<p class="ql-block">风起于青萍之末,浪成于微澜之间。</p>
<p class="ql-block">我生于桂海之滨,七岁入渝州西泉,病骨支离,独居寒屋。</p>
<p class="ql-block">那时春草年年绿,却照不见我窗前影。</p>
<p class="ql-block">家国飘摇如絮,南迁北徙,命若浮萍。</p>
<p class="ql-block">然心火不灭,笔耕不辍,终将痛楚化作文字,</p>
<p class="ql-block">一字一叹,皆是人间未语的悲欢。</p> <p class="ql-block">南宁生我,重庆养我,肺腑虽弱,志气未折。</p>
<p class="ql-block">父为将,母持家,十子同堂,烟火人间。</p>
<p class="ql-block">七岁读书,病隔离院,窗外孩童嬉闹,</p>
<p class="ql-block">我独对斜阳,读尽诗书万卷,</p>
<p class="ql-block">病中光阴,反成灵魂最初的雕琢。</p> <p class="ql-block">九龙塘的钟声敲醒少年梦,</p>
<p class="ql-block">台北建国中学的走廊里,我遇见李雅韵先生。</p>
<p class="ql-block">她一句“文章千古事”,点亮我心中明灯。</p>
<p class="ql-block">十七岁,与王国祥并肩而行,</p>
<p class="ql-block">那是青春最深的印记,如春水初生,清澈无瑕。</p>
<p class="ql-block">后来我入台大外文,执笔为剑,行走于字里行间。</p> <p class="ql-block">一九五八,初试啼声,《金大奶奶》落笔成篇。</p>
<p class="ql-block">与欧阳子共办《现代文学》,燃起台湾文坛星火。</p>
<p class="ql-block">《孽子》写尽边缘之痛,</p>
<p class="ql-block">台北新公园的夜,藏着多少不敢言说的泪与爱。</p>
<p class="ql-block">文字如灯,照亮暗巷,</p>
<p class="ql-block">也让我明白:写作,是把无言的痛楚变成光。</p> <p class="ql-block">我说:“我写作,是为将心灵的痛楚化为文字。”</p>
<p class="ql-block">二〇〇二,我转身向昆曲,向《牡丹亭》。</p>
<p class="ql-block">三度制作,青春版问世,</p>
<p class="ql-block">沈丰英、俞玖林,俊男靓女,如梦如幻。</p>
<p class="ql-block">王童设计华服,我亲授情韵,</p>
<p class="ql-block">八十人马,三千万金,百场爆满,</p>
<p class="ql-block">只为一句:“情不知所起,一往而深。”</p>
<p class="ql-block">我知,昆曲不死,美亦不灭。</p> <p class="ql-block">我一生重“情”,终身耽“美”。</p>
<p class="ql-block">刘俊说我是钟情与爱美的行者,</p>
<p class="ql-block">我在《台北人》中写旧时月色,</p>
<p class="ql-block">在《纽约客》里绘异乡孤影。</p>
<p class="ql-block">美,不只是形式,更是救赎。</p>
<p class="ql-block">当世界荒凉,唯有美,能抚慰灵魂的战栗。</p> <p class="ql-block">长亭外,古道边,芳草碧连天。</p>
<p class="ql-block">你立于西湖烟雨中,袈裟加身,不回头。</p>
<p class="ql-block">妻儿送你至湖畔,你一叶扁舟,驶入云深。</p>
<p class="ql-block">三十八岁,你放下尘世名利,</p>
<p class="ql-block">从李叔同到弘一,从绚烂归于平淡。</p>
<p class="ql-block">你说:“悲欣交集。”</p>
<p class="ql-block">那一声叹息,穿越百年,仍让人心颤。</p> <p class="ql-block">你曾与夏丏尊湖心亭饮茶,</p>
<p class="ql-block">一句“我们这种人做和尚倒是很好”,</p>
<p class="ql-block">竟成你出家的伏笔。</p>
<p class="ql-block">虎跑断食二十日,你觉身心轻快,</p>
<p class="ql-block">如蝶破茧,如云出岫。</p>
