在漫漫黑夜里,她拼命地想要抓住一点光。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">我躺在手术台上就想,青青就是我的光。所以,手术一完就微信你了。你就把我接到这个充满阳光的小阁楼啦,还喝着姥爷的全羊汤。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">亲爱的,听你这么说,我对雪穗那种对“光”的极致渴求,多了一分理解。那份光对她而言,可能真的就是活下去的全部意义了。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;"> 只是……唉,只是她抓住光的方式,却熄灭了别人的灯。这一点,我……我还是无法释怀。就说她对养母唐泽礼子,需要人家的时候,甜言蜜语;一旦目的达到,或者人家失去利用价值,就毫不留情地加害。这难道不是赤裸裸的,一种完全“工具化他人”的冷酷吗?即便礼子收养她有自己的期许,但雪穗的回应方式,依然越过了我能理解的底线。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">礼子收养雪穗,难道不也是抱着自己的目的吗?她不过是想把雪穗塑造成她自己心目中理想的人偶,满足她的控制欲。雪穗奋起反抗这种控制,又有什么错?她难道不该把生活牢牢掌控在自己手里吗?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">好吧,就算我们理解她在黑暗中的挣扎。但最后亮司死了,雪穗却连头都没有回一下,径直就走了。从她的表现来看,我真的很难看到她对亮司那种生死相依的留恋和不舍。黄黄,难道这一点,还不足以说明她内心深处那种极致的冷漠吗?哪怕是为了保护自己,那份冷漠也太彻底了。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">不是的!青青,你不明白!雪穗之所以不回头,恰恰是因为她太爱,太爱亮司了!亮司是她生命中唯一的光,是她活下去的唯一支柱。他一死,雪穗的世界就彻底崩塌了,变成了一片永恒的黑暗!她之所以要装作那么冷漠,那么无动于衷,是因为她内心的痛苦已经到达了极限,一旦她回头,一旦她流露出丝毫的软弱,他们之间那种灵魂的共生关系,就会在众目睽睽之下被撕裂得体无完肤!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">我太理解雪穗了……就像我理解现在这个连哭都不敢大声的自己一样……我要是失去了你和红红姐的光,我还能活下去吗?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">雪穗说“我从来就没有拥有过太阳,所以也就不怕失去光亮”,可实际上,亮司的死,带走了她生命中唯一的那一缕微光!那把亮司用来为雪穗剪除障碍、最后也结束了自己生命的剪刀,就像一把锋利的匕首,狠狠地扎在了雪穗的心上。从那以后,她的人生,就真的只剩下永无止境的、冰冷刺骨的黑夜了!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">雪穗经历了那么多的黑暗与背叛,早就看透了人心的丑陋与险恶。我……我当然知道她错了,错得离谱,但站在她的角度……我真的能够理解她内心的那种扭曲和挣扎。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄,我知道你现在心里有多苦。但就算再苦,我们也不能变成自己讨厌的样子,对不对?你能找到属于自己的光,从那么深的痛楚里挣扎出来一点……我……我真的,真的为你……为你觉得,世界还没那么坏。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">雪穗的那些做法,很多时候都是在黑暗中被逼无奈的选择。我亲身经历过那种孤立无援、四面楚歌的绝望,所以我能理解她那种拼命想要摆脱命运折磨的心情,只是……只是她没能找到一条更好的、不伤害别人的路。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄,无论我们多么能够共情他们的痛苦,多么理解他们行为背后的动机,这都不能成为他们去肆意伤害无辜之人的通行证。 那些被他们伤害过的人,江利子,美佳,还有很多很多,她们承受的痛苦,是真实存在的,是永远无法挽回和弥补的,我们不能因为同情施害者就忽略了存在。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青,你这么说,我……我听进去了。或许我错怪了录录,主观臆断他是“渣男”,忽略了录录对我的一片真心,也曲解了你和红红姐对我的关心和爱护。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">这些天……谢谢你一直像小太阳一样陪着我,青青。你和红红姐,就是我温暖的阳光。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">书里说“所谓白夜,究竟是被无情剥夺的夜晚?还是被上天特别赐予的白昼?那个将漫漫长夜伪装成白昼的虚假太阳,它的存在,究竟是出于善意,还是源于恶意呢?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">我以前一直觉得,这个世界对我充满了深深的恶意。但是现在想想,有你和红红姐在我身边,我也拥有了属于自己的光。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">亲爱的,你能这么想,我真的太为你开心了!这才是你能拥有的,也值得拥有的!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">东野圭吾的写作功底确实堪称一绝,整部小说,几乎没有一处雪穗和亮司同框对话的场景,却能将他们之间那种深入骨髓的灵魂共生关系刻画得淋漓尽致,令人叹为观止。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">《白夜行》的日本版和韩国版电影,咱俩以前都一起看过的。我个人最喜欢的是堀北真希饰演的雪穗,我觉得她的气质和雪穗这个角色简直是完美契合,那种清冷又带着一丝脆弱的美感,太到位了。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄你知道吗?你和堀北气质上超级神似,看着你就看到了一个鲜活的雪穗。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">嗯嗯,青青,你和红红姐就是照亮我人生中那些“伪白夜”时刻的真太阳!有你们在,我觉得我的未来,好像都一下子变得亮堂多了!我会努力好起来的!</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(21, 100, 250); font-size:15px;">点击听文4-3</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航读完了《白夜行》群聊,心头沉甸甸的。黄黄浸透着痛苦的文字和几乎撕裂的语音,让他这个曾饱受抑郁折磨的人感同身受。而青青的字里行间,对“伤疤”、“黑暗”与“选择”的理解,也绝非一个全然沐浴在阳光下的人能轻易道出的。她超乎寻常的通透、温柔与坚韧,让航航感到,青青明媚笑容背后,一定藏着故事。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">他抬头望着灰蒙蒙的天空,心中暗下决心:一定要帮助黄黄,就像当年的自己,一步步从抑郁的深渊中走出来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">这时,一个身影闯入了他的视线,在寂寥的人群中显得格外醒目。那是一个身材高挑,线条优雅的女生,步伐稳健而从容。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">凌波不过横塘路,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">锦瑟华年谁与度,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">只有春知处。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">身影越走越近,面容也渐渐清晰。她的脸部线条柔和而流畅,精致小巧的鼻梁增添了恰到好处的立体感;嘴唇微微抿起,嘴角带着笑意,似乎藏着无数俏皮的话语,随时都会脱口而出。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">七步后,她走到航航面前站定,歪头打量着航航。忽然扬起一个混合着武汉码头的爽利与热干面烟火气的笑容,她的尾音上挑、带着一丝娇憨:“航航哥嘞,我就是黄黄撒!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">恰在此时,一缕阳光挣脱了云翳的束缚,穿透车站的玻璃穹顶,不偏不倚地洒落在她的身上,勾勒出一圈温暖的金边。那份酷似日本女星堀北真希的灵动,瞬间冲散了北京南站那因疫情带来的压抑。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航暗自感叹:生命这东西真的奇妙,总能在你意想不到的时刻,带来意想不到的惊喜。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">除夕空旷的街道上,航航单手扶着方向盘,开往北医六院。他将驾驶模式调到舒适档,车子如浮在云端的绸缎般丝滑前行,中控台水瓶的水面静得纹丝不动。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航的余光扫过副驾,黄黄的双腿始终紧绷着,左手死死扣住卡宴副驾三角形安全把手,右手掐住座椅,扣出深深的指印。就像小女孩第一次躺在牙科诊所的皮椅上——挺直脊背装作坦然,肌肉却藏匿着瑟缩。她目视前方,貌似过山车升到最高点时的兴奋,强装着轻松,而她发颤的睫毛,却把内心的紧张出卖得一干二净。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">到达医院后,一切流程却进行得出乎意料地顺利。医生专业地为黄黄做了详细的检查,包括专业的精神状态评估量表、心电图检查、脑部CT扫描,以及血液样本的采集与检验……每一步都进行得井然有序,有条不紊。根据最终的检查结果,医生为她开具了相应的处方药物。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄和航航向医生表达了感谢,并互道了一声特殊时期的“新年快乐”。取完药回到车里,保时捷卡宴中控台上的时钟,时针与分针几乎重叠在了一起,时间不偏不倚地定格在了傍晚六点半。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">平生管鲍我知子,今日陈蔡谁従丘。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">夜航争渡泥水涩,牵挽直欲来瓜洲。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">东坡的诗句,于千年前预见了航航、青青和黄黄的这场旅程。“管鲍之交”讲的是鲍叔牙深知管仲的才华与困境,始终毫无保留地信任、支持对方,这份纯粹的情谊,恰似三人从网络结识到现实同行,彼此照应的模样。而“陈蔡”说的是孔子在陈蔡之地被困,断粮受困却仍有弟子追随的故事,如今他们在道路上,为了与时间赛跑而互相鼓劲,不正是困境中不离不弃的真实写照?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“夜航争渡”的艰辛,“牵挽瓜洲”的执着,成了这段从诸城出发,辗转青岛,一路奔赴北医六院的旅程中,最为生动的注脚。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航从后视镜里瞥见黄黄放松的神态,忽然意识到,这半日对她而言,或许比自己想象得更跌宕起伏。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">此刻,黄黄容光焕发,半倚在副驾,舒展的模样让航航不禁想起电影里劫后余生的女一号。她四下打量,翻看车内的书籍。他从后视镜里发现,黄黄方才还紧盯着书页专注的眼睛,正一眨不眨地上下打量着航航。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">暖雨晴风初破冻,柳眼眉腮,已觉春心动。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航航哥,这车真帅!你也帅。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">驶过德外大街,华灯初上,黄黄突然指着窗外欢呼:“航航哥快看!灯笼亮啦!”德胜门挂起了大红灯笼,光晕透过车窗,在她脸上晕开蜜糖色的光影。
黄黄左手举着手机,时而拍摄窗外街景,时而歪头自拍。手机屏幕在光影交错间一晃,真皮座椅内侧某处的暗影跟着颤动了一下。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄摇摆着双腿,她对着镜头比了个俏皮的手势,全然没注意到身旁的航航。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航航哥,和你一起好有安全感。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“嗯,SUV底盘高,开起来稳,坐着也舒服些。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄眨了眨她那双明亮的眼睛,嘴角一翘。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“那……我们现在去哪儿呀?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“我有几张免费的酒店礼品券,今天就用它来招待‘拍卖官’在帝都住一晚。你今天辛苦了,好好休息一下,明天再回去吧。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄眼中闪烁着狡黠,她凑近航航的脸边,都能感到他脸上的热气。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“哟,去酒店开房。这是‘二姐夫’招待‘小姨子’?在帝都过年吗?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">看着航航一时语塞,哭笑不得的窘状,黄黄忍不住咯咯地笑出声来,那笑声清脆,在车厢回荡,明媚而风情。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄这伶牙俐齿、古灵精怪的模样,完全不像从《白夜行》里走出来那个压抑的雪穗。
