<p class="ql-block"><b> 2025年9月10日,天气晴好,秋阳明媚。在完成了陇南官鹅沟旅游后,我们今天去瞻仰久存于心中的古蜀道翠云廊,去长揖礼赞翠云廊那众多令人景仰的古柏。</b></p><p class="ql-block"><b> 在川北的崇山峻岭间,有一条被岁月雕琢的绿色长廊,它蜿蜒于剑门关外,绵延三百余里,两万株古柏如忠诚的卫士,守护着这条千年古道。这便是翠云廊,一条用古柏和诗歌铺就的时空隧道。翠云廊景区选择了古道中最精彩的一小段供游客游赏瞻仰。路石经过修整,一些名柏加了保护围栏。存雄奇,无险峻。</b></p><p class="ql-block"><b> 翠云廊,古柏森森,苍翠雄浑。</b></p><p class="ql-block"><b> 翠云廊,历史厚重,诗意盎然。</b></p><p class="ql-block"><b> 每一株古柏都像是一位饱经风霜的诗人,枝干虬曲如龙蛇,树皮皲裂似书页,静静诉说着超千年的故事。</b></p><p class="ql-block"><b> 漫步翠云廊,仿佛走进了一部立体的史诗。这些古柏大多栽植于秦汉时期,历经三国战火、唐宋烟雨、明清风云,至今仍郁郁葱葱。张飞植柏的传说为这条长廊增添了几分英雄气概,而李白的诗意想象则赋予了它浪漫的灵魂。</b></p><p class="ql-block"><b> 无石不可眠,处处堪留句,是这条古道的独特魅力——每一块石头、每一片树影,都值得被吟咏。</b></p><p class="ql-block"><b> 翠云廊的美,美在它的生命力。这些古柏并非静止的景观,而是活着的文物。它们以年轮为纸,以枝叶为笔,书写着生命的传奇。风雨中,它们摇曳生姿;阳光下,它们焕发光彩。“三百长程十万树”的壮观景象,展现了大自然的鬼斧神工和人类智慧的完美结合。</b></p><p class="ql-block"><b> 漫步翠云廊,能感受到一种超越时空的对话。古人曾在此留下足迹和跋涉的身影,今人仍能触摸到历史的温度。这条长廊不仅是曾经进出四川的交通要道,更是一条文化血脉,连接着过去与现在,现实与想象。它用沉默的语言告诉我们:真正的美,是经得起时间考验的。</b></p><p class="ql-block"><b> 翠云廊,这条绿色的诗行,将继续在川蜀大地上闪光,等待更多人以虔诚的心去瞻仰,以诗意的目光去发现,以诗意的语言去言说。</b></p><p class="ql-block"><b> 今天,是我与妻的圆梦日,不但要在翠云廊留下足印,还要留下有热血温度的诗行。</b></p> <p class="ql-block"><b> 题翠云廊古柏(一)</b></p><p class="ql-block"><b> 剑门烟翠湿,</b></p><p class="ql-block"><b> 千载柏森森。</b></p><p class="ql-block"><b> 锉铜凝铁骨,</b></p><p class="ql-block"><b> 抱石守云心。</b></p><p class="ql-block"><b> 苍皮藏雷火,</b></p><p class="ql-block"><b> 虬枝阅古今。</b></p><p class="ql-block"><b> 谁言寂寞久,</b></p><p class="ql-block"><b> 风雨作龙吟。</b></p> <p class="ql-block"><b> 题翠云廊古柏(二)</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b> 千载苍皮裂,</b></p><p class="ql-block"><b> 犹擎碧玉冠。</b></p><p class="ql-block"><b> 根盘蜀道险,</b></p><p class="ql-block"><b> 枝扫汉云寒。</b></p><p class="ql-block"><b> 雨雪淬铮骨,</b></p><p class="ql-block"><b> 风霜刻韧颜。</b></p><p class="ql-block"><b> 停车慕仰客,</b></p><p class="ql-block"><b> 心共月高悬。</b></p> <p class="ql-block"><b> 徐行古蜀道翠云廊</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b> 古栈深幽里,</b></p><p class="ql-block"><b> 苍虬立嶂岩。</b></p><p class="ql-block"><b> 拂云探旧史,</b></p><p class="ql-block"><b> 抱石证流年。</b></p><p class="ql-block"><b> 风雨磨铁骨,</b></p><p class="ql-block"><b> 雷霆铸赭颜。</b></p><p class="ql-block"><b> 徐行忽停步,</b></p><p class="ql-block"><b> 一揖敬千年。</b></p><p class="ql-block"><b>注</b></p><p class="ql-block">赭颜:赭,红褐色。赭颜,状古柏呈红褐色的枝干。</p> <p class="ql-block"><b> 仰翠云廊古柏有怀</b></p><p class="ql-block"><b> </b></p><p class="ql-block"><b> 青铜铸骨立千年,</b></p><p class="ql-block"><b> 铁干穿云证劫渊。</b></p><p class="ql-block"><b> 雷火纹深藏汉月,</b></p><p class="ql-block"><b> 冰霜皮皱映唐烟。