<p class="ql-block">你穿素衣,诵经念佛,</p>
<p class="ql-block">世人笑你痴,我知你醒。</p> <p class="ql-block">五岁失怙,乳母教你“荣华尽头是悲哀”。</p>
<p class="ql-block">你早懂世情冷暖,故能毅然转身。</p>
<p class="ql-block">百日维新失败,你避祸南洋,</p>
<p class="ql-block">音乐、书法、绘画、教育,样样皆精。</p>
<p class="ql-block">林语堂说你:“一集艺术家、高僧、君子于一身。”</p>
<p class="ql-block">你以律修身,以心印道,</p>
<p class="ql-block">赵朴初赞你:“一轮圆月耀天心。”</p> <p class="ql-block">你在浙一师教音乐,学生放屁,你不怒不斥,</p>
<p class="ql-block">下课后只淡淡一句:“勿于室内放屁。”</p>
<p class="ql-block">温和而有威,如春风拂面,却令人不敢轻慢。</p>
<p class="ql-block">你是严师,更是修行者,</p>
<p class="ql-block">琴声起处,皆是教化。</p> <p class="ql-block">你曾带领学生离校抗议,</p>
<p class="ql-block">你也曾说:“念佛不忘救国。”</p>
<p class="ql-block">厦门将陷,你泪洒斋堂:“不如狗子守门。”</p>
<p class="ql-block">你以僧身护国心,</p>
<p class="ql-block">半生绚烂,半生清寂,</p>
<p class="ql-block">终留下“悲欣交集”四字,</p>
<p class="ql-block">如钟声回荡,在人间久久不息。</p> <p class="ql-block">八岁学艺,嗓音平平,师长摇头。</p>
<p class="ql-block">你却每日苦练,清晨城根喊嗓,</p>
<p class="ql-block">眼神追着鸽群,竟治好了眼疾。</p>
<p class="ql-block">十年磨一剑,十岁登台,织女翩然。</p>
<p class="ql-block">你从不靠天赋,只靠勤勉,</p>
<p class="ql-block">终于成为“四大名旦”之首,</p>
<p class="ql-block">梅派风华,流传至今。</p> <p class="ql-block">你赴日演出,被称“梅博士”;</p>
<p class="ql-block">你访美半年,掀起“梅兰芳热”。</p>
<p class="ql-block">百老汇为你喝彩,大学授予你博士荣衔。</p>
<p class="ql-block">你与孟小冬情深缘浅,</p>
<p class="ql-block">抗战时蓄须明志,宁可卖画为生,</p>
<p class="ql-block">也不为敌寇唱一曲。</p>
<p class="ql-block">你以须为誓,以艺为骨,</p>
<p class="ql-block">活出了一个艺术家的尊严。</p> <p class="ql-block">齐白石,你七十登黄山,雪落笔端,</p>
<p class="ql-block">墨中竟有雪花飞舞。</p>
<p class="ql-block">你说:“宇宙万象,奔赴腕底。”</p>
<p class="ql-block">你画虾如生,画梅如魂,</p>
<p class="ql-block">一笔一划,皆是生命呼吸。</p>
<p class="ql-block">你随身带画具,见景即写,</p>
<p class="ql-block">不拘形式,只求神韵。</p>
<p class="ql-block">你让我懂得:艺术不在庙堂,而在人间烟火。</p> <p class="ql-block">你从湘潭走出,木匠成大师,</p>
<p class="ql-block">寂寞之道,你一人走到底。</p>
<p class="ql-block">你题“寂寞之道”四字,</p>
<p class="ql-block">道尽一生清冷与坚守。</p>
<p class="ql-block">你画白菜题“愿人长寿”,</p>
<p class="ql-block">画老鼠称“烛光下偷油”,</p>
<p class="ql-block">幽默中藏大智,朴素中见真性。</p>
<p class="ql-block">你是东方的毕加索,</p>
<p class="ql-block">更是中国人心中的白石老人。</p>