航航曾饱受抑郁症的折磨,比常人更能体会到抑郁犯病时情绪的起落。刚才大夫明确诊断,黄黄患上的是双相情感障碍。他非常清楚,此刻黄黄看似情绪高涨得异乎寻常,不过是抑郁症周期循环里的一个情绪波峰而已,绝非真正的拨云见日、雨过天晴。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航的心中充满了担忧,脸上却挂着笑意。他貌似轻松地驾驶,轻松地闲聊,内心却紧绷着。他不断地提醒自己,要开好这辆过山车,照顾好情绪如过山车般起伏不定的黄黄。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航航哥,你觉得小姨子运气好吗?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“好的呀。”航航答得漫不经心,目光却始终紧盯着路况。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“哈哈,我下高铁前花了五分钟打扮了一下,是青青姐教我的。打扮是女生提高运气最短的捷径, </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">既不费功夫,也不费钱。 只要重视自己的外表, 就会吸引和跟自己能量场匹配的人。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“黄黄,你说的太对了,首先说明你是对自己关注的人, 对自己负责的人, 而且你会给别人一个好印象。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“青青姐告我,人和人之间的第一印象七秒钟就形成了。 一旦形成你想再打破它是非常困难的。所以,我跟一个陌生人见面的前7秒钟, 比如你,根本没有时间去展示我的思维深度,就只能靠外貌和打扮,去形成你的第一印象。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“是的黄黄,你的气质,你的品味,你对生活的态度,……我对你的印象非常深刻。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航航哥,你还不是一样?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄凑近了些。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“哥哥这身‘英伦风’,穿得也太帅气醉人了吧。车还这么酷,让青青姐独占‘车搭子’,真的太可惜了。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航感觉到她的气息靠近,握着方向盘的手不自觉紧了紧。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“你这是在逼小姨子酒后驾驶吗?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄的指尖划了下他的手背,电流般地传过他的手臂,痒痒到心上。航航猛地缩回手,单手紧握着方向盘。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“我觉得漂亮的男生更有优势,不会像漂亮女生被外界扣那么多帽子,能得到更多收益。打扮得体,对帅哥来说是提高运气的捷径。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航脑海里还在回味那短暂的触碰,一时竟不知该如何回应。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄见航航没动静,开始撒起娇来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“二姐夫,小姨子饿啦!我要吃北京烤鸭,还要拍照给青青姐看,馋死她!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航笑着点头,打开了车载音乐。黄黄嚷着:“给小姨子放梅子最喜欢的那首歌呗,就是邓丽君那首,我也超喜欢的。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">悠扬而伤感的《别离的预感》,缓缓响起,车窗外的霓虹光影变得细碎摇晃,像极了航航此刻纷乱的心思。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄慵懒地靠在柔软的座椅上,一条腿盘在座位上,另一条腿随着音乐打起拍子,她闭上了眼睛,低声哼唱。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航双手紧握着方向盘,看着副驾上欢快哼唱的黄黄,心头涌起一丝苦涩----这看似明媚的笑容,不过是情绪波峰的短暂绚烂。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(21, 100, 250); font-size:15px;">点击听文4-4</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">励骏酒店坐落于北京金宝街,与紫禁城和王府井交相辉映,浸染着19世纪法兰西风情。航航拖着黄黄的行李箱,服务生躬身推开雕花铜门的瞬间,肖邦的夜曲扑面而来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">身旁的黄黄搂着住他的手臂。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航航哥!这壁画上的美人在看我们!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">17层高的中庭穹顶垂落鎏金光线,缠绕着镀金藤蔓的旋转楼梯如同凝固的歌剧舞台,壁画上的古典美人垂眸浅笑,仿佛随时会步下云端。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“这里好像巴黎歌剧院!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄的声音在挑高的穹顶下回响,惊起了水晶吊灯的一阵轻颤。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">入住台前。服务小哥已经戴上了口罩,正踮脚取下双叶朱顶红的花瓶。黄黄轻触花瓣:“哇,这是真花呀,也太美了吧!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“是的,女士。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">服务小哥将花扔进垃圾桶,再将新剪的花枝插进花瓶:“鲜花每两天就要换一次。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“明明还没开败......”黄黄自言自语,“两天,……生命不该这么短暂。”她盯着尚未蔫败的朱顶红,花瓣上还凝着水珠。她急忙蹲下身,将旧花从垃圾桶中拾起,轻柔地放进一个塑料袋。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄含含糊糊嘟囔着:“未若锦囊收艳骨,一抔净土掩风流。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航默默注视着这一幕,他心头一颤,转身快步走到酒店花店,买了一大束娇艳欲滴的红玫瑰,并请酒店管家送到黄黄的房间,卡片上写道:“黄黄,愿你早日康复,如玫瑰般绽放。----爱你的青青。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">办理完入住后,他们换了衣服,一起走到隔壁一家名为“1949”的烤鸭店。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄的米黄色高领羊绒衫外面,穿了件双排扣深海军蓝色的风衣,领袖口上博柏利标志性的格纹,凸显出领口露出的一枚“胸针”,透着英伦风。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航则身着一袭老式军大衣,也是双排扣,头顶羊剪绒帽子。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“二姐夫真的不可思议,小姨子换了情侣装搭你,你却穿越回了70年代。”黄黄笑着挽着航航的军绿色的胳膊。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“你不是说七秒钟人会形成印象,你说别人会对我俩什么印象?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“炫富呗,老炮儿带着英伦小姨子。你最好装成残疾人,我装成拜金女。人们的印象充满了想象:这大叔得多有钱呀。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“黄黄,你居然看过《老炮儿》,我今天像电影里的男一号吗?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“气质特别像,就是别张嘴,一张嘴就露馅了。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“为什么呀?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“你的牙太整齐,太白了,像男二号。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“完了,我可没那么年轻、那么帅,只能给人不入流演员的印象了。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“别担心,大部分人和鱼一样没有智力,记忆也只有七秒钟,哈哈哈。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">北京烤鸭泛着诱人的琥珀色光泽,片鸭师傅的刀工精湛,肥瘦相间、薄如蝉翼的鸭肉片,码放在了鸭盘中间。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄夹起一片烤鸭,蘸了海鲜酱和细白的砂糖,用薄如宣纸的荷叶饼裹住那油润香酥的肉片。忽然,她眨了眨眼睛,嘴角噙着一抹浅笑:“二姐夫,不请小姨子喝杯酒,庆祝一下劫後重生吗?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">绣面芙蓉一笑开,斜飞宝鸭衬香腮。眼波才动被人猜。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“黄黄,医生刚才特别嘱咐过,你一定不能喝酒,会影响药物的效果。万一喝酒出了什么岔子,我可怎么和你青青姐交代啊。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">只见航航低下头,戴上透明的手套,仔细地将鸭皮蘸糖、鸭肉蘸酱,再将红色山楂糕丝、青色黄瓜条和白色的葱丝,一一放进像半透明的灯笼般的芝麻饼中,放置黄黄的盘中,动作轻柔而细致。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">他又把鸭架熬好的鸭汤,盛到两只斗彩成窑的茶杯中,似将一件珍贵的艺术品,轻轻地推一杯给黄黄。然后以汤代酒,和黄黄碰杯。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“等你身体完全康复了,咱们再找个好地方,痛痛快快地一起喝酒,喝个够,好不好?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">一面风情深有韵,半笺娇恨寄幽怀。月移花影约重来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄开开心心地吃了,痛痛快快地喝了,却又不满地轻哼了一声。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“医生的话才不靠谱,他还说你是我爸呢!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“你父母……现在在武汉吗?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“唔……他们早就不在世了,我是姐姐带大的。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航端着斗彩杯的手猛地一抖,滚烫的鸭汤泼洒在手背上。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“对不起,黄黄,我……我不知道。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“没事儿。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄用手指轻轻点了点自己的脸颊,嘴角勾起一抹笑容:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航航哥,你觉不觉得,我其实挺像一个……芭比娃娃?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航闻言一怔,仔细地打量着黄黄。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">灯光柔和地洒在她身上,那张小巧的瓜子脸,精致的五官,白皙得近乎透明的皮肤,还有那双奇异光彩的大眼睛,卷翘的睫毛如同蝶翼般颤动着。黄黄超越常人的精致感,漂亮得有些不真实,真的像一个被完美打造出来的芭比娃娃。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">暗淡轻黄体性柔,情疏迹远只香留。何须浅碧深红色,自是花中第一流。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航不由得点了点头。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“像,黄黄,你真的就是一个芭比。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄目光松散,声音飘飘如轻盈的羽毛一般。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“我红红姐啊,是一个最顶级的人偶师。她真的太厉害了,凭着她一己之力,在这个污浊龌龊的世界里,把我从一个什么都不懂的小丫头,一路拉扯大。硬是把我培养成了一个光鲜亮丽、学识渊博的‘芭比博士’。 她把我当成了倾尽一切心血去雕琢的最完美的作品。她给我穿最漂亮的衣服,喂我吃最好吃的东西,把我放在最显眼的橱窗里,让所有人都羡慕我。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄顿了顿,目光聚焦地看着航航,用手指了指自己,嘴角勾起一抹诡异的弧度。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“就像一位绝顶聪明的厨师,献上一块凡在肮脏的厨房里被见过,就没人想吃的肉,作为特选的菜肴。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“黄黄,你怎么能这样想。你姐姐一定很爱你,也很为你骄傲。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“爱?骄傲?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄苦苦地笑了一声。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“也许吧。但航航哥,人偶离开了人偶师是活不成的。你知道吗?最完美的人偶,是没有自己的心的。就算有,也是人偶师用她的血肉一点点填进去的。她希望那个人偶能活过来,能回应她的爱。可是,人偶就是人偶。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">她突然压低了声音,凑近航航,眼神亮得吓人。“航航哥,你说,如果这个人偶,有一天自己从橱窗里的大舞台上跳下去,摔得粉身碎骨,那个人偶师是不是就能拿回自己的心血,然后……去过她自己真正想过的生活了?她就不用再守着一个空壳子,假装那是活的了,对不对?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄指间的芝麻饼被她攥的渗出了鸭油,航航终于看清了她的“胸针”,白色的十字架将盾牌分成四个红色的区域,各有一只金色的狮子,下方一条蓝色的带子,上写着拉丁文“Hinc lucem et pocula sacra”。(从这里获得光明和圣杯)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“黄黄,你……别这么想。你姐姐她……”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄把芝麻鸭饼整个塞进了嘴里,腮帮子鼓鼓囊囊的,含混不清地嘟囔。