</b></p><p class="ql-block"><b> 曾荫驿马嘶秦栈,</b></p><p class="ql-block"><b> 今伴寒鸦守蜀天。</b></p><p class="ql-block"><b> 谁道沧桑碑莫字,</b></p><p class="ql-block"><b> 翠云廊上柏森然。</b></p> <p class="ql-block"><b> 漫游古蜀道翠云廊</b></p><p class="ql-block"><b> </b></p><p class="ql-block"><b> 八旬健步翠云廊,</b></p><p class="ql-block"><b> 柏树擎天浩气昂。</b></p><p class="ql-block"><b> 石凿千年存汉韵,</b></p><p class="ql-block"><b> 纹深百转识沧桑。</b></p><p class="ql-block"><b> 风摇剑阁三国雨,</b></p><p class="ql-block"><b> 日照葭萌五代霜。</b></p><p class="ql-block"><b> 欲请谪仙同啸咏,</b></p><p class="ql-block"><b> 柏涛已作海涛扬。</b></p><p class="ql-block"><b>注</b></p><p class="ql-block">八旬:笔者时年78,作诗只能这样,差不多。</p><p class="ql-block">五代:指唐末的五代十国,后被赵宋所灭。</p><p class="ql-block">葭萌:音jia meng,古县名。古苴侯国,蜀王封其弟葭萌为苴侯,秦置县因以为名。治今广元市西南。</p><p class="ql-block">谪仙:神仙受天庭处罚降到人间称谪仙,后人把豪放的诗仙李白称为“谪仙人”。</p> <p class="ql-block"><b>附:李白《蜀道难》</b></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">噫吁嚱,危乎高哉!蜀道之难,难于上青天!</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">蚕丛及鱼凫,开国何茫然!</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">尔来四万八千岁,不与秦塞通人烟。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">西当太白有鸟道,可以横绝峨眉巅。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">地崩山摧壮士死,然后天梯石栈相钩连。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">上有六龙回日之高标,下有冲波逆折之回川。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">黄鹤之飞尚不得过,猿猱欲度愁攀援。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">青泥何盘盘,百步九折萦岩峦。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">扪参历井仰胁息,以手抚膺坐长叹。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">问君西游何时还?畏途巉岩不可攀。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">但见悲鸟号古木,雄飞雌从绕林间。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">又闻子规啼夜月,愁空山。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">蜀道之难,难于上青天,使人听此凋朱颜!</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">连峰去天不盈尺,枯松倒挂倚绝壁。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">飞湍瀑流争喧豗,砯崖转石万壑雷。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">其险也如此,嗟尔远道之人胡为乎来哉!</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">剑阁峥嵘而崔嵬,一夫当关,万夫莫开。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">所守或匪亲,化为狼与豺。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">朝避猛虎,夕避长蛇;磨牙吮血,杀人如麻。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">锦城虽云乐,不如早还家。</span></p><p class="ql-block"><span style="color:rgb(237, 35, 8);">蜀道之难,难于上青天,侧身西望长咨嗟!</span></p><p class="ql-block"> 诗仙李白雄奇的想象,写尽了古人眼中的蜀道难。而今时代,中国的交通之好,总体已在世界前茅,高速路像一条条轻盈的彩帶铺展在崇山峰峦间。对一些蛮横挡道的高山,则遂道连遂道,小车、卡车,无畏地穿山而过。奔驰在这崇山峻岭中,为人类和国家的巨大进步而自豪;我们生逢其时,享受自驾畅游之乐,何其有幸啊!</p>