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航航哥,你不觉得’他人即地狱’吗?我们虽然生而自由,却无往不在枷锁中。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“黄黄,自由并不是想啥就干啥,而是想不干啥就不干啥。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航航哥,你车上不是有本《局外人》吗?那本书我也读过。你说那个默尔索,就因为在他妈妈的葬礼上没有哭,就活该被拉去审判,被判死刑?这个世界,未免也太荒唐可笑了点吧。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“哇,没想到你也喜欢加缪的书。是啊,他确实把这个世界的荒诞本质写得入木三分,淋漓尽致。如果你喜欢他的风格,或许可以读一下他的《西西弗斯神话》。那本小册子讲的是西西弗斯因为触怒了神明,被惩罚永无止境地将一块巨石推上山顶----而那块石头每次快要到达山顶的时候,都会因为自身的重量而重新滚落回山脚。但他却在这种看似毫无意义、永无休止的重复苦役里,找到了对抗荒诞、赋予生命意义的力量。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“就像那种……黑色幽默?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄边说边转着手中的斗彩杯,望着杯壁上的公鸡,顶着红红的鸡冠,羽毛鲜艳,姿态威武。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“明知道一切都是徒劳无功,最终都将化为泡影,却还要那么固执地、一遍又一遍地去推那块愚蠢的石头?我……我反正做不到。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄望着头顶的灯。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“我喜欢航航哥车上的另一本书,我就想和霍尔顿一样,当个《麦田里的守望者》。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">听着黄黄这话,航航饮罢了杯中的鸭汤。原来黄黄奇奇怪怪的言语、格格不入的叛逆,是她厌恶成人世界的虚伪,在拼命守护着心里那片未被污染的纯真。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄眯起眉眼望着航航,抬手解下发髻,蓬松的秀发如流云般垂落肩头。她将海鲜酱滴入斗彩杯中晕开,鸭汤蕴酿成琥珀色的温润黄酒。她指尖轻扣杯壁,将杯子递向航航。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">莫许杯深琥珀浓,未成沉醉意先融。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">瑞脑香消魂梦断,辟寒金小髻鬟松</span>。</p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄忽然一歪头。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“梅子生病不和你联系时,你出轨过吗?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航呆住了,还未及开口,她已经凑到航航面前,用一种奇怪的目光盯着航航,一字一顿地问道:“航航哥,梅子……她是自杀的吗?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航夹菜的手突然僵在半空,余光瞥见黄黄盯着自己的眼神,那抹探究太过直白,像是要看穿他藏在心底的疤。航航垂下眼睑,避开了黄黄的眼睛,低头沉默不语。他极为诧异,不明白黄黄为何会突然问出这样一个问题,一种难以名状的、怪异的不祥预感,如同冰冷的毒蛇般悄然爬上了他的心头。斗彩杯沿凝着的鸭汤油星,在水晶灯下亮得刺眼,却照不透两人间骤然沉下来的空气。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">吃完烤鸭,两人并肩向酒店走去。夜色下的金宝街流光溢彩,商家挂起了红灯笼,洋溢着春节的氛围。走着走着,黄黄突然停下了脚步,一双眼睛直勾勾地盯着街边一家豪车店橱窗。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄的脸几乎要贴在了玻璃橱窗上,眼神里透着痴迷的、难以掩饰的渴望,嘴里则像着了魔一般,喃喃地、反复地低语着:“我要那辆车……我要给红红开……我一定要让红红开上那辆车……”她的声音颤抖,带着急切与偏执,一遍遍地重复着同样的话语,陷入了某种执念之中。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航站在一旁,看着黄黄的反应,心里非常不安。他不知道橱窗里的红色SUV为何会让她产生如此剧烈的情绪波动,但他本能地感觉到,黄黄此刻的情绪,似乎是被某种深藏于内心深处的、不为人知的痛苦所触发了。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“有些不对劲。” 航航在心里想着,眼神中流露出一丝担忧。他深知,对于精神疾病患者而言,这种突如其来的情绪剧烈波动,很可能就是病情加重的一部分表现。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“我必须小心应对,千万不能再刺激到她。” 航航暗自提醒自己,然后轻轻地拍了拍黄黄的肩膀,用尽可能温和的语气说道:“黄黄,你的眼光真好啊。这辆红色的SUV,和你姐姐的名字一样好听,都叫‘红红’,真巧。你是名牌大学金融系的高材生,凭你的聪明和努力,一定会拥有属于自己的、说不定比这更好的车。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“那是当然啦!我以后肯定能买得起比这更漂亮、更高级的车,到时候就让红红姐开,SUV底盘高,视野好,开起来最安全啦!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">她巧笑嫣然地说着,过来轻轻抱了一下航航,继续往前走,似乎刚才那段令人不安的情绪波动,真的只是一个无关紧要的、短暂的瞬间而已。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄又恢复了之前的开心与活泼,一路蹦蹦跳跳地跟着航航回到了金碧辉煌的励骏酒店。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">进了酒店那扇雕金繁复、气派非凡的大门后,航航对黄黄说:“我白天睡得有点多,现在不太困,打算去酒店的健身房游个泳,活动活动筋骨。你今天从早上折腾到现在,肯定累坏了,先回房间好好泡个澡,早点休息吧。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">除夕之夜,酒店的泳池里显得格外冷清,除了航航之外,就只有一位兼任救生员的酒店经理在值班。这是一个充满了浓郁巴洛克艺术风情的室内泳池,高高的穹顶上布满了细碎的、模仿星光效果的灯珠。池底用蓝白的马赛克拼贴出了古希腊的图案。墨绿色大理石石柱之间,镶嵌着几幅大型的马赛克壁画,风格尽显文艺复兴时期提香的遗韵。泳池尽头的主壁画,描绘着一群美丽的仙女诗意地栖居在森林之中,有的演奏着大提琴、竖琴等乐器,有的则三三两两地聚在一起,闲适地交谈着。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(21, 100, 250); font-size:15px;">点击听文4-5</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航穿着鲜红色平角泳裤,正慢悠悠游着蛙泳。游到池边翻转时,他把脚蹬在池壁上蓄力,空中突然掠过一抹粉红,两条白皙的大长腿,飞过航航的头顶,如白鸟般蜿蜒划过水面,“嗖”地扎进池中,炸开一片水花。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航刚从水花里站起身,还没缓过神,一抹火红身影自水中一跃而出,白藕般的手臂圈住他的脖子。他往后踉跄半步,在水中站稳,一个女人撞进他的怀里。航航本能地托住她,掌心贴着她的柔软的身体,隔着浸透的泳衣,能清晰感受到肌肤的温度。黄黄笑得肩膀发颤,睫毛上水珠簌簌,锁骨的凹池晃着碎银。绯红的泳衣淌着水珠,与航航泳裤的艳红交叠,像两条火龙相缠,鳞甲蹭着鳞甲,龙蟠虬结。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">翻空白鸟时时见,照水红蕖细细香。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“哎呀,黄黄,你太调皮了,这里是不让跳水的。”航航歉意地看向坐在救生高椅上的经理。她却只是笑着朝他们挥了挥手,示意没关系,不必在意。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄被航航抱着,像条快乐的红龙在水里扑腾着。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“我刚才问过红红姐啦,她说游泳对我是最好的物理治疗呢,让我放心游,没事的!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“你……你还特意带了泳衣来北京?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“哈哈,航航哥,你可不知道你小姨子运气有多好!”她伸手指了指救生高椅上的经理。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“那位救生姐是我的老乡,我们都在汉江边的龙王庙游过泳,那是我们武汉伢的天然泳池!我在学校里,是校游泳队的,也有救生员资格证呢!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">那位酒店经理闻言,也操着一口地道的湖北口音,笑着接过话茬说:“是啊是啊,今天我们俩可都是有家回不了的武汉人,滞留在北京过年,也算是同是天涯沦落人撒!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航也笑着坐到了泳池边,给青青发了消息,简约地把今天的情况告诉了她,还悄悄地偷拍了一张黄黄在泳池边的照片发了过去,并补充道:“你跟红红姐确认一下:黄黄现在可以游泳?我一会儿回房间再和你详细聊。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">这时,黄黄在泳池里游到了航航的身边,扒着池沿对他喊道:“航航哥,一会儿到我屋里来,咱们跟青青姐视频连线,一起跨年啊!你都见过小姨子了,还没见过985中文系博士小姐姐呢,嘻嘻。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">经理从救生椅上跳下来,搓着双手笑道:‘今天除夕,遇到武汉老乡,真的好开心的。这个时间,应该不会再有客人过来了,我想抽空给黄黄妹妹修个美甲,也算老乡见老乡的一点心意。您也可以先回房间休息了,不然,我可就算是失职了。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航航哥,你可别忘了在跨年之前到我房间来撒!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄从泳池边的浴袍口袋里,掏出了自己房间的另一张门卡,眼皮轻轻一掀,单眼眨了一下。递过去时在航航的手心里顿了半秒。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">三人离开了泳池,整个泳池在黑暗中渐渐沉寂下来。航航的手机震动了一下,是青青发来的微信:“和红红姐确认过了,黄黄可以游泳,不要超过半个小时。你回房间后联系我。”手机屏幕的蓝光映在航航的脸上,他带着这缕光,走进了自己的房间。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">床头桌上的木盘里,躺着一只饱满的莲蓬,深绿外壳裹着微微鼓起的青莲,表面还凝着水珠。一旁盛着几颗剥好莲子的青瓷小碟,下面压着烫金信签。“旋折荷花剥莲子,露为风味月为香”的瘦金体字迹映入航航的眼帘。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">腊月三十,这份不合季的清雅,着实让他惊喜。指尖无意识地摩挲着信签边缘,一缕若有似无的荷香,在鼻息间悄然萦绕。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航冲了个澡,躺在大床上,打开Soul,联系上青青。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航,我回到诸城了。刚刚也和红红姐聊过,今天的事情,真的、真的太感谢你了。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“嗨,跟我还这么客气。今天经历的事情可真不少,我给你讲讲吧。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">随后,航航便将从北京南站接到黄黄,到去北医六院就医、检查、开药,再到一起吃烤鸭、入住酒店等一系列的经历,都仔细地向青青叙述了一遍。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青在电话那头沉默了片刻。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航,黄黄……她是个好女孩,只是她的身世有些特殊,心思也比一般人敏感。她是我这辈子最要好的闺蜜,也正因为如此,我才敢放心地把她托付给你。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“青,我其实挺喜欢黄黄的,她身上有种与众不同的睿智和风趣幽默。可是……可是她的情绪波动实在太大了,简直就像坐过山车一样。今天她看到那辆红色库里南的时候,情绪就突然变得很激动,嘴里还一直重复着一些听起来很奇怪的话。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青发过来一张红色SUV的图片。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航,你看是这辆车吗?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“对,就是这辆。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“嗯,这款车的照片,她之前也发给我和红红姐都看过了,还说以后一定要努力赚钱,买一辆送给红红姐。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“这车是……劳斯莱斯……可不便宜啊。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青的声音低沉了下去。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“汽车……是黄黄心里的一个难以解开的结。黄黄六岁那年,曾经遭遇过一场惨烈的车祸,她的父母在那场车祸中双双罹难。红红姐因为当时恰好不在车上,才侥幸逃过了一劫。从那以后,红红姐就独自一人承担起了抚养黄黄的重任。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青的声音更低了些。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“那时候,红红姐才刚满十八,手里攥着一张国内顶尖大学中文系的录取通知书,眼睛里全是光。可一夜之间,天塌了。她把通知书压在箱底,转头就去读了能最快出来工作的医护专科。她说,先得让黄黄活下去。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“那些年,黄黄三天两头生病,她一个人扛着,不知道吃了多少苦。一晃这么多年,黄黄博士都要毕业了,红红姐也三十六了。她除了妹妹和那身白大褂,好像什么都没给自己剩下……唉。”青青轻轻叹了口气。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“这些年来,黄黄的潜意识里一直固执地认为,是她自己开口诅咒了她的继父,才导致了那场家破人亡的车祸。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“她为什么这么想……?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青停顿了一下。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“因为……因为黄黄在她很小的时候,曾经隐约怀疑过,她的继父……可能……可能对她做过一些不好的事情,性侵过她。这些年来,红红姐也带着她去看了不少心理医生,希望能解开她这个心结,让她从过去的阴影里走出来,但效果……却一直不怎么明显,没什么大的改观。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“黄黄……她今天在饭桌上,突然问我……梅子是不是自杀的。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青又沉默了一会儿。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“是的,黄黄她……她有非常严重的自杀倾向,所以这次她突然停药,红红姐才会那么着急,那么六神无主。航,今天的事情,真的要再一次谢谢你。我们虽然只是在Soul这个虚拟的网络平台上偶然结识的,甚至连彼此的真实面貌都还不曾见过,但是你的所作所为,真的让我非常感动,同时也让我感到万分惭愧,觉得自己这个做闺蜜的,实在是太失职了。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“哎,青,这可都是奉您的命令在办事啊。昨天您老人家一声令下,我就得乖乖地去写《咏白海棠》;今天您又发号施令,我就得马不停蹄地赶去北医六院。我就是任劳任怨的小主的执行者而已。说起来,你可是我的伯乐啊,要不是你慧眼识珠,我也不会有今天这番奇遇。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“哼,在夸自己是千里马吧?哈哈哈。”青青的声音终于轻松下来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航,昨天认真读了你那篇《白手起家的人》,不光是你的文字功底,更是你的传奇经历,都让我感到无比的震撼。能够遇上你,我……我真的觉得自己太幸运了。”青青也顺势换了个轻松的话题。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“青,其实你不必妄自菲薄,你的人生会更精彩的。”航航拈起瓷碟里的一颗莲子,摩挲着它青青的外壳。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“你要相信,每一颗看似平凡的莲子,都能亭亭玉立地成长。从它出淤泥的那一刻起,内在的生命力量就会引导着它,向着澄明的阳光,濯清涟而不妖。将自身蕴藏的潜能化作满池芳华。那篇文章,不过是一个普通的成长过程。青,在我看来,你就正是这样一颗充满了无限潜能的种子。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青抬头看了看手机,屏幕上显示十一点半。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航,时间不早了,你先去黄黄的房间看看她那边准备得怎么样了,一会儿我直接连她的视频,咱们一起在线跨年吧。我先去洗漱一下,等跨完年,咱俩再好好</span>聊。” </p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(21, 100, 250); font-size:15px;">点击听文4-6</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航挂断电话,换了件衣服,用黄黄给他的门卡,轻轻刷开了黄黄的房门,他又在门上按了一下门铃,然后才推门走了进去。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航航哥,快过来!” </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航循着声音走到浴室门前,磨砂的玻璃门缝里透出朦胧的灯光。他在门上轻轻敲了三下后,小心翼翼地推开了门。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">刹那间,航航踏入了一座神秘园,浓郁的玫瑰芳香扑面而来,将他温柔地包围。醉人的香气,裹挟着升腾的水汽,钻进航航的鼻息间,那香气清新而淡雅,柔和而甘甜,航航隐隐地嗅到玫瑰花瓣深处那一丝幽微,又听到情人的喁喁私语。航航心神俱醉,他闭上了眼睛,深深地、贪婪地呼吸着这片芬芳。感受到了一种发自内心的宁静,找到了一个可以安放心灵的、充满诗意的栖居之所。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“女人花,摇曳在红尘中;女人花,随风轻轻摆动;只盼望,有一双温柔手,能抚慰我内心的寂寞……” 浴室里,梅艳芳《女人花》的旋律,悠扬而伤感。娟娟的流水声中,传来黄黄丹唇外朗,皓齿内鲜的浅吟,航航也不由得跟着低唱。歌声在浴室里交织回荡,音韵和鸣,仿佛在诉说着一段无尽缱绻的柔情,为浴室平添一抹心旌摇曳的暧昧。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航的视线穿过朦胧的水汽,宽大的浴缸中,黄黄正慵懒地躺在漂浮的红玫瑰与细腻的白色泡沫之间。晶莹的水面透着玉躯,映着芳容。那层层叠叠的玫瑰花瓣与洁白如雪的丰盈泡沫依偎、缠绕,恰到好处地遮蔽着私域,却不经意地勾勒出玲珑有致、起伏曼妙的曲线。黄黄抬眼,明眸善睐,撩拨着航航的心弦,航航已分不清是花还是黄黄了。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">照花前后镜,花面交相映。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航置身于巴黎歌剧院,莎士比亚的《哈姆雷特》正悄然上演。而眼前的黄黄,化作那剧中的奥菲莉亚,美得惊心动魄。如同传说中的人鱼公主,与她亲手编织的、象征着纯洁与哀伤的雏菊花环一起,静静地漂浮在清澈的溪水之上。奥菲莉亚唱着古老的歌谣,血红的花瓣在水中闪烁的光影中萦绕飞舞,那画面令航航甘愿就此沉沦,万劫不复。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄的右臂舒展着,轻浮在水面上,手掌恰好掩盖着最私密的部位。左手搭在高高抬起的右膝盖上,指尖还体迅飞凫地拨弄着花瓣。她修长的手指,涂抹着泛着冷艳的青黑色指甲油,散发出致命的诱惑。她匀称的玉腿探出水面,五个涂着鲜红色指甲油的脚趾,俏皮地微微张合,如五根灵活的手指,朝着航航灵动地勾了勾,姿态翩若惊鸿。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">这一勾,让航航的胸腔起伏,原始的冲动在体内冲撞;他的目光灼热,心跳加速,仿佛就要冲破最后的克制。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航航哥,快来拍我这美甲!救生姐的手艺太赞了。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄喊着。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“我等会儿要报仇!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航被黄黄的这声撒娇唤醒。他收敛起不受控制的悸动,驱散掉心潮澎湃的遐思,恢复了平日从容淡定的神情。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航举起手机,对准黄黄精心修饰过的手指和脚趾,调整着角度和景深,为她拍照。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“报仇?谁惹你了?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“你和青青呗。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“我们什么时候得罪你了?说来听听,肯定有误会。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“哼,瞧你俩昨天在Soul上聊天时那副得意洋洋的劲儿!什么‘淡极始知唇更艳’,那分明就是在夸赞青青姐即便不涂唇膏,自然的唇色也反倒更显得娇艳动人;还有那句什么‘愁多焉得甲无痕’,那不就是在讽刺我心烦意乱,连指甲油掉色也无心修饰吗?你把青青姐当黛玉,就把我当丫鬟,当紫娟了。”黄黄不停地说。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“哼,我这新做的美甲如此精美绝伦,我可得好好地发朋友圈,挫一挫你俩的锐气!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“当初‘拍卖’,你就只糊弄了我一个头像圈,太便宜你了。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航听着黄黄这番孩子气的“指控”,不由得哑然失笑。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“好了好了,黄黄最美,给你道歉,行了吧?一会儿就连线跨年了。我先下楼去买几瓶气泡水,你这边赶快换好衣服,别着凉了。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航下楼时,黄黄童稚气的话还在耳边回响:“…黛玉、紫鹃…。”不觉就脱口冒出宝玉的那句话:“若共你多情小姐同鸳帐,怎舍得叠被铺床?”心里头痒痒的,嘴角撇出得意的笑,脚步也轻快了几分。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">他回到黄黄的房间时,黄黄已换上了鹅黄色羊绒毛衣。梳妆台上,玫瑰花瓣和她拾回的朱顶红,堆成了一个小香丘,前面的信笺上,秀丽的一行字:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“一朝春尽红颜老,花落人亡两不知!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航心头一紧,暗暗自责:“我怎么把黛玉当成了紫娟?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航航哥,还你的书。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">见到航航进来,黄黄递过那本《麦田里的守望者》,一个醒目的书签插在书里。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航仔细一看,一首唐诗躺在书签上,同样秀丽的字体:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航航哥,谢谢你。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">爱你的黄黄。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">铃声响了,黄黄把自己的手机递给航航,脸上带着一丝狡黠的笑容。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“美籍华人,来见见华籍美人吧!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航接过手机,屏幕上一位身着藏青色高领毛衣的女生,带着笑容正静静地望着他。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“莲子、莲子。”瞬间,航航心里大声地喊着,手却捂住了嘴,掩饰住满脸的惊讶。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航知道,这是青青。这是他俩第一次通过视频的方式“见面”,也是他俩初识对方的庐山真面目。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航航你好,辛苦了,非常感谢。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“青青你好,不客气,向你学习。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航心里却翻涌着:“这个妹妹我见过!”他像宝玉初见黛玉一样笃定,灵魂深处的烙印,灼红了航航的脸。“我肯定见过她。”他拼命地回溯,脑门渗出薄汗,却只抓到一团虚无。“到底是何时?在何地?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青未施粉黛,面如荣曜秋菊,坐似华茂春松,语带柔情绰态。连眼底的光都皎若太阳升朝霞般动人,让航航愈发觉得熟悉。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">刚刚脱口而出的“莲子”更令航航心悸,这绝非简单的似曾相识,可又不知这个名字怎么闯进他脑海。越是思索,越觉得坠入迷雾。航航竟像失了魂一样。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">一个是阆苑仙葩,一个是美玉无瑕。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">若说没奇缘,今生偏又遇着她;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">若说有奇缘,如何心事终虚化?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青和黄黄没有察觉到航航的异样,两人很快就叽叽喳喳地聊了起来,笑声不断,充满了闺蜜间的熟稔与亲昵。航航想起刚才瓷碟中的莲子,才慢慢地回过神来,带着好奇地问道:“哎,你俩在偷偷说什么好玩儿的呢?这么开心。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青笑着说道:“我们呀,在说你呢。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“哎呀,帮了点小忙,有啥可说的呀。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄说:“才不是呢!我们是在夸赞你,经历了一道严峻的测试!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“哦?什么测试啊?说来听听,我及格了吗?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“这可是‘小姨子’考验‘姐夫’,精心设计的独门测试哦!一般不靠谱的‘渣男’都通不过。哈哈,不过嘛,航航哥,你今天真的表现不错。恭喜你,给你打个满分吧!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">她又转头对着手机屏幕里的青青,大声喊道:“青青姐,我今天真是豁出去了,简直就像佛经故事里说的那个‘太子舍身饲虎’一样!为了我亲爱的闺蜜,差点儿就被一只‘大老虎’给活活咬死在浴缸里了!结果这只‘老虎’竟然是正人君子柳下惠!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青在视频那头听完,忍不住笑着说道:“哎呀,黄黄,我看航航可不是柳下惠那种坐怀不乱的圣人。要我说啊,航航更像是孙悟空。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航和黄黄闻言,都满脸的疑惑不解,几乎是异口同声地追问道:“孙悟空?孙悟空是什么意思啊?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“孙悟空馋嘴又贪吃呗!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青故意停顿了一下。“刚才航航在黄黄的浴室里,就像孙悟空用定身法定住了美丽的仙女,不但没有对仙女非礼,反倒是趁着仙女不能动弹的功夫,偷偷跑去御桃园里,把那又大又甜的‘密州大蜜桃’,尽情地偷吃了一顿!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航笑出声来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“哎呀,青青佳人误解了航航才子,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">诗万首,酒千觞。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">几曾着眼看侯王?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青立刻回了一句。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“才没有,航是清都山水郎,天教分付与疏狂。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄笑着大喊。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“嘿嘿嘿,你俩这是在秀恩爱,撒狗粮吗?我可要报仇。”</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(21, 100, 250); font-size:15px;">点击听文4-7</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">就在这时,黄黄的手机屏幕突然一闪,又有一个新的视频接了进来。航航看了一眼屏幕,瞪大了眼睛,简直不敢相信自己所看到的。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">天呐!视频那头的人裹着严严实实的白色防护服,宛如窗外的北国风光,千里冰封,万里雪飘。她那身雪白的防护服胸前,“梁红”两个大字,用红色马克笔清晰写就。那抹鲜艳的红色,在纯洁肃穆的白色中格外醒目,红装素裹,分外妖娆。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航盯着“梁”字,呆呆地望了七秒钟,这个汉字竟如神谕般的灼人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">尼采在《查拉图斯特拉如是说》里写过“人类是一座桥梁,而非目的。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">此刻,那人发颤的脊背弯成生命的拱桥,让垂危者从病毒深渊上跨过;白色的防护服如同绷紧的钢索,在呼吸机的嗡鸣中,编织着希望的栈道。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航猛然顿悟:“超人”,不是遥不可及的神话,而是有人甘愿以凡人之躯,撑起一座彩虹的桥梁。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航知道,这是黄黄的姐姐红红,那个一直奋战在抗疫最前线的医护人员。红红的身影无比的伟岸,航航明明是第一次见到她,却觉得红红是一个了不起的人,她浑身都散发着能击退病毒的强大力量,让航航感到心安。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">视频里,红红的身形似乎轻轻地晃动了一下,仿佛有些站立不稳,但她很快就稳住了身形,然后缓缓地弯下了腰,对着手机镜头里代表着航航、青青和黄黄的三个小小的画面,郑重地、深深地鞠了一个躬,声音沙哑而疲惫地说道:“辛……辛苦大家了……谢谢……谢谢航航,您不远千里地帮助黄黄,也谢谢……谢谢青青你一直以来对黄黄的照顾和开导……”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航注意到,即使隔着护目镜,也能看到红红眼底深重的黑影和血丝,她的声音沙哑得像是被砂纸磨过,每一个字都带着难以掩饰的疲惫,但眼神却依旧清亮,像两簇在暗夜里燃烧的火苗,倔强地不肯熄灭。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">江山如此多娇,引无数英雄竞折腰。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">红红的每一个动作,都像是耗尽了全身的力气,缓慢而吃力。她的腰肢艰难地弯折下去,仿佛承载着千钧的重担。她低垂着的头部,无力下垂的双手,即便是隔着小小的手机屏幕,众人似乎也都能清晰地看到在微微地发颤。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">过了许久,红红才极其缓慢地将自己的腰身艰难地挺直起来。她额前被汗水浸湿的几缕碎发,凌乱地黏贴在护目镜的边缘,无声地诉说着她连日来的极度疲惫。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">三十功名尘与土,八千里路云和月。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航望着视频里这令人心碎的一幕,一股难以名状的酸涩与感动,如潮水般汹涌地冲击着他的内心。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青说:“红红姐好。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航说:“红红辛苦了,要注意休息。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄说:“姐姐,我想你,为了你的芭比,你要好好休息。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青说:“红红姐都成了白白姐了。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青的泪水在眼中打转,脑中飘着昨天航航的诗句:“红梅掩尽冬街影,白雪飘来陆失魂。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">红红说:“现在大家都叫我们’大白’,我喜欢这名字。“她又有些无奈的补充:“因为这身衣服,至少能让我们暂时忘掉自己是谁,只记得自己是战士。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">遥知不是雪,为有暗香来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">就在这时,电视里传来了中央电视台春节联欢晚会零点钟声敲响前的倒计时声音,大家不约而同地举起了手中的杯子:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“七、六、五、四、……!新年快乐!大白天使,新年快乐!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">话音刚落,突然之间,代表着红红的那个视频信号猛地一黑,中断了连接。紧接着,黄黄的手机收到了一条来自红红的微信消息:“重症监护室那边刚刚送来了一个危重病人,情况紧急,我必须马上过去参与抢救了。你们好好过年。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄、青青和航航三个人看着那条简短而匆忙的消息,眼泪都忍不住夺眶而出。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">红红白白花临水,碧碧黄黄麦际天。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">政尔清和还在道,为谁辛苦不归田。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">杨万里笔下跃动的盎然生机,竟与眼前的场景奇妙呼应。诗句里“不归田”的奔赴,恰似红红在新年钟声里冲向重症室的身影----当万家沉浸在团圆的烟火中,她将自己从守护妹妹的温柔姐姐,化作了与死神较量的“大白”。跨越千年的文字,此刻不再只是纸上风景,“红红白白”既是冬日的红梅白雪,也成了抗疫战场上跃动的防护服身影;“碧碧黄黄”既像田野间相依的麦浪,又恰似青青与黄黄跨越网络、彼此牵挂的情谊。她们守着手机屏幕,看着姐姐奔赴前线,虽不能同行,却以牵挂与守望,让这份穿越时光的生机,在无声的战场上绽放别样光芒。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">爆竹声中一岁除,春风送暖入屠苏。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">庚子鼠年的钟声刚刚敲响,万家灯火,笑语盈盈,人们沉浸在新年的祥和与团圆之中。然而,就在这一刻,红红和无数抗疫的战士们却悄然踏上了征程。他们告别了温暖的家,告别了挚爱的亲人,义无反顾地冲向了抗疫的最前线。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">这是一场没有硝烟的战争,而他们,从这一刻起,便成为了这场战争的先锋。他们用自己的生命守护着无数家庭的安宁,而这一切,当时的世界还浑然不知。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">黄黄、青青和航航一起轻声哼唱起《女人花》……</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(21, 100, 250); font-size:15px;">点击听文4-8</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">回到房间后,青青发来微信:“航,我想再更多地了解你,好吗?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“好呀,你想知道啥?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“给我讲讲你夫人,行吗?”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航翻开手机,默读着妻子刚刚发给他的诗句:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“雁尽书难寄,愁多梦不成。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">愿随孤月影,流照伏波营。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">陇底嗟长别,流襟一动君。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">何言幽咽所,更作死生分。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">他强忍住悲伤,装做平静的样子。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“青,我发你一些出国前的旧照片吧。那时我们毕业后就结婚了,文中配的‘顺口溜’都是八十年代语境的,不许笑话我哈。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“快发给我。”青青催促道。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">航航给青青发了《八十年代的恋歌》。那是几张航航与妻子80年代的旧照片,下面配了航航所说的“顺口溜”。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">第一张是航航与妻子结婚舞会,众人欢快共舞。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">《八十年代的恋歌》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">我们于八十年代的风里启航</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青春的帆,迎着自由的光</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">开放浪潮,澎湃炽热的梦想</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">无拘脚步,踏响希望的乐章</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">那时候未来总是闪闪发光</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">海子的诗,似繁星洒在心上</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">每句诗行,都是温柔的港</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">慰藉灵魂,不惧夜的漫长</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">纯真在岁月里静静生长</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">热烈的爱,燃烧青春的狂</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">无惧风雨,追逐远方的光</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">诗与年华,共谱浪漫诗章</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">幸运如我们,沉醉这般时光</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">八十年代,是永远的珍藏</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">第二张是航航与妻子舞会后,静坐相依,温馨相伴。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">《舞会后的遐想》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">舞会的喧嚣悄然退场</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">我们静坐,心仍在舞中徜徉</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">绚烂灯光,化作记忆的星芒</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">舞步余韵,绕在思绪的回廊</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">激情的鼓点还在脑海撞响</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青春的梦,于此刻静静生长</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">汗水洒落,浸透着希望土壤</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">相视一笑,满是炽热的力量</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">目光越过人群与时光</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">心中的光,映着未来的亮</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">抛开疲惫,奔赴理想的疆</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">此刻的静,是梦的序章</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">我们沉醉在这片刻的安祥</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">舞后的夜,是灵魂的暖房</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">第三张是航航与妻子在天安门前的合影。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">《夏日恋曲时光》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">夏日的风,奏响恋曲的乐章</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">及膝短裙,轻舞青春的欢畅</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">艳红背包,装满甜蜜的诗囊</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">天安门前,定格相偎的模样</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">你的笑靥,如骄阳般明亮</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">眼眸藏星,比日光更滚烫</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">并肩而立,身影相互守望</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">时光凝驻,爱意悄悄生长</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">微风轻拂,撩动你的发香</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">无需言语,默契心底深藏</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">紧握的手,传递炽热力量</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">前路漫长,爱意永远滚烫</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">岁月流转,回忆永不散场</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">这份眷恋,岁岁愈发悠长</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">第四张是航航与妻子,在北航校园的雪地中惬意相伴。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">《冬日浪漫絮语》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">冬日的雪,飘落在北航的园</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">缩口裤俏,藏着女生的娇憨</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">喇叭裤宽,张扬男生的果敢</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">雪地之上,印下依偎的痕斑</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">你的眼眸,比寒星更璀璨</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">笑容绽放,暖了凛冽的冬寒</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">并肩而坐,听雪落的呢喃</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">时光停驻,爱意静静疯蔓</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">冷风轻拂,撩动发梢的乱</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">无需多言,默契在心底沉眠</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">相牵的手,捂热彼此的勇敢</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">未来很远,爱火永远不会残</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">岁月变迁,回忆不会走散</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">这份深情,岁岁依旧灿烂</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">第五张是航航与妻子在奔驰车内,航航驾车,妻子相伴。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">《驶向山海的祈愿》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">梅赛德斯,你于副驾安坐</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">我掌方向,似把希望紧握</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">河殇旧痛,心底渐渐隐没</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">高山海洋,心头憧憬的辽阔</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">引擎轻鸣,唤醒热血的我</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">车轮缓旋,翻越山川的卧</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">窗外景色,如幻影片般掠过</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">前路漫漫,奔赴远方的舵</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">劲风呼啸,吹散往昔的惑</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">浪涛欢腾,奏响新生的歌</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">天地相拥,爱意紧紧缠裹</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">梦想种子,在时光里绽烁</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">无畏险阻,未来满是光烁</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">奔赴山海,灵魂不再漂泊</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">第六张是航航与妻子在八达岭长城上,留下甜蜜身影。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">《长城垛上的眷恋》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">燕山之巅,并肩悠然落座</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">指尖撩发,默契星火闪烁</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">旧岁流光,似风般自由穿梭</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">豪情满膺,心底壮志似火</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">城砖沧桑,镌刻青春的炽热</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">极目远眺,山川入墨成歌</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">未登此城,怎敢称豪情侠客</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">此刻相拥,岁月永不凋落</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">欢声笑语,逸散在古老城郭</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">回忆如澜,暖彻彼此心窝</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青春诗篇,酿成岁月的酒酌</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">这份挚爱,亘古未曾消磨</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">时光长河,记忆永不沉没</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">八十年代,是心底的琥珀</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">青青看完后,发来微信:“谢谢航航,你们的生活充满了诗意。晚安。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">夜深了,航航、青青入睡前,都收到手机新闻推送:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“官方宣布:截至2020年1月24日24时,武汉累计新冠肺炎确诊病例839例,死亡25例。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">除夕夜的钟声敲响了新的一年,窗外的天空被一层淡淡的云雾笼罩,仿佛给整个世界蒙上了一层轻纱。在这个被疫情笼罩的特殊时刻,即使身处封城的城市,人们依然在努力寻找生活的意义和宁静。那些灵魂伴侣们,在这个特殊的夜晚,彼此照亮了对方的世界,仿佛找到了一个诗意的栖居之所。 </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">林星与阳光皆收到一张黑谷和纸明信片,尚意的苏体行楷,呈“石压蛤蟆”状。发信人不详,唯留一首《江城子》:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">腻红匀脸衬檀唇。晚妆新。暗伤春。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">手捻花枝,谁会两眉颦。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">连理带头双飞燕,留待与、个中人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">淡烟笼月绣帘阴。画堂深。夜沉沉。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">谁道连理,能系得人心。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">一自绿窗偷见后,便憔悴、到如今。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">明信片背面一行字,令人惊艳叫绝:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">愿我如星君如月,夜夜流光相皎洁。</span></p> <p class="ql-block"><b style="color:rgb(21, 100, 250); font-size:22px;">《路标》</b></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(21, 100, 250); font-size:15px;">点击听文4-9</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">感恩阅读《灵魂伴侣》4 争渡</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">您独特的视角,细腻的体悟,恰似星光照亮了作品幽微的角落。复调文学中,唯有您独属的解读,才是经典成之为经典的源泉。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">文字漫步间,您可参考以下路标。能力有限,版本错漏之处,望您海涵。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.1 常记溪亭日暮,沉醉不知归路。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">兴尽晚回舟,误入藕花深处。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">争渡,争渡,惊起一滩鸥鹭。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自《如梦令》--李清照</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.2 “淡月朦胧,更有微微弄袖风。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">多谢春工,不是花红是玉红。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自苏轼《减字木兰花》,全文如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">玉房金蕊,宜在玉人纤手里。淡月朦胧,更有微微弄袖风。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">温香熟美,醉慢云鬟垂两耳。多谢春工,不是花红是玉红。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.3 北京大学第六医院</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">简称北医六院,是三甲精神科专科医院。它是全国精神卫生领域的领军单位,为国家精神心理疾病临床医学研究中心,拥有国家卫健委唯一的精神卫生学重点实验室。其精神病学/心理学进入全球基本科学指标数据库(ESI)前1%,精神科全国排名第一。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.4 武汉华南海鲜市场检测到新冠病毒核酸。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">根据新华社报道,中国疾控中心是在2020年1月26日公布首次从武汉华南海鲜市场的环境样本中检测到新型冠状病毒核酸。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.5 《白夜行》主要人物</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">• 桐原亮司:故事核心人物之一,童年时目睹父亲侵害雪穗,为保护雪穗杀死父亲,从此活在阴影中。他智商高、心思缜密,长期在暗中为雪穗扫清障碍,做过伪造银行卡、窃取商业机密等事,最终为保护雪穗而自杀。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">• 唐泽雪穗(原名西本雪穗):另一位核心人物,童年经历悲惨,被母亲逼迫出卖身体。被唐泽礼子收养后,表面优雅完美,实则内心阴暗,为达目的不择手段,亮司的很多行为都与她的利益相关,两人形成共生关系。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">• 川岛江利子:雪穗的高中同学兼好友,性格单纯内向。因与筱冢一成走近,被雪穗设计陷害,名誉受损,最终与一成分手,远离雪穗。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">• 筱冢美佳:筱冢康晴的女儿,起初对雪穗(成为她的继母)充满敌意。雪穗为控制她,设计让亮司侵害她,随后以“共情者”身份安抚,使美佳对其产生依赖。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">• 唐泽礼子:雪穗的养母,是一位优雅的茶道老师,对雪穗真心疼爱,教她礼仪和技能,让雪穗摆脱了原生家庭的困境。她的去世(疑似雪穗为掩盖过去间接导致)成为雪穗人生的又一转折点。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.6 《白夜行》“枪虾和虾虎鱼”的典故</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">书中通过老刑警笹垣润三的分析提到这一关系:枪虾会挖洞,虾虎鱼会住在洞里,枪虾出洞时,虾虎鱼会放哨,遇到危险就警示枪虾,而枪虾则为虾虎鱼提供栖息地和食物来源,两者相互依存、共生共赢。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">这一比喻用来形容雪穗和亮司的关系:雪穗像枪虾,在明处追求光鲜生活,而亮司像虾虎鱼,在暗处为她铺路、扫清威胁,两人彼此支撑,缺一不可,是黑暗中相互依靠的共生体。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.7 凌波不过横塘路,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">锦瑟华年谁与度,</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">只有春知处。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自贺铸《青玉案》 ,全文如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">凌波不过横塘路,但目送、芳尘去。锦瑟华年谁与度?月桥花院,琐窗朱户,只有春知处。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">飞云冉冉蘅皋暮,彩笔新题断肠句。试问闲愁都几许?一川烟草,满城风絮,梅子黄时雨。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.8 平生管鲍我知子,今日陈蔡谁従丘。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">夜航争渡泥水涩,牵挽直欲来瓜洲。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自苏轼《次韵答贾耘老》,全诗如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">五年一梦南司州,饥寒疾病为子忧。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">东来六月井无水,仰看古堰横奔牛。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">平生管鲍我知子,今日陈蔡谁従丘。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">夜航争渡泥水涩,牵挽直欲来瓜洲。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">自言嗜酒得风痺,故乡不敢居温柔。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">空将泛爱救沟壑,衰病不复従前乐。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">今年太守真卧龙,笑语炎天出冰雹。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">时低九尺苍须髯,过我三间小池阁。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">故人改观争来贺,小儿不信犹疑错。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">为君置酒饮且哦,草间秋虫亦能歌。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">可怜老骥真老矣,无心更秣天山禾。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.9 暖雨晴风初破冻,柳眼眉腮,已觉春心动。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自李清照《蝶恋花》,全文如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">暖雨晴风初破冻,柳眼眉腮,已觉春心动。酒意诗情谁与共?泪融残粉花钿重。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">乍试夹衫金缕缝,山枕斜欹,枕损钗头凤。独抱浓愁无好梦,夜阑犹剪灯花弄。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.10 《老炮儿》,男一号,男二号</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">《老炮儿》是2015年由管虎执导的电影,讲述老炮儿六爷为解救儿子,与新一代混混展开尊严挑战的故事。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">男一号:冯小刚饰演老炮儿六爷</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">男二号:吴亦凡饰演混混小飞</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">后吴亦凡因涉及犯罪行为,被依法惩处,成为劣迹艺人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.11 “绣面芙蓉一笑开,斜飞宝鸭衬香腮。眼波才动被人猜。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">一面风情深有韵,半笺娇恨寄幽怀。月移花影约重来。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自李清照《浣溪沙·闺情》全词。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“暗淡轻黄体性柔,情疏迹远只香留。何须浅碧深红色,自是花中第一流。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自李清照《鹧鸪天》,全词如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">暗淡轻黄体性柔,情疏迹远只香留。何须浅碧深红色,自是花中第一流。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">梅定妒,菊应羞,画阑开处冠中秋。骚人可煞无情思,何事当年不见收。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.12 黄黄的“胸针”,白色的十字架将盾牌分成四个红色的区域,各有一只金色的狮子,下方一条蓝色的带子,上写着拉丁文“Hinc lucem et pocula sacra”。(从这里获得光明和神圣的杯子)</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">描述的内容是剑桥大学的校徽,被称为“剑桥之盾”。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.13 《局外人》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">《局外人》是法国作家阿尔贝·加缪创作的中篇小说,发表于1942年。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">主角:默尔索,一个对世俗规则和情感表现显得“疏离”的人,因在海滩上失手杀人,最终因“灵魂冷漠”被判处死刑。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">核心主题:探讨荒诞与存在,通过默尔索的“局外”状态,揭示现代社会中个体与主流价值的冲突,以及人在荒诞世界中的生存困境。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">小说以冷静克制的叙事风格,成为存在主义文学的经典之作。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.14 《西西弗斯神话》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">《西西弗斯神话》是加缪1942年的哲学随笔,为其“荒诞哲学”核心作品。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">以古希腊西西弗斯被罚永推巨石上山(石头到顶即滚落)的神话为隐喻,探讨“荒诞”本质。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">核心观点:人意识到世界无意义(荒诞)时,不应逃避,而要直面荒诞,在抗争中赋予存在意义,“登上顶峰的斗争本身足以充实心灵”。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.15 《麦田里的守望者》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">《麦田里的守望者》是美国作家J.D.塞林格创作的长篇小说,1951年出版。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">主角:霍尔顿·考尔菲德,一个16岁的叛逆少年,因被学校开除,在纽约街头游荡,对成人世界的虚伪、功利充满反感。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">核心主题:通过霍尔顿的视角,展现青春期的迷茫与孤独,探讨成长中的身份认同,以及对纯真的守护(“麦田里的守望者”是他的理想——守护孩子不坠入悬崖)。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">小说以青少年的口语化叙事,成为反映青春期心理的经典之作。</span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(21, 100, 250); font-size:15px;">点击听文4-10</span></p> <p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.16 莫许杯深琥珀浓,未成沉醉意先融。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">瑞脑香消魂梦断,辟寒金小髻鬟松。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自李清照《浣溪沙》,全文如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">莫许杯深琥珀浓,未成沉醉意先融。疏钟已应晚来风。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">瑞脑香消魂梦断,辟寒金小髻鬟松。醒时空对烛花红。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.17 翻空白鸟时时见,照水红蕖细细香。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自苏轼《鹧鸪天·林断山明竹隐墙》,全词如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">林断山明竹隐墙,乱蝉衰草小池塘。翻空白鸟时时见,照水红蕖细细香。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">村舍外,古城旁,杖藜徐步转斜阳。殷勤昨夜三更雨,又得浮生一日凉。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.18 旋折荷花剥莲子,露为风味月为香</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自宋代诗人杨万里的《大司成颜几圣率同舍招游裴园》其七。全诗节选如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">城中担上买莲房,未抵西湖泛野航。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">旋折荷花剥莲子,露为风味月为香。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.19 库里南</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">库里南是劳斯莱斯旗下首款量产SUV。它有着标志性的帕特农神庙式进气格栅,搭配对开门设计,尽显大气尊贵。车内采用顶级材质,星空顶等配置奢华感十足。动力上,它搭载6.7T V12双涡轮增压发动机,动力强劲,还配备自适应悬架和四轮转向,驾乘体验极佳,是市面上极为奢华与昂贵的量产SUV 。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.20 濯清涟而不妖</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自周敦颐 《爱莲说》,节选如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">予独爱莲之出淤泥而不染,濯清涟而不妖,中通外直,不蔓不枝,香远益清,亭亭净植,可远观而不可亵玩焉。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.21 “照花前后镜,花面交相映。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自温庭筠《菩萨蛮》,全文如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">小山重叠金明灭,鬓云欲度香腮雪。懒起画蛾眉,弄妆梳洗迟。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">照花前后镜,花面交相映。新帖绣罗襦,双双金鹧鸪。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.22 《哈姆雷特》中的奥菲莉亚</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">奥菲莉亚是《哈姆雷特》中波洛涅斯的女儿,哈姆雷特的恋人。她纯真善良,且容貌绝美,令人惊艳。却在宫廷斗争中沦为棋子,遭哈姆雷特伤害。父亲被误杀后,她彻底崩溃、精神失常,最终溺水身亡——彼时她头戴野花环,在水中缓缓漂浮,哼唱着细碎歌谣,那绝美的容颜与凄婉的姿态相融,美得令人心碎,充满浓烈的悲剧色彩。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.23 若共你多情小姐同鸳帐,怎舍得叠被铺床?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自《红楼梦》第二十六回“蜂腰桥设言传密意 潇湘馆春困发幽情”:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“宝玉身子痊愈后,来到林黛玉所住的潇湘馆。他无意中在窗外听到黛玉叹了声“每日家情思睡昏昏”,便没了分寸,当着丫鬟紫鹃的面,说了句“若共你多情小姐同鸳帐,怎舍得叠被铺床?”。林黛玉一听,登时就撂下脸来,委屈哭道:“如今新兴的,外头听了村话来,也说给我听,看了混账书,也来拿我取笑儿。”一面哭着,一面下床来往外就走。宝玉慌了,赶忙赌咒发誓,连连赔不是。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">宝玉用《西厢记》里的这句戏言,表面看似挑逗紫鹃,实则话语中“多情小姐”与“你”(紫鹃)并提,隐隐透出对黛玉主仆二人不加避讳的亲昵遐想,流露出少年人懵懂而率性的亲近之意。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“这个妹妹我见过!”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自《红楼梦》第三回“贾雨村夤缘复旧职,林黛玉抛父进京都”。原文如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">宝玉早已看见多了一个姊妹,便料定是林姑妈之女,忙来作揖。厮见毕,归坐,细看形容,与众各别:两弯似蹙非蹙笼烟眉,一双似喜非喜含情目。态生两靥之愁,娇袭一身之病。泪光点点,娇喘微微。闲静似姣花照水,行动似弱柳扶风。心较比干多一窍,病如西子胜三分。宝玉看罢,因笑道:“这个妹妹我曾见过的。”贾母笑道:“可又是胡说,你又何曾见过他?”宝玉笑道:“虽然未曾见过他,然我看着面善,心里就算是旧相识,今日只当远别重逢,亦未为不可。”贾母笑道:“更好,更好,若如此,更相和睦了。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.24 柳下惠</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">柳下惠是春秋时期鲁国的贤士,以品行端正、恪守礼法著称。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">最广为人知的典故是“坐怀不乱”:传说他在寒冷的夜晚,遇到一位无家可归的女子,怕她冻死,便让她坐在自己怀中,并用衣服裹住,整夜未发生非礼行为,以此体现其高尚的道德操守。后来,“柳下惠”成为形容男子品行端正、不贪恋女色的代名词。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.25 孙悟空用定身法定住了仙女</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自《西游记》第五回:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">自封“美猴王”的孙悟空正看管蟠桃园,恰逢王母娘娘设蟠桃盛会,派七位仙女前来摘桃。美猴王询问得知自己未在邀请之列,心中不快,便用定身法定住了七仙女,随后径直闯入蟠桃园,尽情偷吃起仙桃来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.26 诗万首,酒千觞。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">几曾着眼看侯王?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“航是清都山水郎,天教分付与疏狂。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自朱敦儒的《鹧鸪天·西都作》。全文如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">我是清都山水郎,天教分付与疏狂。曾批给雨支风券,累上留云借月章。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">诗万首,酒千觞。几曾着眼看侯王?玉楼金阙慵归去,且插梅花醉洛阳。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.27 北国风光,千里冰封,万里雪飘。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自毛泽东《沁园春·雪》,全文如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">北国风光,千里冰封,万里雪飘。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">望长城内外,惟余莽莽;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">大河上下,顿失滔滔。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">山舞银蛇,原驰蜡象,欲与天公试比高。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">须晴日,看红装素裹,分外妖娆。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">江山如此多娇,引无数英雄竞折腰。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">惜秦皇汉武,略输文采;</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">唐宗宋祖,稍逊风骚。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">一代天骄,成吉思汗,只识弯弓射大雕。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">俱往矣,数风流人物,还看今朝。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.28 尼采,《查拉图斯特拉如是说》</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“人类是一座桥梁,而非目的。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“超人”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">“人类是一座桥梁,而非目的”是尼采在《查拉图斯特拉如是说》中提出的观点。这一观点与他的“超人”哲学紧密相关。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">尼采认为,人类处于超人与禽兽之间,是一种过渡性的存在,其价值在于向超人迈进,而非自身就是终极目标。超人是人类进化的方向,是超越了传统道德和价值观、能够创造自身价值的强者。在他看来,“上帝已死”,传统价值体系崩溃,人类需要通过自我超越,成为超人,才能重新确立生活的意义。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.29 三十功名尘与土,八千里路云和月。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自岳飞《满江红·写怀》,全文如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">怒发冲冠,凭栏处、潇潇雨歇。抬望眼,仰天长啸,壮怀激烈。三十功名尘与土,八千里路云和月。莫等闲,白了少年头,空悲切!</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">靖康耻,犹未雪。臣子恨,何时灭!驾长车,踏破贺兰山缺。壮志饥餐胡虏肉,笑谈渴饮匈奴血。待从头、收拾旧山河,朝天阙。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.30 遥知不是雪,为有暗香来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自王安石的《梅花》,全文如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">墙角数枝梅,凌寒独自开。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">遥知不是雪,为有暗香来。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.31 红红白白花临水,碧碧黄黄麦际天。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">政尔清和还在道,为谁辛苦不归田。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自杨万里的《过杨村》全文如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">石桥两畔好人烟,匹似诸村别一川。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">杨柳荫中新酒店,葡萄架下小渔船。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">红红白白花临水,碧碧黄黄麦际天。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">政尔清和还在道,为谁辛苦不归田?</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.32 爆竹声中一岁除,春风送暖入屠苏。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自王安石《元日》,全诗如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">爆竹声中一岁除,春风送暖入屠苏。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">千门万户曈曈日,总把新桃换旧符。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.33 “雁尽书难寄,愁多梦不成。愿随孤月影,流照伏波营。陇底嗟长别,流襟一动君。何言幽咽所,更作死生分 。”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自沈如筠《闺怨二首》全文。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">诗中以妇人的口吻,倾诉对远方丈夫的思念。大雁飞尽,书信难寄,满心愁绪连梦都难以做成,只能希望化作月影,照向丈夫所在的军营;又在陇底叹息着长久的离别,泪水沾湿衣襟,害怕这次分别成为生死永诀 。 </span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.34 腻红匀脸衬檀唇。晚妆新。暗伤春。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">手捻花枝,谁会两眉颦。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">连理带头双飞燕,留待与、个中人。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">淡烟笼月绣帘阴。画堂深。夜沉沉。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">谁道连理,能系得人心。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">一自绿窗偷见后,便憔悴、到如今。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自苏轼《江城子》全文。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">4.35 “愿我如星君如月,夜夜流光相皎洁”</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">出自范成大《车遥遥篇》,全诗如下:</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">车遥遥,马憧憧。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">君游东山东复东,安得奋飞逐西风。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">愿我如星君如月,夜夜流光相皎洁。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">月暂晦,星常明。</span></p><p class="ql-block"><span style="font-size:18px;">留明待月复,三五共盈盈。 </span></p> <p class="ql-block"><span style="color:rgb(21, 100, 250); font-size:15px;">点击读下集</span></p><p class="ql-block"><a href="https://www.meipian.cn/5g90nchz" target="_blank"><u>《灵魂伴侣》5 消瘦</u></a></p>